Η αγάπη από γράμματα
δεν ξέρει ούτε ένα,
μ’ αυτή ‘χει τα προβλήματα
τα δύσκολα λυμένα.
Αγάπη που ‘ναι αληθινή
βάσανα δε φοβάται,
μόνο τα στρώνει πάπλωμα
και θέτει και κοιμάται.
Δεν είναι η αγάπη όνειρο
να φύγει σαν ξυπνήσω,
μόνό ‘ναι η ασκιανάδα μου
και μου κλουθά ‘πο πίσω.
Ποιος χρόνος δεν επέρασε
ποια μέρα δε βραδιάζει,
και ποιος αγάπη έχασε
και δεν αναστενάζει.
Η την αγάπη ο άθρωπος
να μην τήνε γυρεύγει,
εκείνη θα σ’ επισκεφτεί
κι αν δεν τσ’ αρέσει φεύγει.
Δεν είναι η αγάπη ένα κερί,
δεν είναι ούτε χιόνι,
γιατί το ένα καίγεται
τ’ άλλο στην κάψα λιώνει.
Η αγάπη είναι σιωπή
και μυρισμένη βιόλα,
κοιτάζει σε και δε μιλεί
μα σου τα λέει όλα.
Η αγάπη δεν κουράζεται,
η αγάπη δε βαριέται,
και πώς δε σπα όντε φυσά
που σε κλωστή κρατιέται.
Η αγάπη είναι περήφανη
ωσάν το κυπαρίσσι,
κι ό,τι αέρας κι αν φυσά
δε λέει να λυγίσει.
Δεν έχει η αγάπη σύνορα
κι αυτός που θα τση βάλει,
την πεισματώνει πιο πολύ
και γίνεται μεγάλη.
Δώσε στον άλλο που διψά
η το νερό που πίνεις,
δεν είναι αγάπη να ζητάς
αγάπη ‘ναι να δίνεις.
Μόνο η αγάπη συγχωρεί
τα λάθη τα μεγάλα,
και σε παρακαλώ πολύ
θέλω να κάμεις κι άλλα.
Τι είναι αγάπη τελικά
τη σκέψη μου κουράζω,
εσύ να πίνεις το νερό
κι εγώ να ξεδιψάζω.
Όλοι περαστικοί ‘μαστε
‘πο τούτουσες τσι τόπους,
τι πιο ωραίο να ‘σαι απλός
και ν’ αγαπάς τσ’ αθρώπους.
Αριστείδης Χαιρέτης (Γυαλάφτης)
Βοσκός από τ’ Ανώγεια
14 Δεκεμβρίου
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΓΑΠΗΣ
Πηγή: Πρόσωπα