Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί μου ήρθαν βολικά τα πράγματα.
Ούτε κουράστηκα, ούτε το πάλεψα.
Τραγούδησα σε μια συνεστίαση της δουλειάς του θείου μου και με άκουσε ο Μπιθικώτσης.
Με φώναξε, μου είπε να ακολουθήσω το επάγγελμα του τραγουδιστή, και με έστειλε στη δισκογραφική εταιρεία Κολούμπια.
Ο Γιώργος Ζαμπέτας μου έδωσε τα τραγούδια για τον πρώτο μου δίσκο, και από αυτόν διαμορφώθηκε η στάση μου απέναντι σε οτιδήποτε.
Με δίδαξε – πέρα από το τραγούδι – και τη συμπεριφορά.
Ο Ζαμπέτας, μου στάθηκε σαν πατέρας.
Δεκαεφτά χρονών τραγούδησα μαζί του στο κέντρο ”Ξημερώματα”.
Έπαιρνα 50 δραχμές τη μέρα.
Δε σκεφτόμουν να βρω άλλη δουλειά.
Πριν βγω στην πίστα έχω τρακ.
Δε φεύγει αυτό.
Μια φορά, είχε έρθει ο Μπιθικώτσης να με δει κι έκατσε πρώτο τραπέζι φάτσα – κάρτα.
Τρέμανε τα πόδια μου και ήμουν και 50 χρονών δεν ήμουν κανένα παιδάκι.
Αλλά… εντάξει.
Ήταν ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης!
Αυτή τη δουλειά την αγαπάω.
Δε μπορώ να πετάω λουλούδια στον έναν, να μου μιλάει ο άλλος, να χαιρετάω τα πρώτα τραπέζια, να αρχίσω τα χειροφιλήματα.
Βγαίνω να τραγουδήσω για όλους.
Αυτό.
Ο τραγουδιστής είναι το πιο εκφραστικό όργανο της ορχήστρας επειδή μιλάει και απευθύνεται στον κόσμο.
Αλλά θα πρέπει να υπάρχει το υλικό.
Ό,τι έχει μείνει από τραγούδια, αν το ψάξουμε, είναι τραγούδια που κάτι ήθελε να πει ο δημιουργός.
Αυτή είναι η βάση.
Εδώ και μερικά χρόνια δεν υπάρχουν τραγούδια γιατί οι δημιουργοί είναι αυτοί που σίγησαν.
Τα σημερινά παιδιά είναι δυστυχή γιατί ψάχνουν με το τσιγκέλι να βρουν καλά τραγούδια.
Όταν εγώ ξεκίνησα, τα τραγούδια υπήρχαν στο δρόμο.
Μέχρι να παντρευτώ και να κάνω παιδιά, ήμουν σκορποχώρι.
Τέσσερις το πρωί τελείωνα τη δουλειά και συνέχιζα στα πρωινά μαγαζιά μέχρι τις οχτώ.
Ήμουν ο καλύτερος πελάτης.
Δεν υπήρχε σκυλάδικο που να μην το είχα γυρίσει.
Μου άρεσε να ξενυχτάω.
Να πίνω.
Εκεί μέσα μεγάλωσα.
Αν συμφιλιώθηκα με την ιδέα του θανάτου;
Δεν ξέρω.
Δεν κουβέντιασα με τον εαυτό μου τέτοια πράγματα, ούτε με απασχόλησαν ποτέ.
Ένα γεγονός της ζωής είναι και ο θάνατος.
Κάποτε, μοιραία, θα έρθει.
Τι να φοβηθώ;
Χορτάτος είμαι.
Αυτό που θέλω να μείνει είναι ότι πέρασα από αυτή τη δουλειά και την έκανα καλά.
Έτσι θέλω να με θυμούνται.
Μου φτάνει.
Δημήτρης Μητροπάνος
Σαν χθες, το 2012, έφυγε από τη ζωή.
……………………………………………………..
Πηγές:
lifo. gr
Συνέντευξη στον Σταύρο Διοσκουρίδη.
Περιοδικό Down Town
συνέντευξη στην Κάλλια Καστάνη.
aixmi. gr
συνέντευξη στην Κατερίνα Ζάννη.
Πηγή: Πρόσωπα
