Τα μοναδικά χρώματα του ουρανού κατά τη διάρκεια του ηλιοβασιλέματος κατέγραψε η Ελένη Μπικάκη με το φακό το απόγευμα της Πέμπτης και με φόντο τον κόλπο της Μεσαράς.
Όλοι γνωρίζουμε από τα χρόνια μας ότι τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος εμφανίζονται από ένα φαινόμενο που ονομάζεται σκέδαση Rayleigh. Σε όλα τα μέρη της Γης το ηλιοβασίλεμα διαφέρει από εποχή σε εποχή, καθώς αλλού βλέπουμε τον Ήλιο να δύει το καλοκαίρι και τον χειμώνα. Αυτό οφείλεται στην κλίση που έχει ο άξονας της Γης, καθώς αυτός κινείται γύρω από τον Ήλιο. Τον χειμώνα, βλέπουμε τον Ήλιο να δύει χαμηλά στον ορίζοντα και το καλοκαίρι ψηλά.
Η ομορφιά ενός ηλιοβασιλέματος εξαρτάται από το φυσικό τοπίο που βρίσκεται κανείς ενώ σημαντικός ρόλος έχουν το ύψος των νεφών και τα διάφορα αιωρούμενα σωματίδια. Για παράδειγμα η παρουσία του SO2 και των σωματιδίων κατά τη διάρκεια των εκρήξεων των ηφαιστείων προκαλούν στον ουρανό χρώματα με πανέμορφα ηλιοβασιλέματα. Τα σωματίδια ανακλούν το ηλιακό φως και χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η έκρηξη του ηφαιστείου της Ταμπόρα στην Ινδονησία το 1815. Η σκέδαση Rayleigh είναι το ίδιο φαινόμενο που κάνει τον ουρανό να εμφανίζεται μπλε κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το φως του ήλιου περιέχει όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου.
Αλλά δεν φτάνουν όλα τα χρώματα στο έδαφος με την ίδια συγκέντρωση. Τα μόρια αζώτου και οξυγόνου στην ατμόσφαιρά μας λειτουργούν ως μικροί «καθρέφτες» για το μπλε και το ιώδες φως. Αυτό σημαίνει ότι δεν φτάνει τόσο πολύ το μπλε ή το ιώδες φως στο έδαφος. Αντ ‘αυτού, αναπηδά στην ατμόσφαιρά μας, δημιουργώντας το γαλάζιο του ουρανού που όλοι γνωρίζουμε. Λογικά θα έπρεπε το χρώμα του ουρανού να είναι μωβ, καθώς έχει μικρότερο μήκος κύματος. Αυτό όμως δεν γιατί το μωβ έχει μικρή ένταση σε σχέση με τα υπόλοιπα χρώματα του φάσματος, τα μας είναι πιο «ευαίσθητα» στα τρία βασικά χρώματα (το κόκκινο, το μπλε και το πράσινο) ενώ το μεγαλύτερο μέρος του μωβ δεν έχει ανώτερη ατμόσφαιρα και δεν προλαβαίνει να φτάσει στην επιφάνεια της Γης.
Στο ηλιοβασίλεμα, το φως πρέπει να διανύσει μια μεγαλύτερη απόσταση για να φτάσει στα μάτια μας – έτσι ακόμη περισσότερο μπλε φως, ακόμη και κάποιο πράσινο και κίτρινο φως, φιλτράρεται. Αυτό μας αφήνει τις πιο ζεστές αποχρώσεις του ορατού φωτός, τις κόκκινες και τις πορτοκαλί να δούμε και γι ‘αυτό τον λόγο πολλά ηλιοβασιλέματα μοιάζουν με «φωτιά» . Κοντά στην επιφάνεια του εδάφους υπάρχουν περισσότερα σωματίδια σκόνης, ρυπαντικές ουσίες και φυσικά τα σταγονίδια από τα νέφη. Τότε συμβαίνει τα μικρά μήκη κύματος, δηλαδή το μωβ και το μπλε να διασκορπίζονται λόγω σκέδασης και να μη φτάνουν στα μάτια του παρατηρητή. Αντίθετα, τα μεγάλα μήκη κύματος, όπως είναι το κόκκινο και το πορτοκάλι να κατορθώσουν να φτάνουν στα μάτια μας.
Το έντονο πορτοκαλί χρώμα που είχε τα σύννεφα χθες στο χαμηλό ύψος που βρισκόταν τα σύννεφα στον ουρανό τα οποία φωτίζονταν από κάτω και λόγω του χαμηλού φωτός τους σε πολλές περιοχές το ήταν έντονο . Παράλληλα μεγάλος ρόλος έπαιξε και η ορατότητα που ήταν μεγάλη λόγω του δυτικού επιφανειακού ρεύματος και ο συνδυασμός αυτών των παραγόντων προκάλεσαν το πανέμορφο χρώμα του ουρανού.
(Με στοιχεία από το News247.gr)
