Κείμενο – Φωτογραφίες: Πόπη Σπανάκη
«Λασιθιωτικες εικόνες»
– Μωρή σύ Πόπη. Ίντα δα κάνομε με τη ταγί στα Ψυχριανά λιβάδια απού επήενε η μηχανή και τηνε θέρισε και δα θρουλίσει εκειά χάμαι.
Ποιός δα τη ανεμαζώξει από κειά χάμαι να τηνε σορέψει σ ένα τόπο κι όντε πάει δα ύστερα η αλωνιστική να τηνε λονέψει; μούπενε η αδερφή μου η Μαρία ( ήτανε μισεμένος ο Γιάννη τζης για τον ουρανό πρίν από μερικά χρόνια ετότεσάς ).
– Να πάμε ταστέρου να τηνε μαζώξομε τσή πα για να τηνε καθησυχάσω, γιατί εκάτεχα πώς η δουλειά είναι πολλή και θάτανε δύσκολα τα πράμματα.
– Ντά νάμαστανε θέλει εμείς άξιες; Δε μπορούμε μείς παιδί μου, νάθελα βρούμε κειανένα ν-αργάτη, αλλά πούντονε;
– Εμείς δα πάμε Μαρία και δα τσι κουβαλήσομε τσ αγκαλιές, μιά χαρά δα τα καταφέρομε. Κειανείς δε μας ε- ζυγώνει σιγά-σιγά δα κάνομε.
Ε να μη ντα πολυλογώ, επήαμε τη ν-άλλη μέρα και νά μας εδά επαέ με το Μαριώ, απού μας ήβγηκε η πίστη αξανάκολα που λένε
Ούφ!
Από τσι όμορφες Λασιθιώτικες εικόνες, που φύγανε ανεπιστρεπτί από το Λασίθι.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΆ σε όλους μας, Τ’ Αγίου Πνεμάτου σήμερα
( Πνεμάτου= Πνευμάτου )
