Κείμενο – Φωτογραφίες: Νικόλαος Μαθιουδάκης
Ο Άγιος Μάμας βρίσκετε στη Μουρνιά Αστερουσίων που αύριο το χωριό 2 Σεπτεμβρίου πανηγυρίζει τον προστάτη και πολιούχο του, αλλά είναι και ο προστάτης των Ζώων και Βοσκών !!!
Η Εκκλησία βρίσκετε ανατολικά του οικισμού είναι σταυροειδής μετά τρούλου και άρχισε να κτίζετε στις αρχές του 1900 και στα θεμέλια παλαιοτέρου μικρότερου Ναού που προϋπήρχε, και ήταν και αυτός αφιερωμένος στην μνήμη του Αγίου Μάμα, κατά μαρτυρίες των παλαιοτέρων του χωριού !!!
Ο Ναός ολοκληρώθηκε και εγκαινιάστηκε το 1924 όπως αναφέρετε και είναι χαραγμένο στην είσοδο της ωραίας πύλης !!!
Παλιότερα και στα καλά χρόνια που το χωριό ήταν σε πλήρη ακμή γινόταν μεγάλα τα πανηγύρια, στα καφενεία του χωριού τόσο του Βαγγέλη του Αντωνάκη, όσο και του Χαραλάμπου Καλογιαννάκη, με τα διήμερα και ολοήμερα γλέντια που ακολουθούσαν στην χάριν του !!!
Σήμερα αν και οι κάτοικοι λιγοστοί συνεχίζουν και επιμένουν όπως παλιά, και με ευλάβεια κρατούν, και τηρούν τα πατροπαράδοτα έθιμα του χωριού, με το να ζυμώνουν και να ανάβουν τους φούρνους και να προσφέρουν απλόχερα την φιλοξενίας τους !!
Πολλές οι αναμνήσεις !!!
Χρόνια πολλά στην Μουρνιά και σε όλους τους εορτάζοντες.
Ένα ποίημα που έχει γράψει ο μεγάλος ριμαδόρος Γιάννης ο Βάρδας από τον Κρούστα Μεραμπέλου για τον Άγιο Μάμα, μας παραπέμπει, μέσα από τα λόγια του, σε όλο το μεγαλείο της χάρης του !!!
Άγιος Μάμας
Άγιε μου Μάμα άγιε μου, μεγαλομάρτυρα μου
μιά κι είσαι στο θεό κοντά, παράκληση σου κάνω
Μια και προστάτης των όζώ, μια χάρη σου γυρέυγω
μιά και κοπέλι ήσουνε, μην ξεχαστείς με τα άλλα
Και σε παιχνίδια ρίχνεις το, και πολυανεμελιάσεις
γη πας κυνήγι σε βουνά, και σε κορφές ποπίσω
Γη βγεις ψηλά στον ουρανό, όπου φωνή δεν φτάνει
γη νάνε ο ύπνος σου βαρύς, οντέ σε επικαλιούμε
Την έγνοια νά χεις των όζώ, και να τα παραστέκεις
πρώιμα κι όψιμα νερά, η χάρη σου να ρίχνει
Να στέκει ο τόπος δροσερός ,να διπλοανεφυσίζει
και οντέ να αστράφτει και βροντά, και αστροπελέκια ρίχνει
Κι ο ντε σηκωθεί νεροβοράς, κι σέρνει η γής κι ο κόσμος
κι ο ντε να βγει ανατολικός, να αρχίξει να χιονίζει
Ξεμίστευγε τα τα ωζά, κι γοργοπλήθαινετα
να τα σακάζουν οι βοσκοί, και να τα διαχωρίζουν
Νάχουνε στείρα κι έγγαλα, χαλάλι τα κουράδια
ψιμάρνια και ψιμόριφα, για τσι λαμπρής τσι σκόλες
Τράγους μουνούχους και κριγιούς, για γάμους και βαφτίσια
ολο το χρόνο στηρικά, για τσι χαρές του κόσμου
Να αρμένε να τυροκομούν, και να ξεθογαλλιάζουν
νά ’χουνε τυρομήζηθρα, βοτύρους κι αθοτύρους
Να βρίσκει ο ξένος που περνά, να βρίσκει ο μουσαφίρης
να βρίσκει ο ανήμπορος, να βρίσκει ο αρρωστάρης
Να βρίσκει η νοικοκερά, να στρώνει στο τραπέζι
να βρίσκει ο πλούσος κι ο φτωχός, και να χορταίνει ο κόσμος
Άγιε μου Μάμα άγιε μου, μεγαλομάρτυρα μου
ξεμιστεύγετα τα ωζά, και κάνε τα χιλιάδες
Μα αυτά δεν είναι κιανενούς, παρά η ζωή του κόσμου !!!!
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΔΑΣ ΚΡΟΥΣΤΑ ΜΕΡΑΜΒΈΛΟΥ
