Πάντα στις ομορφιές της η θάλασσα του Κομμού, πεντακάθαρη, η παραλία θεωρείται η καλύτερη του κόσμου και είναι έτοιμη και σήμερα με το θερμόμετρο στα ύψη, να υποδεχτεί τους λουόμενους…
Η παραλία εκτείνεται πάνω από 2 χιλιόμετρα και πλάτος τα 40 μέτρα. Καλύπτεται με χρυσή άμμο από φυσικούς αμμόλοφους γύρω από βράχους με δέντρα (Αλμυρίκια).
Για όσους επισκέπτονται την παραλία πρέπει να γνωρίζουν ότι η παραλία θεωρείται προστατευόμενη παραλία για τη θαλάσσια χελώνα Καρέτα – Καρέτα και ελέγχεται κάθε χρόνο από τον οργανισμό Archelon, (οργανισμό για την προστασία της θαλάσσιας χελώνας).
Υπάρχει οργανωμένη παραλία με ναυαγοσώστη κοντά στις ομπρέλες και στις ξαπλώστρες καθώς επίσης και τουαλέτες με ντους. Η παραλία είναι πολύ καθαρή και σε περίπτωση που απολαμβάνετε να βουτάτε για να θαυμάζετε τον υποθαλάσσιο κόσμο, σίγουρα θα ανταμειφθείτε.
Όπου και να βρίσκεστε, η θέα στα νησιά Παξιμάδια – όπου σύμφωνα με την παράδοση ήταν οι φυλακές του Δαίδαλου και του Ίκαρου – είναι εκπληκτική και την ώρα που ο ήλιος δύει δίπλα στα νησιά, η ατμόσφαιρα γίνεται μαγική.
Ακριβώς απέναντι από τον αρχαιολογικό χώρο, 300m μέσα στη θάλασσα, θα δείτε έναν όμορφο βράχο, τον οποίο οι ντόπιοι λένε Βόλακα. Ο Βόλακας δεν κατάφερε να ξεφύγει από την μυθοπλασία των Ελλήνων, οι οποίοι λένε ότι είναι η κορυφή του βουνού που ο τυφλωμένος Κύκλωπας Πολύφημος πέταξε προς στο καράβι του Οδυσσέα για να μην ξεφύγει, όταν ο Οδυσσέας μαζί με τους συντρόφους του δραπέτευσαν από τη σπηλιά του.
Η μινωική πόλη Κομμός ήταν το λιμάνι της αρχαίας Φαιστού από το 1650 ως το 1250 π.Χ. περίπου. Ο αρχαιολογικός χώρος του Κομμού τοποθετείται από τον καθηγητή Shaw σε ένα ιστορικό μινωικό τρίγωνο που σχηματίζουν ο Κομμός με τη Φαιστό και την Αγία Τριάδα. Αναφορικά με τις ανασκαφές σημειώνεται ότι οι εργασίες ξεκίνησαν το 1976 και συνεχίζονται έως σήμερα. Η μεγαλύτερη ανάπτυξη της πόλης παρατηρείται στην μέση και ύστερη Μινωική περίοδο, ωστόσο ο αρχαίος Κομμός συνέχισε να κατοικείται μέχρι τα Ρωμαϊκά χρόνια. Οι ανακαλύψεις στην περιοχή του Κομμού περιλαμβάνουν τον μινωικό λιμενικό οικισμό και πολλά διαδοχικά κτίρια δημοσίου χαρακτήρα, που πιθανότατα να ήταν αποθήκες ή νεώρια, και χρησίμευαν για τη φύλαξη και προστασία των πλοίων της Φαιστού.