Το “e-mesara.gr” θέλοντας να ρίξει φως σε γεγονότα που σημάδεψαν την παλιότερη αλλά και την πρόσφατη ιστορία του τόπου μας, σήμερα φιλοξενεί ένα σημαντικό άρθρο – πρώτη παρέμβαση – στα γεγονότα που σημάδεψαν τη Μεσαρά ολόκληρη εκείνο το δύσκολο Νοέμβρη του 1973!
Τα γεγονότα στο Γυμνάσιο των Μοιρών, την επαύριο των γεγονότων του Πολυτεχνείου!
Ο λόγος σε ένα εκ των πρωταγωνιστών.
Στο Μύρων Τζαρδή, συνταξιούχο γεωπόνο σήμερα και ιστορικό ερευνητή, αλλά και συγγραφέα του βιβλίου «Μαύρες μέρες της δικτακτορίας στη Μεσαρά»
Γράφει ο Μύρων Τζαρδής*
Το πρωινό της 18 Νοεμβρίου 1973, στις Μοίρες, στο εξατάξιο τότε Γυμνάσιο έξι νέοι, έξι μαθητές και φίλοι σκέπτονται και αποφασίζουν ότι κάτι πρέπει να κάνουν.
Χωρίς χρονοτριβή, παίρνουν μαρκαδόρους και «στιλούς» και αρχίζουν να γράφουν συνθήματα σε κομμάτια φύλλου χαρτιού, όπως:
«ΜΑΘΗΤΑΙ ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΤΕ – ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΑΣ – ΔΕΝ ΠΕΡΝΑ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ-ΨΩΜΙ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΘΑΝΑΤΟΣ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΔΕΝ ΣΕ ΘΕΛΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΠΑΡ’ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΙ ΜΠΡΟΣ-ΕΣΑ ΕΣ ΕΣ ΒΑΣΑΝΙΣΤΕΣ – ΔΕΝ ΣΕ ΘΕΛΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗ ΜΑΣΚΑΡΑ – 1 1 4 – ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΕΞΩ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ – ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ-ΛΑΕ ΞΕΣΗΚΩΣΟΥ» και άλλα συνθήματα.
Όλη τη ημέρα έγραφαν, χωρίς σταματημό και το βράδυ του Σαββάτου τις σκορπίσανε στο προαύλιο του κεντρικού κτιρίου του σχολείου. Μερικές τις κόλλησαν σε κορμούς δέντρων γύρω από το σχολείο.
Και τέλος έγραψαν με μπλε μπογιά στους τοίχους του σχολείου ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ – ΚΑΤΩ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ – 1 1 4.
Η αστυνομία τους θεώρησε ύποπτους, με την συνδρομή κάποιων από τους καθηγητές του Γυμνασίου, τους σύλλαβε και τους οδήγησε στην Ασφάλεια Ηρακλείου και τελικά στη στρατιωτική διοίκηση Κρήτης (5η Μεραρχία) στα Χανιά.
Κρατήθηκαν μέχρι τις 23/11/1973, οπότε τους απελευθέρωσαν και επέστρεψαν στα μαθήματα τους.
Τους παρέπεμψαν στο Διαρκές Στρατοδικείο Κρήτης να δικαστούν για απείθεια σε διαταγή στρατιωτικής αρχής κατά συναυτουργία για πράξεις που έγιναν στις Μοίρες την 18/11/1973 σε κατάσταση πολιορκίας (στρατιωτικός νόμος).
Τελικά σε συνεδρίαση του διαρκούς Στρατοδικείου Κρήτης στις 15 Ιανουαρίου 1974 δικάστηκαν.
Με παρασκηνιακή παρέμβαση του Μακαριστού τότε Μητροπολίτη Γορτύνης και Αρκαδίας και κατόπιν Αρχιεπισκόπου Κρήτης Τιμόθεου οι νέοι αθωώνονται με ψήφους τέσσερεις προς μια (4-1).
Οι νέοι αυτοί μαθητές συνέχισαν τα μαθήματα τους, άλλοι σταμάτησαν το σχολείο, άλλοι το τελείωσαν και άλλοι προχώρησαν πιο πέρα την μόρφωση τους.
Ποτέ όμως, δεν εξαργύρωσαν, ούτε προέβαλαν αυτό το γεγονός.
Σήμερα, 43 χρόνια μετά τα τραγικά εκείνα γεγονότα, ελεύθεροι πια και με στερεή τη Δημοκρατία μας, παραμένει επίκαιρο το σύνθημα ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Ζητήματα που θεωρούσαμε λυμένα, σήμερα έχουν αναδυθεί και ζητούν από όλους μας, καθαρή σκέψη και αγώνα για να μπορέσουν να ξεπεραστούν και να επιλυθούν.
Η καλύτερη τιμή, ανταμοιβή, στα παιδιά που χάθηκαν, ή πολέμησαν για το όνειρο τους, είναι να πάει μπροστά αυτός ο τόπος.
Να γίνει καλύτερος και μαζί του και μείς καλύτεροι άνθρωποι.
