Βρισκόμαστε στο Σπήλι, ένα ορεινό παραδοσιακό χωριό, 25 χιλιόμετρα έξω απ’ το Ρέθυμνο στην Κρήτη. Το φιλμ ανοίγει με μια πλάκα στον τοίχο που έχει τον δικέφαλο αετό ο οποίος στην Ελλάδα συμβολίζει την Εκκλησία της Ελλάδος και μια ευχαριστία στον τότε Μητροπολίτη Λάμπης και Σφακίων Ισίδωρο (κατά κόσμον Μιχαήλ) Ρουσοχατζάκη για τη χρηματοδότηση του κτηρίου της Μητρόπολης. Βλέπουμε την είσοδο της έδρας της Μητρόπολης κι έπειτα με ένα πανοραμικό όλο το κτήριο. Ο κινηματογραφιστής μας δείχνει απόψεις από διάφορες γωνιές και ένα πανοραμικό με τα σπίτια του χωριού και τους πρόποδες του όρους Βορίζη, παραφυάδας του Ψηλορείτη να ξεχωρίζει στο βάθος. Η εικόνα αλλάζει με εικόνα από τους επισκέπτες καθώς κι έναν παπά. Βλέπουμε τον εξωτερικό χώρο με αυτοκίνητα εκείνης της εποχής παρκαρισμένα, ενώ οι επισκέπτες στέκονται στον προαύλιο χώρο και θαυμάζουν τη θέα. Ο φακός εστιάζει σε μια ταμπέλα που είναι καρφωμένη σ’ ένα δέντρο και μας ενημερώνει ότι “Τα όργανα παιδικής χαράς δέον όπως χρησιμοποιούνται από παιδιά ηλικίας κάτω των 12α ετών”, κι έπειτα την παρέα του κινηματογραφιστή να τα χρησιμοποιεί κάνοντας κούνια. Το φιλμ κλείνει με την παρέα να έχει κάτσει σ’ ένα ταβερνάκι και να γευματίζει.
Πηγή: Aylon Film Archives
