Γράφει η Μαρία Μαυρουδή
Το τραγούδι των υπέροχων αδερφών Κατσιμίχα που τιτλοφορείται «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον»,. αυτές τις μέρες είχε την τιμητική του. Ένα υπέροχο τραγούδι που οι περισσότεροι το έχουμε συνδέσει με την εξέγερση των Φοιτητών του Πολυτεχνείου και γενικότερα με τα παιδιά που αποτελούν το μέλλον, επομένως πιστεύω πως δεν θα υπήρχε σχολική γιορτή που να μην το είχε συμπεριλάβει. Ένα τραγούδι που προσωπικά με συγκινεί κάθε φορά που τ’ ακούω. Ένα τραγούδι με όμορφα μηνύματα που απευθύνεται σε όλα τα νεαρά παιδιά παροτρύνοντάς τα να κρατάνε το κεφάλι ψηλά, χωρίς να απογοητεύονται για όλα τα άσχημα που συμβαίνουν γύρω τους και το κυριότερο χωρίς να εγκαταλείπουν την προσπάθεια να αλλάξουν τον κόσμο που τους περιβάλλει προς το καλύτερο.
Προσωπικά πιστεύω ότι όσο κι αν είναι αβέβαιο, και απρόβλεπτο το μέλλον από την πρώτη στιγμή που γεννιόμαστε έχουμε την πλάτη μας στραμμένο σ΄ αυτό. Αρκεί να αναλογιστούμε την αγωνία των δικών μας προκειμένου να μας εξασφαλίσουν τα απαραίτητα που θα μας υποσχεθούν μία καλύτερη ζωή μελλοντικά. Η έγνοια αυτή κληροδοτείται από γενιά σε γενιά και όλοι στρέφουμε το βλέμμα μας στο μέλλον το αύριο, το οποίο είναι άγνωστο, απρόβλεπτο και με τα δεδομένα της σημερινής εποχής αβέβαιο. Παρόλο αυτά όμως πρέπει αγωνιζόμαστε με τα μέσα που έχουμε διαθέσιμα και να ευελπιστούμε ότι το αύριο θα είναι καλύτερο από το παρόν και βέβαια από το παρελθόν .
