Για την μάχη που βίωνε από το 2016 με τον καρκίνο του παχέος εντέρου είχε μιλήσει τον περασμένο Απρίλιο η υποψήφια βουλευτής της ΝΔ, Ελένη Κτιστάκη, που πέθανε σε ηλικία 59 ετών.
Η 59χρονη είχε αποκαλύψει την περιπέτειά της σε ομιλία στην εκδήλωση που είχε διοργανώσει με την επίσης υποψήφια βουλευτή Αντιγόνη Ανδρέακη
«Για μένα όλα ξεκίνησαν το 2016 μετά από ένα τσεκ απ που αποφάσισα να κάνω. H διάγνωση της κολονοσκόπησης ήταν σαφέστατη “καρκίνος παχέος εντέρου”» ήταν τα πρώτα λόγια της 59χρονης που ήταν παντρεμένη με τον πρώην δήμαρχο της Ιθάκης Τηλέμαχο Καραβία.
«Ο καρκίνος πλέον ήταν γεγονός στη ζωή μου. Ήρθε εγκαταστάθηκε και διεκδικούσε μέρος από την ζωή μου. Την ζωή μου διεκδικούσε. Αισθάνθηκα την γη να φεύγει κάτω από τα πόδια μου και μετά το απόλυτο κενό. Ήμουν σε κατάσταση σοκ αρκετές ημέρες. Μετά την πρώτη αντίδραση τα έβαλα με τον εαυτό μου που δεν είχα κάνει πιο μπροστά την εξέταση της κολονοσκόπησης» πρόσθεσε.
Η Ελένη Κτιστάκη είχε αναφερθεί και στις αλλαγές που προκάλεσε η ασθένεια τόσο στην ζωή της όσο και στην εικόνα της:
«Ούτε μια στιγμή βέβαια δεν αναρωτήθηκα “γιατί σε έμενα”. Συνηθισμένη ερώτηση όμως προσωπικά δεν με απασχόλησε ποτέ. Και μόνο στο άκουσμα της λέξης καρκίνος αμέσως μου ήρθαν στο μυαλό τα χειρότερα. Χημειοθεραπείες, ακτινοβολίες και κυρίως απώλεια λέξεις που με τρόμαζαν, δεν ήθελα να σκέφτομαι, λέξεις που πονούν και λυγίζουν. Θεωρητικά δεν ήμουν άσχετη με το θέμα, έχω βιώσει την νόσο μέσα στην οικογένεια μου. Γνώριζα τις παρενέργειες της χημειοθεραπείας, την οποία ο γιατρός μου σύστησε να ακολουθήσω μετά το πρώτο χειρουργείο. Αλλαγή στο σώμα, στο πρόσωπο, πρόβλημα με τα δόντια, τριχόπτωση, εξασθένιση των αντανακλαστικών, τρεμούλιασμα στα χέρια, αδυναμία. Φόβος κι απελπισία με έπιασε για τον εχθρό. Αυτό που έπρεπε να διαχειριστώ όμως ήταν ο φόβος. Ο φόβος για τον άγνωστο ανηφορικό δρόμο που έπρεπε να διαβώ εντελώς μόνη, αλλά όπως πάντα λέω, όλα είναι στο μυαλό μας».
Επί επτά χρόνια, όπως ανέφερε η 59χρονη υποψήφια βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, έδινε έναν μεγάλο αγώνα: «Μπορείς να διαχειριστείς τον φόβο, να τον ξεπεράσεις και να περάσεις απέναντι. Ανέκαθεν ήμουν αγωνίστρια, πραγματίστρια δεν το έβαζα εύκολα κάτω, αντιμετώπιζα τις δυσκολίες με χιούμορ, χαλαρότητα κι άλλες φορές με αυτοσαρκασμό. Δεν θα μπορούσα άλλωστε αλλιώς να επιβιώσω. Κοιτάζω πάντα κατάματα την πραγματικότητα, φτιάχνω την ιστορία μου, ανεβαίνω στο συννεφάκι μου κι από εκεί προσπαθώ να διαχειριστώ οτιδήποτε άσχημο μου συμβαίνει. Και πιστέψτε πιάνει».
protothema.gr
