Εκδικάστηκε σε κλίμα έντασης στο Ειρηνοδικείο Μοιρών η αγωγή έξωσης κατά των κτηνοτρόφων από βοσκοτόπια της Ιεράς Μονής Οδηγητρίας!
Η αγωγή αφορούσε συγκεκριμένους κτηνοτρόφους, που παραβρέθηκαν στο Ειρηνοδικείο και ζήτησαν αναβολή της υπόθεσης, αίτημα που δεν έγινε δεκτό.
Ακολούθησε η εκδίκαση της υπόθεσης και η απόφασή αναμένεται να εκδοθεί το προσεχές διάστημα.
Να σημειώσουμε ότι κατά τη διάρκεια της δίκης υπήρξε ένταση με αποτέλεσμα την αποβολή των κτηνοτρόφων από την αίθουσα συνεδριάσεων του Ειρηνοδικείου Μοιρών…
Οι κτηνοτρόφοι ζητούσαν να αποσυρθεί η αγωγή και να παραμείνει το καθεστώς των ενοικιάσεων ως είχε μέχρι σήμερα…
Π. Παρθένιος: «Δε μας αποδίδουν τις γαίες»
Από την πλευρά του, ο Ηγούμενος της Μονής Παρθένιος, μιλώντας στo neakriti.gr, ανέφερε ότι «γίνεται προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων. Δεν αποδίδουν οι κτηνοτρόφοι τις εκτάσεις, θέλουν να τα χρησιμοποιούν με το “έτσι θέλω”. Το δικαστήριο έγινε σήμερα (σ.σ. χθες). Προσπάθησαν να δημιουργήσουν φασαρία και τους έβγαλαν έξω. Στην πραγματικότητα ήθελαν να ματαιώσουν την έξωση. Από την πλευρά της Μονής υποστηρίζεται ότι, όταν δεν τα αποδίδουν τα κτήματα, αυτό σημαίνει ότι θέλουν να τα κρατήσουν ενώ έχει λήξει 3 χρόνια το ενοικιαστήριο. Αναλύσαμε το θέμα στο δικαστήριο και εκείνοι με διάφορες δικαιολογίες ισχυρίστηκαν ότι είναι άκυρα αυτά που λέμε και με πιέσεις προσπαθούν να ακυρώσουν τη διαδικασία και την αγωγή», κατέληξε ο πατέρας Παρθένιος.
Τι υποστηρίζουν οι κτηνοτρόφοι
Οι κτηνοτρόφοι, υπερασπιζόμενοι τα δικαιώματά τους ως πρώην ενοικιαστές των εκτάσεων, κατηγόρησαν τον Ηγούμενο ότι ψεύδεται, με τον νεοεκλεγέντα περιφερειακό σύμβουλο Βασίλη Σμπώκο να υποστηρίζει ότι «ούτε καταπατούμε ούτε αμφισβητούμε την ιδιοκτησία της Μονής, ούτε της χρωστάμε αφού καταθέτουμε ενοίκια στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων για τις εκτάσεις που χρησιμοποιούμε», ενώ συνέχισε λέγοντας προς το neakriti.gr ότι «δε θα έπρεπε να βάζουν οι ιερωμένοι το χέρι τους στο Ευαγγέλιο να ορκιστούν και να λένε ψέματα ότι καταπατούμε».
Η περιοχή, σύμφωνα με τον Βασίλη Σμπώκο, κτηνοτρόφος και μέλος του Περιφερειακού Συμβουλίου που θα ορκιστεί το 2024, δεν είναι για άλλη χρήση εκτός από βόσκηση και πως ακόμη αυτό προβλέπεται από το χωροταξικό της Περιφέρειας Κρήτης, ενώ επιπλέον τόνισε ότι οι κτηνοτρόφοι δεν φέρουν αντίρρηση στις επενδύσεις της Μονής, αλλά να τους επιτρέψουν να παραμείνουν στην περιοχή και οι ίδιοι, καθώς είναι χιλιάδες τα στρέμματα και χωράνε όλοι.
Τέλος, ανέφερε ότι «ζητούμε από τον πιο απλό πολίτη μέχρι τον πρωθυπουργό να αποσυρθεί η αγωγή». Βεβαίως, το Ειρηνοδικείο Μοιρών δεν εκδίδει αμέσως απόφαση, αλλά θα χρειαστεί χρόνος για να εκδοθεί και να καθαρογραφτεί η ετυμηγορία του δικαστηρίου. Η ένταση που προκλήθηκε στη διάρκεια της συνεδρίασης του Δικαστηρίου οδήγησε στην αποβολή των κτηνοτρόφων από την αίθουσα, ενώ δεν έγινε δεκτό το αίτημα που είχαν καταθέσει για αναβολή της συζήτησης και έτσι έγινε κανονικά η εκδίκαση της αγωγής της Μονής Οδηγητρίας.
Μ. Αλεξάκης: Το ιδιοκτησιακό των “ιερών” εκτάσεων στην Κρήτη από την οθωμανική κυριαρχία ως σήμερα
Στο μεταξύ, ο τοπογράφος μηχανικός Μανόλης Αλεξάκης υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, για το ιδιοκτησιακό ότι το σύνολο της περιουσίας της Μονής αποτελείται από εφεδροτεμάχια και εξηγεί: «Τα εφεδροτεμάχια δημιουργήθηκαν με τον Νόμο 3345/1925 (ΦΕΚ 152Α/ 27-6-1925) από τις ιδιοκτησίες των Μονών. Ο νόμος αφορούσε μόνο τους 4 νομούς της Κρήτης. Με τον νόμο αυτό δημιουργήθηκαν τα Ταμεία Εφέδρων Πολεμιστών των τεσσάρων νομών της Κρήτης (ΤΕΠΝΧ, ΤΕΠΝΡ, ΤΕΠΝΗ, ΤΕΠΝΛ). Υπήρχαν ιδιοκτησίες στην Κρήτη και μετά την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας; Το ερώτημα πρέπει να απαντηθεί διότι αναπτύσσονται διάφορες θεωρίες που επωάσθηκαν στο παρελθόν σε αντιεκκλησιαστικούς κύκλους “προοδευτικών χώρων”. Η απάντηση είναι ότι στην Κρήτη υπήρχαν ιδιοκτησίες “τελείας κυριότητος”, επειδή δεν έγινε στο νησί δήμευση των ιδιοκτησιών κατά την κατάκτηση της νήσου, σύμφωνα με το Πολιτικό Δίκαιο (ΚΑΝΟΥΝΑΜΕ) που εξέδωσε ο Σουλτάνος το 1671 μ.Χ., σύμφωνα με την οποία οι ιδιοκτησίες παρέμεναν στην κατοχή των χριστιανών ως γαίες φορολογούμενες (ΤΑΛΩΣ τομ. Γ, σελ. 89, μετάφραση Ν. Σταυρινίδη). Έτσι συγκεντρώθηκαν οι ιδιοκτησίες μοναχών και δωρητών των μονών στη διάρκεια πολλών αιώνων. Τα Ταμεία που δημιουργήθηκαν με τον Ν. 3345/25 ήταν αυτόνομα δημόσια ιδρύματα, υπαγόμενα κατά τη δικαιοδοσία και τον έλεγχο στο υπουργείο Γεωργίας.
Με τον Ν. 3345/25 (Θ. Πάγκαλος) απαλλοτριώθηκε το σύνολο της μοναστηριακής περιουσίας της Κρήτης και περιήλθε στο Ελληνικό Δημόσιο, συγχρόνως δε νομοθετήθηκε αναγκαστική συγκυριότητα μεταξύ των Ι. Μονών (2/5) και των ΤΕΠΝ (3/5). Στη συνέχεια συγκροτήθηκαν οι προβλεπόμενες Επιτροπές Εκτίμησης Αξιών και Διανομής ανά νομό. Αφού εκτιμήθηκε η αξία ανά ιδιοκτησία, όπως κατεγράφη, έγινε διανομή μεταξύ των Ι.Μ. που πήραν ιδιοκτησίες που αντιστοιχούσαν στα 2/5 της αξίας, και του Ταμείου του νομού που πήρε ιδιοκτησίες που αντιστοιχούσαν στα 3/5 της αξίας. Εξετάζοντας τα πρακτικά παραχώρησης, διαπιστώνεται σήμερα για τον καλόπιστο εκτιμητή ότι οι Επιτροπές μάλλον υπερεκτιμούσαν τις αξίες των εφεδροτεμαχίων που θα δίνονταν στη Μονή και υποεκτιμούσαν αυτές του Ταμείου, με αποτέλεσμα οι αξίες των τεμαχίων που κράτησαν τα ταμεία να ξεπερνούν το δικαιούμενο κατά τον Νόμο 3/5 και το δικαίωμα των 2/5 των Μονών να μειωθεί. Μια τακτική, δηλαδή, επιπλέον μείωσης της αξίας από το νομοθετημένο με τον νόμο δικαίωμα της μονής. Στις Ιερές Μονές και στα Ταμεία μεταβιβάστηκαν οι ιδιοκτησίες με παραχωρητήρια συμβόλαια και έτσι οι Μονές απέκτησαν τα αυτούσια εφεδροτεμάχια με δικαιοπάροχο το Ελληνικό Δημόσιο, το οποίο νομοθετικά απαλλοτρίωσε χωρίς αποζημίωση τις εκτάσεις.
Το Ταμείο στη συνέχεια με συμβόλαια διέθεσε τα εφεδροτεμάχια που πήρε σε εφέδρους πολεμιστές και λοιπούς δικαιούχους, που καταγράφονται στα άρθρα 3 και 4 του Ν. 3345/25. Οι παραχωρησιούχοι του Ταμείου ήταν ιδιώτες, Συνεταιρισμοί, ομάδες εφέδρων, ανάπηροι, τραυματίες κ.λπ. Αρκετές παραχωρήσεις πήγαν σε πραγματικούς εφέδρους και δικαιούμενους οργανισμούς ή ιδιώτες, αλλά η αλήθεια είναι ότι πολλές ιδιοκτησίες, δυστυχώς, δόθηκαν με σκοπό να ενισχύσουν τις εκλογικές πελατείες διαφόρων πολιτικών πολλών αποχρώσεων. Αυτό ερμηνεύει το γιατί πολλοί μεγαλοκτηνοτρόφοι εμφανίστηκαν κατά καιρούς ως οι σημαντικότεροι κομματάρχες και στυλοβάτες συστημάτων διαφθοράς.
Από την όλη διαδικασία τα μοναστήρια προκύπτει ότι έδωσαν την περιουσία τους που απαλλοτριώθηκε από το Ελληνικό Δημόσιο και ότι απέκτησαν τίτλους Ελληνικού Δημοσίου για τα εφεδροτεμάχια που αντιστοιχούσαν στα 2/5 της αξίας, όπως εκτιμήθηκε. Εντελώς ατεκμηρίωτα επομένως και με πρόθεση διαβολής σήμερα λέγεται ότι τα μοναστήρια κατέχουν ιδιοκτησίες που δεν τους ανήκουν, όπως αναφέρεται στα δημοσιεύματα ότι υποστηρίζουν οι κτηνοτρόφοι και ίσως και άλλοι που επιβουλεύονται τις ιδιοκτησίες που απέμειναν στις μονές. Σήμερα, βέβαια, απομένει ο προβληματισμός για το πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί η συμπεριφορά κάποιων κτηνοτρόφων, με σκοπό την προστασία των δικαιωμάτων των ιδρυμάτων και της κοινωνίας γενικά. Το θέαμα δεν αφορά μόνο τα μοναστήρια. Επίσης πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι το σύνολο των κτηνοτρόφων δεν είναι παραβατικό».
Πηγή: neakriti.gr
