Γράφει η Μαρία Μαυρουδή
Πρωτοτυπία στο συγκεκριμένο προσωνύμιο της Παναγιάς δίνει η εικόνα στην οποία η Παναγία εμφανίζεται να κρατά το Χριστό όχι ως βρέφος, αλλά κρεμάμενο νεκρό στο Σταυρό του Μαρτυρίου του.
Ο λόγος για την Παναγία του Χάρου, που εδώ και εκατοντάδες χρόνια ευλογεί το νησί των Λειψών στα Δωδεκάνησα.
Η Παναγία του Χάρου οφείλει το όνομά της, στο γεγονός ότι ο νεκρός Χριστός που βρίσκεται πάνω στον Σταυρό υπομένοντας το Μαρτύριό του και ο Χάρος σχετίζονται μεταξύ τους εννοιολογικά.
Το μοναστήρι της Παναγίας βρίσκεται ένα χιλιόμετρο έξω από το βασικό οικισμό των Λειψών. Τόσο το μοναστήρι όσο και η εικόνα χρονολογούνται από το 1600 μ.Χ., όταν έφτασαν στο νησί δύο μοναχοί.
Η Παναγία του Χάρου γιορτάζει στις 23 Αυγούστου όπου τελούνται και τα εννιάμερα της Παναγίας.
Από το 1943 μέχρι και σήμερα τη θαυματουργή εικόνα κοσμούν τα περιώνυμα “κρινάκια της Παναγίας”.
Τα λουλούδια τοποθετούνται στην εικόνα την Άνοιξη, στη συνέχεια ξεραίνονται και στη γιορτή της το κατακαλόκαιρο, ανθίζουν βγάζοντας μοσχομυριστά μπουμπούκια
Η Παναγιά πονά ως μάνα που ο Χάρος της πήρε τον μονάκριβο γιος της αλλά στην εικόνα φαίνεται να κρύβει καλά τον πόνο της.
Δεν κρύβεται η γλυκύτητα του προσώπου της και η χαρά στο βλέμμα της.
Η χαρά που συνδυάζεται με τη θυσία του μονάκριβού της προκειμένου να σώσει τον κόσμο.
Η Παναγιά τόσο για τους κατοίκους των Λειψών όσο και για τους υπόλοιπος πιστούς είναι το στήριγμα , το καμάρι , η ελπίδα , η προστάτιδα.
Ποτέ δεν σταματά να προσφέρει τη βοήθεια της όταν την έχουμε ανάγκη.
Πόσο ευλογημένοι είμαστε όταν η Μητέρα του Θεανθρώπου ο οποίος θυσιάστηκε για μας στέκεται δίπλα μας προστάτης κ υπερασπιστή μας…
Κι όμως η Παναγία του Χάρου, είτε για χάρη των πιστών Της είτε για προβληματισμό των απίστων συνεχίζει το Θαύμα Της.
Και μας καλεί όλους να πυκνώσουμε με την παρουσία μας τη στρατιά των πανηγυριωτών και να οδεύσουμε σ’ Αυτήν, για να αποθέσουμε τις ελπίδες μας και τους οραματισμούς μας.
