Του Δημήτρη Σταματάκη
Εννιάμερα της Παναγίας μας σήμερα και ο Σκιαθίτης ”κεντάει” μαεστρικά σ’ ένα από τα υπέροχα διηγήματά του! Η ευλάβεια από μια ορθόδοξη λατρεία, γνήσια και στέρεα. Η ευωδιά από μια λαϊκή παράδοση της φτώχειας, αλλά και της ψυχικής αγγαλίασης. Βοήθα Μάνα του Χριστού! Απάλυνε τον πόνο για τις ανείπωτες καταστροφές από τις πύρινες φλόγες…
«’Ἡ Πεποικιλμένη» (1909)
Εἶχα τάξιμο νά ὑπάγω στήν Κεχριάν, νά ψάλλω τό “Πεποικιλμένη”, εἰς τά Ἐνιάμερα, τήν 23 Αὐγούστου. Ἀπό δέκα χρόνων δέν εἶχα ἐπισκεφθῆ τήν Παναγίαν τήν Κεχριάν. Δέκα χρόνια εἶχα ν’ ἀσπασθῶ τήν σεβασμίαν παλαιάν Εἰκόνα τῆς Κοιμήσεως, ὁπού εἶναι ζωγραφισμένοι, ἐπάνω εἰς δύο ὑπερῶα, ἔνθεν καί ἔνθεν, ὁ ἱερός Κοσμᾶς, (αὐτός ὁ θεσπέσιος ποιητής τῆς Πεποικιλμένης) ὁ θεῖος Δαμασκηνός, τείνοντες δύο τόμους κάτω πρός τήν σύνθεσιν τῆς Εἰκόνος, ἐφ’ ὧν εἶναι γεγραμμένα δύο τροπάρια, τὸ “Γυναῖκά σε θνητήν, ἀλλ’ ὑπερφυῶς καί Μητέρα Θεοῦ” καί τὸ “Ἀξίως ὡς ἔμψυχόν σε οὐρανόν ὑπεδέξαντο…”. Καί δέν εἶχα ἀγναντέψει οὔτε μακρόθεν τόν περικαλλῆ θόλον τοῦ σεμνοῦ ναΐσκου, ὁποὺ ἀστράπτει εἰς τόν ἥλιον ὅλος πεποικιλμένος ἀπό τά ὡραῖα παλαιὰ πινάκια, τά ἐγκολλημένα εἰς τό κτήριον ὡς ὄστρακα μαργαριτοφόρα{…}
ΑΛ. ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ, ΑΠΑΝΤΑ ΤΟΜΟΣ 4ος
ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ Ν. Δ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΟΜΟΣ, ΑΘΗΝΑ 1985, σελ. 333-340
