Με ανακάλυψε ο σκηνοθέτης Ορέστης Λάσκος.
Συμμετείχα σε παράσταση του σχολείου και ο Ορέστης ήταν φίλος του δασκάλου μου.
Ήρθε να δει τί παράσταση ανεβάζει και είπε:
”Η μικρή έχει ταλέντο. Ας κάνει ένα δοκιμαστικό στη Finos Film.”
Η πρώτη μου ταινία ήταν ”Η Άγνωστος”.
Ήμουν 16 χρονών.
Έπαιζε όλο το ελληνικό θέατρο.
Ο Γιώργος Παππάς, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, ο Αλέκος Αλεξανδράκης, ο Μίμης Φωτόπουλος, ο Βύρων Πάλλης, η Ελένη Ζαφειρίου.
Ένιωθα δέος.
Και κυρίως για την Κυβέλη.
Ο Κινηματογράφος με αγάπησε και είμαι πολύ τυχερή που βρέθηκε μπροστά μου ο Γιάννης Δαλιανίδης που αναγνώρισε το κωμικό μου ταλέντο.
Ήταν δύσκολο μια ωραία κοπέλα, με ένα ωραίο κορμί, να φορέσει το μπικίνι, να τραγουδήσει και να πει τα κωμικά πολύ ωραία.
Δύσκολο να το σκεφτεί κανείς και ο Γιάννης το σκέφτηκε.
Μου άνοιξε την καριέρα, καλή του ώρα εκεί που είναι.
”Νύχτα Γάμου”,
”Οι θαλασσιές οι χάντρες”,
”Μια κυρία στα μπουζούκια”,
”Γοργόνες και μάγκες”,
”Το ανθρωπάκι”, είναι οι αγαπημένες μου ταινίες.
Καλά φιλμς, που αντέχουν στο χρόνο γιατί υπάρχει story από πίσω.
Ανέκαθεν ξεχώριζα την κωμωδία γιατί μου άρεσε το κέφι στη σκηνή.
Είναι κάτι που πάντα με ανέβαζε ψυχολογικά.
Ξεκίνησα να κάνω οικογένεια.
Τελικά δεν έγινε.
Στο γάμο μου με το Μίμη Στεφανάκο, έχασα το μωρό πάνω στη γέννα.
Έπαθα σοκ.
Ο γιατρός μού έλεγε:
”Είσαι νέα. Θα το ξεπεράσεις.”
Αλλά ήταν πάνω από τις δυνάμεις μου.
Μέχρι τα σαράντα, η μητρότητα ήταν το απωθημένο μου.
Ήταν ένα καρφί στην καρδιά μου.
Μετά είπα να το ξεχάσω.
Τώρα πια, δε μ’ ενοχλεί.
Βέβαια, δε γεύτηκα τη μητρότητα, που λένε ότι είναι σπουδαίο πράγμα και το καταλαβαίνω, αλλά δε γίνονται όλα όπως τα θέλουμε εμείς.
Ο Χρόνος περνάει.
Αυτή είναι η δουλειά του.
Κοιτάζω καμιά φορά τον εαυτό μου στον καθρέφτη, βλέπω αυτό που είμαι σήμερα, και λέω πως για την ηλικία μου κρατιέμαι μια χαρά.
Δε με απασχολεί να είμαι ωραία.
Ούτε με ενδιαφέρει κανένας, ούτε θέλω να ενδιαφέρω κανέναν.
Ερωτικώς εννοώ.
Ερωτεύτηκα όταν έπρεπε.
Και αγάπησα και με αγάπησαν.
Και ζήλεψα και με ζήλεψαν.
Γέλασα, έκλαψα, γλέντησα.
Ο έρωτας είναι γλέντι.
Φτάνει να τον γλεντάς στη σωστή ηλικία.
Μου φέρθηκε γενναιόδωρα η ζωή, παράπονο δεν έχω.
Πήρα το σπίτι μου κι έκανα τα ταξίδια μου.
Γύρισα την Ευρώπη, τη Νότιο Αμερική, την Ασία.
Αυτή είναι η προίκα μου και δε μετανιώνω.
Απ’ όλη τη λάμψη που έζησα δεν έμεινε τίποτα.
Ένα χορταστικό πέρασμα ήταν μόνο…
Μάρθα Καραγιάννη
Σαν σήμερα, πέρυσι, έφυγε από τη ζωή.
Πηγή: Πρόσωπα
