Της Χρυσούλας Ντρουμπογιάννη*
Εκείνη, γεννήθηκε σ’ ένα κεφαλοχώρι του Κάμπου, στην Κρήτη , Πρώτη Πρώτου του ’35 , έτσι τουλάχιστον την δήλωσαν στο Ληξιαρχείο.
Οικογένεια με πολλά παιδιά ,την βάφτισαν γρήγορα, από το φόβο της βρεφικής θνησιμότητας που εκείνα τα χρόνια θέριζε για σκέπη και προστασία.
Κατά το συνήθειο και στην Κρήτη τότε , ο Νονός διάλεγε τ ‘ όνομα .
Έλεγαν ..” ο τροζός ο Σάντολος βγάζει τ’ ονομα του” , μα έλα που ο Νονός της ήτανε τροζαμένος με τον Ελευθέριο Βενιζέλο και ευγνώμων αιώνια για την Ένωση της Κρήτης και το μεγάλωμα της Ελλάδας ,και ας ήταν πολλά τα λάθη του και λίγα τα χρόνια από τον θάνατο του..
Την έβγαλε λοιπόν Ελευθερία.
Μα δεν πρόλαβαν να το χαρούν τ ‘ όνομα και να το συνηθίσουν …κι ήρθε η Δικτατορία του Μεταξά τον Αύγουστο του ’36 ,έπειτα η Κατοχή κι ο Εμφύλιος.
Κι η Ελευθερία ένα παιδί όλο ζωντάνια , αφράτο σαν σταρένιο ψωμί, γερό κι ηλιόχαρο !!! Όλη μέρα έπαιζε στις ρούγες με τα άλλα. Άξια στις δουλειές, έτρεχε στον Καμπο.
Πού να τολμήσουν εκεινα τα χρόνια τα σακατικα οι Δικοί της να την μαζεύουν απο τις στράτες και το παιχνίδι φωνάζοντας …Ελευθερία , Ελευθερία στους δρόμους !!!
Της το ‘ κοψαν αναγκαστικά και εξ’ αρχής ,σε Ρίτσα !
Ελευθερία εγκιβωτισμένη μέσα στο Ρίτσα που την σφράγισε ως το τελος της ζωης της ,σχεδον εναν αιώνα αργότερα.
Η Άλλη ,στην αλλη άκρη της Ελλαδας ,γεννημενη κοντα στα Ελληνοαλβανικά Σύνορα ,σ’ ενα απο τα πανωχώρια της Μουργκανας , με την Απελευθέρωση μολις εφυγαν οι Γερμανοι.
Ο Νονός της ,ΦιλοΒασιλικός ορκισμένος, την βάφτισε Φρειδερίκη.
Όμως , λίγο μετά και για πολύ καιρό ,κυριευσαν οι Αντάρτες το Χωριό.
Το σπίτι τους μεγάλο , στη μέση , απο τα πρώτα που επίταξαν.
Η Μάνα αγγαρεμένη κι αυτη ,μ ‘ αλλες γυναικες ,να θεριζει ξενα Χωραφια για το ” ψωμι του Λαου” .
Το μωρό ,Φρειδερίκη βαφτισμένη ,με την Πεθερά Αρχοντογυναικα, να το προσεχει.
Ξύπνια και υπερηφανη η ιδια ,παρα τις δυσκολιες στους Πολεμους ,είχε καταφερει να κρατησει το σπιτι της ορθό κι ας ηταν φευγάτοι, κατα το συνήθειο του Τόπου ,οι άντρες .
Είχε καταφέρει μάλιστα να μάθει μόνη της γραμματα απο πεισμα ,αφου ως την γενιά της ,αρχές του περασμενου αιωνα ,τα κορίτσια δεν τ ‘αφηναν να πανε Σχολειο.
Μπαίνουν λοιπόν οι Αντάρτες στο σπιτι και καθώς έφευγε εκείνη με το μωρό στην αγκαλια ,την ρωτάνε ..
_ Πώς το λένε το παιδί;
Φρ.. πήγε να πει ,μα θυμήθηκε ευθυς για την “Φρειδερίκη _ Φρικη και τον ΜοναρχοΦασισμό της ” που ξεφώνιζαν καθε απόγευμα με το Χωνι ,καθως τους καλουσαν για ” Διαφώτιση ” στ’Αλώνια .
_Αλίκη παιδί μου ,Αλίκη !!! Απαντάει εκείνη ετοιμόλογα ,αντικαθιστώντας στη στιγμη το… μισητό Φρειδερίκη ,με ένα άλλο παράξενο όνομα ,απο εκεινο το σταχωμένο παραμυθι που είχε χαρισει ο Νονός στο παιδί.
Το Αλίκη , έμελλε να συνοδεύσει το παιδί και ” Μεσα” στην Αλβανία και στην Ουγγαρία που τους πηραν όμηρους οταν έπεσε η Μουργκάνα κι απο το ‘ 53 που γυρισε ως τα τωρα , δεν ” ακουει ” πια σε άλλο ονομα !
Δυο παράλληλες Ιστορίες ,αληθινές ψηφίδες της Ιστοριας μας και της Οικογένειας μου απο τις δυο πλευρες , οπως μου τις δηγιηθηκαν Συγγενείς ,αυτήκοοι μαρτυρες !
Καταδεικνύουν, αν μη τι άλλο, την δύναμη του Ονόματος και τις Ιστορικές συγκυρίες της Εποχής !!!
[ Ελπίζω να μην σας κουρασα. Γράφω πάντα αποσυμφορητικα ,όταν έχω κάτι να πω η να μάθω. Η Φώτο είναι ,αταυτοποιητο ακόμα πρόσωπο για ‘ μένα, από το Οικογενειακό μας Αρχείο ,από το χωριό του πατέρα μου ,στην Μουργκάνα ]
* Η Χρυσούλα Ντρουμπογιάννη είναι εκπαιδευτικός με καταγωγή από τις Μοίρες της Μεσαράς.
