Κείμενο: ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ
Τα μέτρα της σωματικής άσκησης κατά την παιδική ηλικία είναι ευρέως αναγνωρισμένα και καλύπτουν πολλούς τομείς, όχι μόνο της σωματικής, αλλά και της ψυχικής υγείας.
Η παιδική ηλικία και η εφηβεία είναι κρίσιμες περίοδοι για την απόκτηση υγιεινών τρόπων ζωής και το σχολικό περιβάλλον αποτελεί σημαντικό πεδίο για μια τέτοια εξέλιξη.
Ωστόσο, υπάρχει μια παγκόσμια τάση για περικοπές στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής. Συζυγικά στοιχεία καταδεικνύουν ότι μια σημαντική μείωση στα γενικά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας εμφανίστηκαν στην πρώτη εικόνα και το εύρημα αυτό προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία, καθότι είναι γνωστό ότι οι συνήθειες σωματικής δραστηριότητας που αναπτύχθηκαν κατά την παιδική ηλικία διατηρούνται κατά τη μετάβαση στην ενήλικη ζωή, με απώτερο σκοπό. δια βίου άσκηση (CDC, 2010).
Μελέτες που ασχολούνται με τη συσχέτιση μεταξύ της σωματικής δραστηριότητας και των ακαδημαϊκών επιδόσεων σε παιδιά και εφήβους, αποκαλύπτουν ότι η σωματική δραστηριότητα σχετίζεται θετικά με την ακαδημαϊκή επίδοση (Käll et al., 2014).
Η βιβλιογραφία υποδηλώνει περαιτέρω ότι ο επιπλέον χρόνος για τη σωματική δραστηριότητα στο σχολείο δεν είναι πιθανό να εμποδίσει την ακαδημαϊκή θεωρία της μάθησης, η οποία θεωρεί ότι η μέτρια προτείνει έντονη σωματική δραστηριότητα διεγείρει τον εγκέφαλο με θετικό τρόπο, δεδομένου ότι διεγείρει άμεσες χημικές αλλαγές που αυξάνουν την προσοχή και ενισχύουν τη γνωστική απόδοση (Cotman et al., 2007).
Τα επιστημονικά ευρήματα υποδηλώνουν ότι η σωματική δραστηριότητα και η φυσική κατάσταση δεν μπορούν να επηρεάσουν θετικές σημαντικές περιοχές του εγκεφάλου που διεγείρουν τη γνωστική λειτουργία των παιδιών, τόσο βραχυπρόθεσμα, όσο και μακροπρόθεσμα και θα μπορούσαν να λειτουργήσουν κίνητρο για την ενίσχυση της σχολικής σωματικής δραστηριότητας (Mullender‐ Wijnsma et al., 2015).
Η σωματική δραστηριότητα, μπορεί επίσης να βελτιώσει την ψυχική υγεία δεδομένου ότι σχετίζεται με δείκτες ψυχοκοινωνικής ευεξίας, όπως η σωματική αυτό-αντίληψη, αυτό-αποτελεσματικότητα και αυτοεκτίμηση στα παιδιά, ανακουφίζοντας από τις στρες, το οποίο με τη σειρά του μπορεί να επηρεάσει τη σχολική επίδοση (Salmon et al., 2009).
Επιπλέον, η συναναστροφή και η συντροφικότητα που προκύπτουν μέσα από το μάθημα της Φυσικής Αγωγής επηρεάζουν τη σειρά τους και τη διάθεση και την άνεση των μαθητών με τις σχολικές χαράς.
Η σωματική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της σχολικής ημέρας μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλική διέγερση και μείωση της πλήξης, η οποία έχει ως αποτέλεσμα την αυξημένη συγκέντρωση και προσοχή (Haerens et al., 2008).
Τα τελευταία χρόνια, υπάρχουν αυξημένες ενδείξεις ότι η Φυσική Αγωγή και τα οργανωμένα αθλήματα σε καθορισμένα πλαίσια μειώνονται.
Από ακαδημαϊκές μελέτες προκύπτει ότι η μείωση των ωρών του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής στα σχολεία επηρεάζει αρνητικά τη μαθησιακή ικανότητα των παιδιών (Dollman et al., 2005).
Είναι σημαντικό να αυξηθεί η σωματική δραστηριότητα των παιδιών, με απώτερο σκοπό τη μείωση των ποσοστών των υπέρβαρων παιδιών προσχολικής και σχολικής ηλικίας, το οποίο τα τελευταία χρόνια πολύ δραματικά (Wang, Lobstein, 2006).
Επιστημονικές μελέτες καθιστούν σαφές ότι η σωματική δραστηριότητα βοηθάει στην πρόληψη της αύξησης του Δείκτη Μάζας Σώματος και στη βελτίωση της συνολικής υγείας, καθώς και στη βελτίωση των ακαδημαϊκών επιδόσεων (Ploughman, 2008).
Το σχολικό περιβάλλον, είναι λοιπόν ένας από τους πιο σημαντικούς αρωγούς για τη δημιουργία υγιεινών συνηθειών ζωής και την πρόληψη της καλής υγείας μέσω της προώθησης της σωματικής δραστηριότητας.
Για ορισμένα παιδιά το σχολείο μπορεί να είναι το μόνο μέρος όπου συμμετέχουν σε ένα είδος χαρούμενης σωματικής δραστηριότητας.
Ως εκ τούτου, το εκπαιδευτικό σύστημα και η Πολιτεία πρέπει να παρέχει ίσες πρόγραμμα και κίνητρα στους νέους για να είναι σωματικά δραστήρια.
Η σωματική δραστηριότητα και η ακαδημαϊκή επίδοση είναι άρρηκτα συνδεδεμένες και αυτό έχει αποδειχθεί στους υπεύθυνους πολιτικής χάραξης (Rasberry et al., 2011).
Η Πολιτική Ηγεσία και τα σχολεία θα πρέπει να δώσουν μεγαλύτερη έμφαση στα προγράμματα Φυσικής Αγωγής και σωματικής άσκησης, όχι μόνο για τη βελτίωση της υγείας των μαθητών, αλλά και για την αύξηση των ακαδημαϊκών τους επιτευγμάτων.
Σύμφωνα με τις πρόσφατες εξαγγελίες του Υ.ΠΑΙ.Θ.Α. η ίδρυση των Αθλητικών Σχολείων και η αύξηση κατά μία ώρα του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής σε όλες τις τάξεις είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, ωστόσο αναμένουμε την ανακοίνωση των νέων αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών που θα εξετάσουν την εφαρμογή της ωριαίας αύξησης στην πράξη.
Αντίστοιχα, αναμένουμε το αναλυτικό χρονοδιάγραμμα και τις σχετικές ανακοινώσεις με τις λεπτομέρειες της χωροθέτησης των Σχολείων, των αθλημάτων που επιλέγουν, του προγράμματος σπουδών, των υποδομών μετακίνησης, στέγασης και φοίτησης, των κριτηρίων επιλογής των μαθητών αλλά και των εκπαιδευτικών, για τη φοίτηση και τη διδασκαλία αντίστοιχα, στα Αθλητικά Σχολεία.
Χρειάζεται λοιπόν να γίνουν ακόμη πολλά και σε σύντομο χρονικό διάστημα από την Πολιτική Ηγεσία, για να γίνουν οι εξαγγελίες στο επόμενο σχολικό έτος και να μην μείνουν εξαγωγές στην είσοδο της Φυσικής Αγωγής στα Νηπιαγωγεία…. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC). Η συσχέτιση μεταξύ της σχολικής φυσικής δραστηριότητας, συμπεριλαμβανομένης της φυσικής αγωγής, και της ακαδημαϊκής απόδοσης. Ατλάντα, GA: Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών των ΗΠΑ, CDC; 2010 Cotman CW, Berchtold NC, Christie LA. Η άσκηση χτίζει την υγεία του εγκεφάλου: βασικοί ρόλοι του καταρράκτη αυξητικού παράγοντα και της φλεγμονής. Trends Neurosci. 2007;30(9):464-472 Dollman J, Norton K, Norton L. Αποδεικτικά στοιχεία για τις κοσμικές τάσεις στη συμπεριφορά των παιδιών με φυσική δραστηριότητα. Br J Sports Med. 2005;39(12):892-897. Haerens L, Cerin E, Maes L, Cardon G, Deforche B, De Bourdeaudhuij I. Εξήγηση της επίδρασης μιας 1ετής παρέμβασης που προωθεί τη φυσική δραστηριότητα στα γυμνάσια: ανάλυση διαμεσολάβησης. Δημόσιας Υγείας Nutr. 2008, 11 (5): 501-512. Käll, L. B., Nilsson, Μ., & Lindén, T. (2014). Ο αντίκτυπος ενός προγράμματος παρέμβασης σωματικής δραστηριότητας στην ακαδημαϊκή επίδοση σε ένα σουηδικό περιβάλλον δημοτικού σχολείου. Journal of school health, 84(, 473-480. Mullender‐Wijnsma, M. J., Hartman, E., de Greeff, J. W., Bosker, R. J., Doolaard, S., & Visscher, C. (2015). Βελτίωση της ακαδημαϊκής απόδοσης των παιδιών σχολικής ηλικίας κατά σωματική δραστηριότητα στην τάξη: αξιολόγηση προγράμματος 1 έτους Journal of school health, 85(6), 365-371 Ploughman M. Η άσκηση είναι τροφή του εγκεφάλου: οι επιδράσεις της φυσικής δραστηριότητας στη γνωστική λειτουργία. Dev Neurorehabil 2008;11(3):236-240.Rasberry CN, Lee SM, Robin L, et al.. Η συσχέτιση μεταξύ της σχολικής φυσικής δραστηριότητας, συμπεριλαμβανομένης της φυσικής αγωγής, και της ακαδημαϊκής απόδοσης: μια συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας. Προηγ. Med. 2011;52(Suppl 1):S10-S20 Salmon J, Brown H, Hume C. Επιδράσεις στρατηγικών για την προώθηση της σωματικής δραστηριότητας των παιδιών σε πιθανούς μεσολαβητές. Int J Obes (Lond). 2009;33(Suppl 1):S66 -S73 Wang Y, Lobstein T. Παγκόσμιες τάσεις στο παιδικό υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία.Int J Pediatr Obes.2006;1(1):11-25.
με τιμή,
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ * ΣΧΙΝΑΣ ΚΛΕΑΝΘΗΣ
Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ * ΑΛΜΠΑΝΗ ΕΙΡΗΝΗ
