Μετά την νίκη των Τούρκων στο Φραγγοκάστελο το στρατόπεδο των Σφακιανών άρχισε να αποδυναμώνεται αφού έφυγαν οι πλείστοι των ανατολικών χωριών και οι υπόλοιποι από τις άλλες επαρχίες.
Ο Μουσταφάς αναχώρησε από το Φραγγοκάστελο στις 24 Μαΐου με τους 7000 άνδρες του.
Ακολούθησε πορεία προς Σκαλωτή όπου στη θέση Ακασταρέ βρίσκει μπροστά του 400 Σφακιανούς.
Η μάχη ήταν άνιση και οι αγωνιστές οπισθοχώρησαν μέχρι το βουνό της Αγριμοκεφάλας, θεία τύχη όμως εκείνη την ημέρα έπνευσε άνεμος δυνατός και οι ήρωες έβαλαν φωτιά η οποία πλέον κυνηγούσε τους Τούρκους μερικοί από τους οποίους κάηκαν.
Το βράδυ βρίσκει τους Τούρκους στη θέση Λυμπινοσέλι, δεν είχαν διανύσει ούτε πέντε χιλιόμετρα σε μία μέρα.
Ο Μουσταφάς για να μπορέσει να διαφύγει από τους « ειναλέους» , όπως έλεγε τους Σφακιανούς, διέταξε τους άνδρες του, κατά την πεζοπορία της επόμενης ημέρας, να παρατούν ότι μπορούν από τα υποζύγια τους ώστε να απασχοληθούν οι Σφακιανοί στην διαρπαγή και αυτοί να καταφέρουν να ξεφύγουν.
Οι Σφακιανοί βρίσκονται στο χωριό Σκαλωτή όπου αποφάσισαν, την επόμενη μέρα να στείλουν τους 150 άνδρες του Τσουδερού στα Χάλαρα του Πευκιά να περιμένει
την εμπροσθοφυλακή των Τούρκων και οι υπόλοιποι να τους πλευροκοπούν.
Η αυγή θα βρει τους Σφακιανούς να διαφιλονικούν την πορεία του Μουσταφά ο οποίος έφθασε μέχρι την Πολύριζον.
Στη συνέχεια οι οπλαρχηγοί Ανδρέας Μανουσέλης, Πέτρος Παπαδάκης και ο Παπαδογιάννης ο Καψοδασιανός κινήθηκαν και έλαβαν θέσεις απέναντι από την κοιλάδα του Κόρακα κόβοντας το δρόμο των Τούρκων.
Η μάχη στο Κόρακα ήταν αληθινή καταστροφή για τους Τούρκους αφού για να ωθεί τους στρατιώτες προς τα εμπρός ο ίδιος ο Μουσταφάς σκότωσε επτά δικούς του. Στο τέλος έδωσε εντολή στους αξκούς του να θέσουν σε εφαρμογή το σχέδιο τους έτσι άρχισαν να ρίπτουν κατά το φεύγα τους ότι είχε ο καθένας.
Οι τελάληδες φώναζαν « αποσκευές, ζώα, τρόφιμα, περιττά όπλα και ότι έχει ο καθένας να το ρίχνει στο δρόμο αν θέλει να σωθεί ».
Οι φτωχοί αγωνιστές έπεσαν στην παγίδα και το έριξαν στην διαρπαγή των λαφύρων έτσι βρήκαν καιρό οι Τούρκοι και διέφυγαν το χειρότερο σημείο τα Φουντώματα.
Όταν κατάλαβαν το σχέδιο των Τούρκων είχε περάσει χρόνος και μόλις που κατάφεραν να προφτάσουν την οπισθοφυλακή τους, στη θέση Άγιος Αντώνιος την οποία και αποδεκάτισαν.
Μόνο λίγοι μαχητές δεν το έριξαν στην διαρπαγή αλλά ακολουθούσαν μαχόμενοι την οπισθοφυλακή μέχρι την θέση Απάγκου.
Δίκαιο είναι να αναφέρουμε τα ονόματα τους γιατί και σε πολλές μάχες ήταν μπροστάρηδες.
Από το Καλλικράτη ήταν ο Πέτρος Παπαδάκης ή Παπαδόπετρος, Εμμανουήλ Βουγιουκαλάκης, Μανούσος Μουντάκης, Εμμανουήλ Ντουλαβέρης, Κωνσταντίνος Βενέρης και ο σημαιοφόρος τους Νικόλαος Γαλανός.
Από το Ασφένδου ήταν ο Ανδρέας Βούρβαχης και ο Σήφης Δεληγιαννάκης.
Από το Καψοδάσος ήταν ο οπλαρχηγός τους Παπαδογιάννης ο οποίος και τραυματίστηκε ελαφρά.
Με την καταστροφή του Μουσταφά έληξε η μάχη του Κόρακα, και θα ήταν ολοκληρωτική αν και ο Τσουδερός χτυπούσε τους Τούρκους, όμως οι άνδρες του φοβούμενοι αντίποινα στα χωριά τους, απείχαν της μάχης.
Αποτελέσματα της διήμερης μάχης του Κόρακα:
Οι Σφακιανοί έχασαν έξι παλικάρια, και είχαν πάνω από 20 τραυματίες ανάμεσα τους και τον οπλαρχηγό των Εμπροσγιαλιτών Πωλιό Τσιριντάνη.
Οι Τούρκοι έχασαν 1902 άνδρες τους.
Πηγή: e-sfakia.gr
