Κείμενο – Φωτογραφία: Γιώργος Χουστουλάκης
Πάει καιρός που μας χάριζες το φως σου.
Ήταν λιγοστό, μα δεν μας έστελνες λογαριασμό.
Το φως σου φώτιζε τα σπίτια για αιώνες
πέρναγαν οι γυναίκες τη κλωστή μες τις βελόνες..
Με το φως σου διαβάζαν τα παιδιά,
μα τώρα κρέμεσαι μοναχό σε μια γωνιά…