Γράφει η Έφη Μιχελάκη*
Με ποιο όμορφο τρόπο δε θα μπορούσε να με καλωσορίσει ο Απρίλης, όσο με μιά συστάδα οφρύων του Σπρούνερ ( Ο. Spruneri) Αστερουσιανές!
Και του το ανταποδίδω με το δικό μου τρόπο.
Στόλισε Απρίλης τσι κορφές και πλούμισε τα πλάγια,
και ξανακαινουργιώσανε ούλα τα ξεροτόπια,
κι οι κάμποι ελουλουδίσασι, κι οι ρεματιές ανθίσα(ν)
και τα σπαρτά εθεργιέψανε, τα λιόδεντρα ελουβίσα(ν).
Τα χελιδόνια εφτάξασι, κι ο κοτσυφός αυγώνει,
ατσέλεγας εταίριαξε, πέρδικα ζευγαρώνει.
Κι αρισμαρής ολάνθιστος απάνω στο περβάζι,
κι αυτός μιλεί και μολογά για τσ’ Άνοιξης το νάζι !
Να σε χαρύνω Απρίλη μου, να μην ανεγυρίσεις!
Ξεσούβιασε την Άνοιξη, κάμε καλοσυνάδες!
Κάμε μου σκιάς ανεβροχές να πορπατώ στοι στράτες.
Να στολιστώ για τσ’ έμορφες, να σμίξω με
τσ’ αφράτες,
να ροζονάρω με ξανθές και με γαλανομάτες,
να παίξω με τσοι καστανές και με τσοι μαυρομάτες!
Μα εγούγια μου του τσιφτελή, βορές γυρίζει πάλι..
Γλωσσάρι :
Λουβί – κάψα του φυτού
Ατσέλεγας – σπουργίτι
Αρισμαρής – δεντρολίβανο
Ξεσουβιάζω – παρακινώ
Καλοσυνάδα – καλοκαιρία
Ροζονάρω – κουβεντιάζω
Εγούγια μου – αλίμονο μου
Τσιφτελής – άτυχος
Καλό μήνα φίλοι μου!
* Η Έφη Μιχελάκη είναι Κτηνίατρος από το Ασήμι, με καταγωγή από τους Παρανύμφους Αστερουσίων
