Κανείς δέν ήξερε πού κοιμόταν καί πού εύρισκε υπόστεγο στίς μεγάλες βροχές καί τίς κακοκαιρίες [ή Μοναχή Ταρσώ, ή διά Χριστόν σαλή].
Πολλές φορές ωστόσο τήν είδαν μέσα στή βροχή νά κάθεται στό ύπαιθρο, κρατώντας μιά λαμαρίνα πάνω από τό κεφάλι της.
Ένας μοναχός σύγχρονος τής Ταρσώς, ό οποίος ζούσε ψηλότερα, στό γειτονικό βουνό, διαβεβαιώνει πώς τότε, πού ήταν νεώτερη, έμεινε τέσσερα-πέντε χρόνια στό ύπαιθρο καί την νύχτα καθόταν κουλουριασμένη πάνω σέ μία μεγάλη πέτρα ή στά πεζούλια τού αυλόγυρου τής Μονής [Ιερά Μονή Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης, στήν Κερατέα] καί εκεί κοιμόταν λίγο.
Κάποια φορά τήν είδε μέσα στήν δυνατή βροχή νά κατευθύνεται από τήν Μονή πρός τό χορτοκαλυβάκι της. Ανήσυχος έτρεξε κοντά της· όταν τήν πλησίασε, τού λέει εκείνη:
– Τί ανησυχείς γιά μένα; έλα νά δείς, είμαι καθόλου βρεγμένη;
Πράγματι, ενώ εκείνος είχε γίνει μούσκεμα, διαπίστωσε ότι ή ασκήτρια ήταν τελείως στεγνή.
Άλλη πάλι φορά, σέ μεγάλη νεροποντή, οί αδελφές στό Μοναστήρι ανησύχησαν. Κάποια μάλιστα εβγήκε νά τήν αναζητήσει.
Τήν είδε τότε νά έρχεται από τά αμπέλια τής Μονής (ανατολικά), μέσα στήν βροχή, καί νά περπατά πάνω από τήν γή χωρίς νά είναι καθόλου βρεγμένη.
ΠΑΝΑΓΊΑ ΠΑΡΑΜΥΘΊΑ – Παναγία Παραμυθία Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου
