Αρχίζει η βδομάδα των Παθών. Μία εβδομάδα γεμάτη κατάνυξη αναλογιζόμενοι τα Πάθη που πέρασε ο Χριστός μας για εμάς. Πάθη που δεν αντέχει εύκολα η ανθρώπινη υπόσταση. Πάθη που προκαλούν πόνο ψυχής στα άτομα που βρίσκονται κοντά του. Τραγική φιγούρα μπροστά στο πόνο του μονάκριβου παιδιού της, η Παναγιά. Με δύναμη ψυχής παρακολουθεί το θάνατο του γιου της η Αγαπημένη Μητέρα όλων μας. Ο πόνος και ο σπαραγμός της Μητέρας δεν άφησε κανένα ασυγκίνητο. Ποιητές , ζωγράφοι και γενικότερα οι καλλιτέχνες αφήνουν το δικό τους αποτύπωμα μπροστά σε αυτό το θρήνος, ανάλογα τα συναισθήματα που γεννά στην ψυχή τους το τραγικό αυτό γεγονός.
Ο Κώστας Βάρναλης , με το συγκινητικό ποίημα του :Οι πόνοι της Παναγιάς, το οποίο ανήκει στο πρώτο μέρος της ποιητικής σύνθεσης Σκλάβοι Πολιορκημένοι, η οποία εκδόθηκε το 1927, κάνει αναφορά στο θρήνος της Μεγάλης Βδομάδας και ιδιαίτερα στον θρήνο κάθε μάνας απέναντι στο παιδί της. Το υπέροχο αυτό ποίημα μελοποίησε ο Λουκάς Θάνος και πρώτος το τραγούδησε με την σπαρακτική του φωνή του ο Νίκος Ξυλούρης και μετέπειτα ο Γιάννης Χαρούλης. Πέρυσι ο κύριος Κωνσταντίνος Συκιωτάκης πραγματοποίησε ένα από τα όνειρα της ζωής του. Με την υπέροχη μαγευτική φωνή του ερμήνεψε με το δικό του μοναδικό τρόπο τους θρήνους της Παναγίας. Συγκίνηση , σεβασμός και ευγνωμοσύνη, συναισθήματα που γεννάει στην ψυχή μας η θεϊκή αυτή θυσία. Αισθήματα μοναδικά που ταιριάζουν απόλυτα σε όλο αυτό το μεγαλείο της θυσιαστικής αγάπης . Η ερμηνεία του κυρίου Κωνσταντίνου Συκιωτάκη κατάφερε με επιτυχία να ντύσει όλα τα συναισθήματα ξεχειλίζοντας πάθος και παράλληλα λυγμό.
Συγχαρητήρια στον κύριο Συκιωτάκη για αυτή την ερμηνεία . Με τη σκέψη συμμεριζόμαστε τη Μητέρα που θρηνεί για το παιδί της ,ευχόμενοι όλα τα παιδιά του κόσμου να είναι πάντα καλά χωρίς να χρειαστεί να τα κρύψουμε για να τα προστατέψουμε.
Ακούμε εδώ:
