Παλαιότερα, δημοσιεύσαμε λόγια άγια του Γέροντα Αναστασίου που είχαμε αποκομίσει οι ίδιοι από επίσκεψή μας στον Τσούτσουρο. Τώρα θα δημοσιεύσουμε όσα μπορέσαμε να καταγράψουμε από ηχογράφηση σε παλαιό κινητό τηλέφωνο του φίλου μου και συμμαθητή Αντώνη Μωραϊτάκη. Αναφέρεται ο Γέροντας στον Άγιο Ιωάννη τον Ελεήμονα, στην αντισταυρική Θεολογία, σε αποκάλυψη που του έδειξε ο Αρχιεπίσκοπος Τιμόθεος και σε άλλα ενδιαφέροντα θέματα. Δυστυχώς ακούγεται ελάχιστα και δεν μεταφέρεται εύκολα φωνητικά. Έπειτα κάποια δεν πρέπει και να ακουστούν… Φαίνεται ότι ο Γέροντας μιλούσε απαθέστατα αλλά με εκκλησιαστική αγωνία και πολύ προσωπικά. Θα δημοσιεύσουμε απομαγνητοφωνημένο ένα μικρό μέρος που έχει επικαιρότητα και ενδιαφέρον.
Ζ. Κ.
«Όλοι σήμερα μιλάνε για τον δανεισμό και την οικονομική κρίση, το ισοζύγιο, τις απολύσεις, την χρεοκοπία, τα ρουσφέτια, τους τρομοκράτες του Διεθνούς Ταμείου και δεν ξέρω κι εγώ τί άλλο… Όμως η κρίση είναι πνευματική. Διαλέξαμε τα απατηλά συνθήματα και την εύκολη ζωή και χρεοκοπήσαμε. Πρώτα πνευματικά και μετά οικονομικά… Προτιμήσαμε τον διάβολο και την αμαρτία για να ελευθερωθούμε και γίναμε δούλοι τους… Ο Χριστός σέβεται την ελευθερία μας. Του λες έλα και έρχεται. Του λες φύγε και φεύγει. Ο θεοκατάρατος δεν την σέβεται. Μόλις του δώσουμε θυρίδα ανοιχτή, μπαίνει, στρογγυλοκάθεται και δεν φεύγει…εκεί…μας τυραννά… Οπότε, για να δούμε τα πράγματα σωστά και να βρούμε την άκρη, η κρίση ξεκινά από την άρνηση του Σταυρού! Του Σταυρού ως τρόπου ζωής! Θέλουμε κάποιοι το Σταυρό στη μέση της Εκκλησίας ως μέσο αγιασμού, για προσκύνηση, φύλαξη, στολίδι κλπ. Δεν τον θέμε στη Θεολογία μας, στη ζωή μας. Έχομε αντισταυρικό φρόνημα. Μας ενοχλεί η παραγγελία του Κυρίου για άρση Σταυρού. Αυτό τί σημαίνει; Προσφορά του αίματός μας εν καιρώ διωγμού. Έτσι έχομε μετοχή στην Καινή Διαθήκη. Είναι Διαθήκη με παροχέα και αποδέκτες. Εκείνος μας παρέχει το Αίμα Του! Μετάγγιση Ζωής Αιωνίου! Για να είμαστε μέτοχοι πρέπει να δώσουμε και εμείς το δικό μας αίμα. Είναι Διαθήκη Αίματος. Τα συμβεβλημένα μέλη δίνουν αίμα καθένας από την πλευρά του… Αίμα σώματος εν καιρώ διωγμού επαναλαμβάνω. Αίμα ψυχής εν καιρώ ειρήνης της Εκκλησίας. Όταν χύνεις δάκρυα μετανοίας και ιδρώτα ασκήσεως, δίνεις το αίμα της ψυχής σου… Έτσι μετέχεις της ζωηφόρου αυτής Διαθήκης…<Εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης>. Για να μετέχουμε σ’ αυτή την εξουσία πρέπει να περάσομε όσα έζησε ο Χριστός… Πήρα διπλώματα, έχω εξουσία να ομιλώ και να κατευθύνω τα πράγματα… Αυτό είναι η εκκοσμίκευση. Δεν χειροτονήθηκα (εδώ δεν ακούεται ευκρινώς αλλά μάλλον εννοεί ότι η χειροτονία δεν αποτελεί κοσμική εξουσία λόγω προσόντων αλλά θυσιαστική προσφορά λόγω μετοχής στη ζωή του Χριστού). Τώρα, σου λένε <Μεταπατερική Θελογία>.
Ο καλύτερος όρος κατ’ εμέ τον ελάχιστο, είναι αντισταυρική Θεολογία. Ή ακόμη καλύτερα αντίχριστη Θεολογία. Δεν υπερβάλλω. Ο αριθμός 666 αποδίδεται αλφαβητικώς ως ΧΞΣ. Δηλαδή Χριστός Ξένος Σταυρού! Τώρα θέλουν τον Χριστό ως ιδεολογία. Ένα Χριστό στα μέτρα μας. Όχι ανακαινιστή. Ένα Χριστό γιατρό στα πάθη μας… Απεναντίας, θέλουν ένα Χριστό που θα αναπαύει τα πάθη… ιδιαίτερα τα σαρκικά πάθη που είναι και τα εντονότερα. Όχι σταύρωμα των παθών μέσω ησυχασμού, μέσω άσκησης που δίνει και την πραγματική ελευθερία. Αυτό είναι η γεύση της Αναστάσεως. Αυτό είναι η πορεία στο καθ’ ομοίωσιν. Τώρα λένε, λένε, λένε γι’ αυτά τα θέματα και δεν <νοούν μήτε ά λέγουσι, μηδέ περί τίνων διαβεβαιούνται>. Από το σημείο αυτό ξεκινά κάθε άλλη κρίση. Ισλαμοποίηση της πίστης μας. Σου λένε αισθησιακή απόλαυση. Καλά να περνάμε εδώ, καλά και εκεί στην αιώνια ζωή… δεν ανακατεύεται ο Θεός στα κρεβάτια, στα στομάχια, στα πορτοφόλια. Άμα τον έχεις σαν ιδέα στην κεφαλή σου, είναι ελεύθερη η καρδιά σου και όλο το άλλο κορμί σου… Αγάπη σου λένε και εννοούν αγαπισμό. Ιδεολογία αγάπης και πρακτική μίσους.
Στα χρόνια του Κυρίου η υποκρισία είχε ντυθεί με το ένδυμα του Νόμου. Νομικισμός. Τώρα ντύνεται το ένδυμα της αγάπης. Αγαπισμός! Άλλο αγάπη που είναι μετοχή στη Θεία ενέργεια και άλλο αγαπισμός. Όπως άλλο ευλάβεια και άλλο καθωσπρεπισμός. Ο αγαπισμός είναι εμπαθής κατάσταση που προσπαθεί να επιβάλλει τα πάθη στο όνομα της αγάπης. Από αυτό το νέο δαιμονικό σόφισμα ξεκινάει η κρίση. Θα δείτε κρίση στο γάμο, στην οικογένεια, στα σχολεία. Θα δείτε αυτοκτονίες, θηριοποιήσεις των ανθρώπων, δαιμονισμούς, διάλυση κοινωνική μέσα από όλα αυτά… Έχουμε κρίση Πνευματικών (εξομολόγων). Καθένας κάνει Ευαγγέλιο την δική του ζωή και διδάσκει τους άλλους. Έτσι βγήκε η παροιμία <κάθε παπάς και η χάρτα του>. Μου έφερε ένας δικός μου ο τάδε ηχογράφηση που έκανε μυστικά ένας Ιερέας σε Ιερατικό συνέδριο στο τάδε μέρος. Μα αν λειτουργούν έτσι τώρα τα συνέδρια, είναι φροντιστήρια του διαβόλου. Τί θα πει <οι καιροί άλλαξαν, οι φραγμοί έπεσαν, τα ταμπού ξεπεράστηκαν>! Ξεπερασμένοι ή μάλλον ξεπεσμένοι είναι οι ίδιοι αυτοί που τα λένε αυτά, αποστάτες από την ενέργεια, την Σοφία του Θεού και βυθισμένοι κάπου αλλού…θέλουν να διδάσκουν όσα βολεύουν την συνείδησή τους και όσα θέλουν οι άνθρωποι να ακούσουν για να μην έχουν κόστος…
Καταλαβαίνω τώρα την προφητεία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού που λέει ότι θα έρθει εποχή που θα γεμίσει ο κόσμος παπάδες αλλά για να βρεις σωστό Πνευματικό πρέπει να κόβεις χιλιόμετρα… Τώρα περισσότερο μιλάνε για την Ψυχολογία και την Φιλοσοφία παρά για την Θεολογία. Έ βέβαια! Αφού η Θεολογία τους είναι νόθα, δεν τρέφει την ψυχή τους και θέλουν άλλα υποκατάστατα. Θέλουν παρηγοριές επίγειες γιατί στο βάθος πονούν υποφέρουν… Οι Άγιοι Πατέρες λένε ότι ψυχασθενής είναι ο υποδουλωμένος στα πάθη. Και ελεύθερος όποιος βρίσκεται στην κατάσταση του φωτισμού. Τώρα ονόμασαν ψυχοπαθείς αυτούς που αντιδρούν και δεν προσαρμόζονται στα καινούργια πρότυπα ζωής…Το λέει λένε η επιστήμη. Η Ψυχολογία. Μα τί ξέρει η Ψυχολογία από ψυχή; Αυτή είναι μυστήριο. Με οδηγία του Αγίου Πνεύματος μαθαίνεις και τίποτα δεν ξέρεις …
Καλά έκανε ο Πορφύριος (ο Άγιος Πορφύριος) και ήταν λάβρος εναντίον της Ψυχολογίας. Μου είπε ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου ότι τον είδε κάποτε στη Μονή Πεντέλης σε συνέδριο θεολογικό. Έπιανε ένα ένα και διαμαρτύρονταν που ανακατεύουν την Ψυχολογία με την Θεολογία. Και τους τόνιζε ότι αυτό το πάντρεμα πολύ θα βλάψει την Εκκλησία στο μέλλον… Μου αρέσει αυτό που λέει ο Μέγας Σωφρόνιος (του Έσσεξ) που διαβάζω τώρα. Ότι η Ψυχολογία είναι η παρηγοριά των αθέων. Δεν κατηγορώ τον κλάδο αυτό. Εμείς έχουμε άλλη ανθρωπολογία. Για όσους έχουν ανάλογη κοσμοθεωρία τους είναι απαραίτητη. Θέλω να πω ότι εμείς έχουμε την δυνατότητα να διεισδύσομε στην καρδιά. Στην βαθεία καρδία. Στην ψυχή που εφάπτεται με την σαρκική καρδιά. Η σαρκική καρδιά με την πνευματική εφάπτονται και αλληλοπεριχωρούνται μεταξύ τους… εκεί είναι το μυστικό και ανεξιχνίαστο είναι κάθε ανθρώπου…»
Κάποιος τον ρώτησε για την Ψυχιατρική. Απάντησε: «Άλλο Νευροϊατρική, πώς την λένε Ψυχιατρική και άλλο Ψυχολογία… Βέβαια και αυτοί πάνε μέχρι τον εγκέφαλο, τους νευρώνες, πώς τα λένε αυτά. Ισορροπούν κάποια στοιχεία, βάζουν σε τάξη ορμόνες, κατευνάζουν την ενέργεια που θέλει έλεγχο. Την ψυχή δεν μπορούν να την ακουμπήσουν. Είναι πνοή Θεού, έχει πνευματική σύσταση, είναι μυστήριο. Ούτε καν καταλαβαίνουν ότι η κατάσταση της ψυχής επηρεάζει λειτουργικά την ενέργεια του εγκεφάλου που ερευνούν… Το καλύτερο είναι να τα διαχειρίζονται αυτά πιστοί άνθρωποι για να ξέρουν τα όριά τους…»
