Ανακοίνωση της Ένωσης Λιμενικών Κρήτης:
Δυστυχώς μόλις πέσουν τα φώτα της δημοσιότητας και ως συνήθως η επικαιρότητα θα αναζητεί το νέο γεγονός να παρουσιάσει, η άνευ λόγου απώλεια ζωής του συντοπίτη μας Αντώνη στο Λιμένα του Πειραιά θα ξεχαστεί και η ζωή θα συνεχίσει ως σαν να μην έχει συμβεί τίποτα.
Τα πλοία θα συνεχίσουν να αποπλέουν και να καταπλέουν, ίσως με ανοικτούς και πάλι καταπέλτες, ίσως με κόσμο μέσα στα γκαράζ και το Λιμενικό εκ της καταστάσεως που έχει περιέλθει θα διατάζει ένα στέλεχος του να βρίσκεται στο λιμάνι και να κοιτάζει το πλοίο ανίκανος να εφαρμόσει την νομοθεσία αφού δεν παρέχεται η κάλυψη αλλά ούτε η σχετική εντολή.
Ο μέσος άνθρωπος σίγουρα θα αναρωτηθεί, μα χρειάζεται κάλυψη και εντολή;
Μήπως όμως εθελοτυφλούμε για μία ακόμα φορά;
Μήπως είναι μια παγιωμένη κατάσταση; Μήπως είναι εθιμικό δίκαιο; Μήπως άπαντες έχουμε αποδεχθεί αυτή την κατάσταση;
Ή μήπως δεν είναι γνωστή σε όλους από την στιγμή που το διαδίκτυο είναι κατακλυσμένο με βίντεο από καταπόπλους πλοίων με ανοικτούς καταπέλτες και δε με κόσμο στα γκαράζ και μάλιστα σε μερικές περιπτώσεις με έντονο κυματισμό που με δυσκολία γίνεται η αποβίβαση, προφανώς σε αντίθεση με όλους τους κανονισμούς;
Αλλά όταν γίνει η «στραβή» και ακόμα χειρότερα όταν επέλθει απώλεια ανθρώπινης ζωής τότε ποιος αναλαμβάνει την ηθική αλλά και την πραγματική ευθύνη;
Φυσικά δεν τίθεται θέμα εξίσωσης περιστατικών ούτε ως άλλοθι για το πλήρωμα.
Ως Ένωση Λιμενικών Κρήτης οφείλουμε να θέσουμε δημόσια ερωτήματα και συνάμα διαπιστώσεις τα οποία αφορούν την λειτουργία του Σώματος που ίσως έπαιξαν ρόλο στην απώλεια της ζωής του Αντώνη και μάλιστα από πνιγμό, με στόχο να μην ξεχαστεί αλλά και συνάμα να παρακινήσει αυτούς που εκ των θέσεων τους μπορούν να αποτρέψουν μία νέα άδικη απώλεια ανθρώπινης ζωής.
Θα φροντίσουμε δε να μην ξεχαστούν διότι δεν είναι δυνατόν να περιμένουν οι πολίτες κάθε φορά να τους διασώσουν άλλοι πολίτες, ούτε να διερωτόμαστε γιατί δεν έπεσε ένας πολίτης από τους παρόντες στην θάλασσα.
Θα ξεκινήσουμε με το πιο απλό ερώτημα.
Έχουν εκπαιδευτεί τα στελέχη του Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ σε διασώσεις ως ναυαγοσώστες; Δηλαδή να πέσουν οι ίδιοι στο νερό για να διασώσουν συνάνθρωπο τους και να μην κινδυνεύσουν και οι ίδιοι με πνιγμό; Έχει εκπαιδευτεί το σύνολο του προσωπικού για παροχή πρώτων βοηθειών, ΚΑΡΠΑ , μετά την ανάσυρση από το νερό; Γίνονται συντηρητικές εκπαιδεύσεις;
Γιατί υπάρχουν Λιμενικές Αρχές που δεν διαθέτουν καν πλωτό μέσο;
Γιατί το κυριότερο επιχειρησιακό μέσο μίας Λιμενικής Αρχής το περιπολικό σκάφος , όταν αυτό υπάρχει, δεν είναι πλήρως επανδρωμένο όλο το 24ώρο αλλά μέσα σε αυτό υπάρχει μόνο φύλαξη;
Πως είναι δυνατόν με το υπόλοιπο πλήρωμα να είναι επιφυλακή εξ αποστάσεως να μπορεί μια Λιμενική Αρχή να ανταπεξέλθει η ίδια στους κρίσιμους χρόνους για την διάσωση μια ζωής;
Πέραν της προσφοράς προς το κοινωνικό σύνολο τίθενται τα εύλογα ερωτήματα. Δεν έχουν ζωή αυτοί οι συνάδελφοι «της εφόρου ζωής επιφυλακής»; Δεν έχουν οικογένεια, δικαιώματα;
Είναι σαν να έχουμε το ασθενοφόρο ή το πυροσβεστικό και να το κοιτάζει ο τηλεφωνητής ο οποίος αν παραστεί ανάγκη θα καλεί έναν έναν το πλήρωμα αλλά μέχρι να έρθει το πλήρωμα του να φωνάξουμε τον γείτονα με το ‘’Datsun’’ να φορτώσουμε τον ασθενή γιατί τα κρίσιμα λεπτά περνάνε. Και άντε βγήκε πάλι η δουλειά την βγάλαμε. Γιατί μόνο στο Λιμενικό συμβαίνουν αυτά;
Είναι δυνατόν εν έτη 2023 με τέτοια νοοτροπία να περιμένουμε να λειτουργεί πάντα αποτελεσματικά το Λ.Σ. -ΕΛ.ΑΚΤ. ;
Γιατί υπάρχουν υπηρεσίες που εκτελεί βάρδια μόνο ένα στέλεχος του Λιμενικού;
Γιατί θεωρείται δεδομένο ότι σε μία προβλήτα όπου είναι πλαγιοδετημένο ένα πλοίο μήκους 187 μέτρων όπως το Blue Horizon , δύο ή ακόμα χειρότερα ένα στέλεχος είναι ικανό να αντιληφθεί και να επιληφθεί όλων των γεγονότων ειδικά σε μια περίοδο αυξημένης κίνησης; Υπάρχουν κριτήρια για την επιλογή αυτή των στελεχών (ηλικιακά, σωματικά κτλ); Ή είναι τοποθετημένοι οι 35χρονοι με τον «μπάρμπα» στα γραφεία και οι 50 χρόνοι στα Λιμάνια;
Τελικά είναι η πιο σημαντική αρμοδιότητα του Λιμενικού Σώματος Ελληνικής Ακτοφυλακής η έκδοση αδειών σκαφών, η έκδοση αδειών χειριστών ταχυπλόου και η ναυτολόγηση πληρωμάτων;
Γιατί ακόμα και στο τελευταίο οργανόγραμμα που ορίζει οργανικές θέσεις ανά Τομέα Λιμενικής Αρχής πουθενά δεν προβλέπονται θέσεις εξωτερικών Υπηρεσιών;
Ποιος είναι ο υπεύθυνος να αναδείξει όλα αυτά τα θέματα και να τα προωθήσει;
Μήπως πρέπει τα ίδια τα στελέχη, οι προϊστάμενοι των Λιμενικών Αρχών, εμείς οι εκπρόσωποι τους να τα θέτουμε στην Στρατιωτική Ηγεσία και αυτή με την σειρά της στην Πολιτική ηγεσία;
Μήπως τελικά δεν παρουσιάζονται από την στρατιωτική ηγεσία η πραγματική κατάσταση αλλά παρουσιάζονται όλα ως ελεγχόμενα και ως τέλεια;
Ή μήπως είναι όλα τέλεια και εμείς είμαστε οι γραφικοί συνδικαλιστές που αιτούμαστε μόνο προσλήψεις;
Τα ερωτήματα δεν τίθενται ούτε για να αποποιηθούμε τις ευθύνες μας ως συνδικαλιστές, ούτε για να καλύψουμε κάποιον αλλά ούτε να επιρρίψουμε ευθύνες.
Τίθενται με μοναδικό σκοπό να επέλθουν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στο Λιμενικό Σώμα Ελληνική Ακτοφυλακή ώστε να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία των λιμένων, η ασφάλεια των πολιτών που θα μετακινηθούν μέσω αυτών καθώς και την ασφάλεια των στελεχών του Λ.Σ-ΕΛ.ΑΚΤ. κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους.
Φυσικά αυτά δεν αποτελούν μόνο ερωτήματα και διαπιστώσεις του τόπου που εκπροσωπούμε αλλά είναι γενικότερα και συναντιούνται αν όχι στο σύνολο των Υπηρεσιών του Λ.Σ-ΕΛ.ΑΚΤ στην αυξημένη πλειοψηφία τους.
Καθότι δεν είναι ωφέλιμο να μένουμε μόνο στα ερωτήματα και στις διαπιστώσεις αλλά για να επέλθουν αποτελέσματα θα πρέπει να προβούμε και σε πράξεις ζητούμε άμεσα την συνάντηση του Σωματείου μας με την Διοικητή της 7ης ΠΕ.ΔΙ.Λ.Σ Πλοίαρχο Λ.Σ. ΧΑΣΙΩΤΗ Δήμητρα.”
