Του Μιχάλη Στρατάκη
Ανδρέας Αλικανιώτης, Άγγελος Τσιαμούρας.
Εγώ, δεν θα τους αποκαλέσω «ήρωες».
Γιατί, ήρωας μπορεί να γίνεις και χωρίς να το θέλεις και δίχως να το σκεφτείς και χωρίς να το σχεδιάσεις.
Ήρωας μπορεί να γίνεις από τη μια στιγμή στην άλλη, από τύχη, από σύμπτωση, από τις συγκυρίες, από αποκοτιά, ακόμη και εξαιτίας άλλων.
Άλλωστε, ετούτη η χώρα, άλλο πράμα δε βγάνει, εξόν από ήρωες, από αγίους, από καπετάνιους κι από σωτήρες.
Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, έναν από δαύτους θα βρεις από κάτω.
Εγώ δεν θα τους αποκαλέσω «ήρωες».
Τους λέω Καλούς Αθρώπους.
Γιατί έτσι είναι από γεννησιμιού τους.
Γιατί δε μπορούν, δε θέλουν και δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν.
Γιατί την Καλοσύνη και την Αθρωπιά την κουβαλούνε μέσα τους και πορίζει κάθε που η ψυχή τους θα δώσει προσταγή.
Γιατί τη ζωή των άλλων, δικό τους Χρέος τη θεωρούνε.
Άγγελος Τσιαμούρας, Ανδρέας Αλικανιώτης.
Καλοί Αθρώποι.
Που στον ασκιανό τους ξαποσταίνει η αθρωπότης, κι από τα χνάρια τους δασκαλεύονται οι ήρωες.
