Το τεράστιο ρεπερτόριο των ελληνικών γλυκών κουταλιού, με τη βαθιά, ντελικάτη και ιδιαίτερη γλύκα, το λεπτόρρευστο σιρόπι και η δροσιά από το παγωμένο νερό που πάντα τα συνοδεύει φωνάζουν καλοκαίρι.
Το μυστικό είναι στο σιρόπι
Στα γλυκά του κουταλιού, τα φρούτα βράζουν μέσα σε σιρόπι, μέχρι αυτό να δέσει. Στο τέλος, πρέπει να έχουν κρατήσει το σχήμα τους όσο το δυνατόν περισσότερο και να μην έχουν διαλυθεί. Γι’ αυτό επιλέγουμε όσα είναι σφιχτά ή ελαφρώς τραγανά.
Θεωρείται ο πιο ορθόδοξος τρόπος για να φτιάξουμε γλυκά κουταλιού και αυτός με τα πιο εγγυημένα αποτελέσματα. Εννοούμε το εξής: βασικό σημείο σε ένα γλυκό κουταλιού είναι να έχει λαμπερό και διάφανο σιρόπι, το οποίο να είναι σωστά δεμένο. Φτιάχνοντας λοιπόν εξαρχής ένα πυκνό σιρόπι και προσθέτοντας έπειτα σε αυτό τα φρούτα, εξασφαλίζουμε ότι και άφθονο σιρόπι θα έχουμε, και τα φρούτα δεν θα προλάβουν να παραμαλακώσουν (όπως στις μαρμελάδες, όπου προστίθενται συνήθως εξαρχής).
Πολλές φορές, μια απροσεξία κατά την αποστείρωση ή το γέμισμα των βάζων μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στα γλυκά μας. Προβλήματα μπορεί επίσης να προκληθούν αν η συνταγή περιέχει περισσότερη ή λιγότερη ζάχαρη από το κανονικό. Γι’ αυτό καλό είναι να ελέγχουμε πάντα τα βάζα, ένα μήνα αφότου τα κλείσουμε, χωρίς να τα ανοίξουμε. Τι προσέχουμε:
- Tο καπάκι να είναι κλειστό. Το πρώτο που κοιτάμε είναι αν έχει κλείσει καλά το καπάκι. Δεν το ξεσφίγγουμε, απλώς ελέγχου- με τον αφαλό στο κέντρο του. Αν είναι ανασηκωμένος και πιέζεται μέσα, τότε σημαίνει ότι έχει περάσει αέρας στο εσωτερικό του βάζου και δεν έχει σφραγίσει σωστά. Σε αυτή την περίπτωση, ανοίγουμε το βάζο και δοκιμάζουμε. Εφόσον δεν έχει αλλοιωθεί η γεύση, μεταφέρουμε απλώς το βάζο στο ψυγείο για άμεση κατανάλωση ή αδειάζουμε το περιεχόμενό του σε μια κατσαρόλα και επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία της αποστείρωσης και της κονσερβοποίησης.
- Mούχλα στην επιφάνεια. Το πρόβλημα ξεκινά από την τοποθέτηση στα βάζα. Ίσως το γλυκό να ήταν κρύo όταν τo βάλαμε στο βάζο ή να μη σφίξαμε καλά τo καπάκι. Αν έχει πιάσει μούχλα, ανοίγουμε το βάζο, καθαρίζουμε σχολαστικά τα σημεία με τη μούχλα και ξαναβάζουμε το περιεχόμενο να πάρει μια-δυο βράσεις. Έπειτα ακολουθούμε ξανά τη διαδικασία κονσερβοποίησης.
- Kρύσταλλοι ζάχαρης. Σημάδι ότι είχαμε βάλει υπερβολική ζάχαρη και χρειάζεται να την εξισορροπήσουμε με έναν όξινο παράγοντα. Ξαναβράζουμε το γλυκό για μερικά λεπτά, προσθέτοντας λίγο χυμό λεμονιού.
- Έχει σκληρύνει σαν καραμέλα. Όταν το γλυκό έχει παραβράσει, μπορεί να γίνει σαν καραμέλα, δηλαδή να στερεοποιηθεί. Σε αυτή την περίπτωση, αραιώνουε με λίγο βραστό νερό και ξαναδένουμε.
