Οι γιορτινές μέρες πέρασαν και ίσως ευοδωθούν οι ευχές για αληθινό χειμώνα με κρύα, βροχές και χιόνια όπως αρχίζουν αυτές τις ημέρες και μακάρι να συνεχίσουν.
Η είδηση της εβδομάδας δεν ήταν άλλη από το ισπανικό ισοζύγιο του τέλους Δεκεμβρίου που το olivenews.gr έφερε στη δημοσιότητα εχθές: Το Ισπανικό ισοζύγιο ελαιολάδου γεννά σοβαρές ανησυχίες .
Η παραγωγή εξελίσσεται λίγο καλύτερα μεν από τους περσινούς 670 χιλιάδες τόνους, πολύ μακριά από το επίπεδο των 1,5 εκατομμυρίων που χρειάζεται η παγκόσμια ζήτηση, μακριά όμως ακόμη και από ένα εκατομμύριο μιας μίνιμουμ ισορροπίας.
Η κατανάλωση κινείται και αυτή σε οριακά επίπεδα, έχοντας ανακόψει τον αριθμό μείωσης, χωρίς όμως το έτος να ξεχνάμε ότι το τελευταίο κατέγραψε μια πτώση της τάξης του 45%.
Η ισπανική αγορά βρίσκεται σε ένα μεταβατικό σκαλοπάτι, με μειωμένο τον όγκο των συναλλαγών, με τις τιμές να ισορροπούν μετά από μια άνοδο κατά ένα περίπου ευρώ τον τελευταίο μήνα, περισσότερο τα (κοινά) παρθένα και τα λαμπάντε και λιγότερο στα έξτρα.
Έγραψα, « Ο Γενάρης 2024 μήνας των ορμητικών ισπανικών ταύρων » και μοιράστηκα μαζί σας την εκτίμηση μου Όπως μετά από αυτό το σκαλοπάτι ισορροπίας πάμε για ένα νέο γύρο ανόδου των τιμών, άγνωστης διάρκειας και κατάληξης. Θα δούμε….
Ιταλία
Η ιταλική αγορά κινείται με πάρα πολύ προσεκτικά και συντηρητικά βήματα, μη ξεπερνώντας τα 10 € (τα συνήθη έξτρα), για τα 7,80€ τα βιομηχανικά 5°, το ραφινέ ελαιόλαδο πολύ υψηλά στα 8,70€ και ακόμη πιο υψηλά τα πυρηνέλαια. . στο 4,20€, που αποτελούν τα πιο hot προϊόν στην προτίμηση των καταναλωτών (βλ. Πυρηνέλαιο: Ο άγνωστος εξάδελφος του ελαιολάδου )
Ελλάδα
Η ελληνική αγορά συνεχίζει να μην υπάρχει. Ελάχιστοι, είναι διατεθειμένοι να πουλήσουν τα έτσι και αλλιώς λίγα ελαιόλαδα που είναι διαθέσιμα και ελάχιστοι είναι διατεθειμένοι να αγοράσουν σε αυτές τις τιμές εκτός από ειδικές περιπτώσεις όπως το γνωστό 10,11 € του ΑΣ Παλαιοπαναγιάς (βλ. Παρατηρητήριο 22/12/2023 ) .
Τα ελαιοτριβεία προσπαθούν να συντηρηθούν σε μια πραγματικά δύσκολη χρονιά με κάποια να καταφέρουν έναν «πόλεμο των τσουβαλιών» προκειμένου να τον προσελκύσουν έτσι και αλλιώς λιγοστό καρπό.
Οι έστω και περιορισμένες συναλλαγές κινούνται για τη Λακωνία στο 9,30 €/κιλό, για την Κρήτη εφ’ όσον πληρούν τις δεσμεύσεις στο 9,20 € και τη Μεσσηνία για το 8,90 – 9,00 €/κιλό, μιλώντας πάντα για τα έξτρα.
Τα βιομηχανικά προσαρμόζονται στη ζήτηση του ραφινέ με τιμές για το 7,20 €/κιλό παράδοση Αθήνα.
Το χθεσινό άρθρο: Πως και γιατί το ελληνικό ελαιόλαδο έχει ένα δις ευρώ πέρυσι , ήταν αποκαλυπτικό ότι για το ελληνικό ελαιόλαδο η κλιματική αλλαγή αποτελεί δευτερεύον πρόβλημα. Στο κάτω – κάτω οι 350 χιλιάδες τόνοι της περσινής παραγωγής μαζί με τους 130 (;) της φετινής, δίνουν ένα μέσο όρο ακριβώς αυτόν που γνωρίζουμε, τους 240 χιλιάδες τόνους, άσχετα από όσα έχουν καταγράψει οι χρυσές εποχές των επιδοτήσεων.
Το olivenews.gr διαθέτει όλα τα στοιχεία. Μπορεί να αποδείξει αυτό που επί δεκαετίες υποστηρίζει η υπογραφή: το μεγάλο πρόβλημα του ελληνικού ελαιολάδου είναι θεσμικό, είναι οργανωτικό, είναι οι άνθρωποι που διαχειρίζονται και διαχειρίζονται τις μορφές του «εθνικού προϊόντος».
Πέρυσι θα μπορούμε να είναι η χρυσή χρονιά. Τελικά τι έγινε; Οι εξαγωγές του επώνυμου τυποποιημένου όχι μόνο δεν αυξήθηκαν αλλά μειώθηκαν γιατί οι διαθέσιμοι επιπλέον 120 χιλιάδες τόνοι πήγαν χύμα με βυτία προς Ιταλία και Ισπανία όχι μόνο για το ελαιόλαδο αλλά και για το πυρηνέλαιο (ακατέργαστο μπρούτο) ενώ στα ράφια των ελληνικών σούπερ μάρκετ έχει γίνει περισσότερο . το τυποποιημένο «πυρηνέλαιο» (μίγμα ραφινέ πυρηνελαίου με παρθένο βρώσιμο ελαιόλαδο) χάνοντας έτσι τριπλή προστιθέμενη αξία.
Επιτραπέζια Ελιά Καλαμών
Η μόνη ποικιλία φέτος που υπάρχει στα δέντρα και στην αγορά λόγω της ακαρπίας Κονσερβοελιάς (Αμφίσσης) και Χαλκιδικής.
Για τις περσινές ελιές εκδηλώνεται μια ζήτηση στα 2,10 – 2,20 €/κιλό ενώ για τις φετινές τα παράγωγα είναι απρόθυμοι να πουλήσουν πέραν των μικροποσοτήτων που θα καλύψουν τις τρέχουσες οικονομικές τους ανάγκες και για τις οποίες ακούγεται το 1,20 – 1 ,30€/κιλό.
Πηγή: olivenews.gr
