Με σύμμαχο τον καλό καιρό χιλιάδες επισκέπτες βρέθηκαν σήμερα στα «Αποκριγιώματα της Γέργερης» και για μια ακόμα φορά εντυπωσιάστηκαν από την παρουσίαση των δρώμενων που ετοίμασαν οι διοργανωτές, αλλά και κεράσματα σε όλο τον κόσμο!
Εντυπωσίασαν για μια ακόμα χρονιά όλα τα δρώμενα που παρουσίασαν μικροί (πρωταγωνιστές οι μαθητές του Δημοτικού σχολείου Γέργερης και συνεχιστές της παράδοσης), αλλά και μεγάλοι, καθώς επίσης οι Φασκομηλάδες της Νυβρίτου και βέβαια οι αρκουδιάρηδες από το Βόλακα της Δράμας, που τίμησαν για μια ακόμα χρονιά τα «Αποκριγιώματα της Γέργερης»!
Πολλοί παραδοσιακοί μουσικοί με τις κοντιλιές τους διασκέδασαν τον κόσμο…
Τα δρώμενα που παρουσιάστηκαν ήταν:
Αρκουδιάρηδες
Οι Αρκουδιάρηδες μοιάζουν με τους Κορύβαντες, που χορεύουν μόνο σαν έξαλλοι είναι, υπό την υπόκρουση της αρκουδίστικης μουσικής. Και γύρω τους αντιλαλεί του Ψηλορείτη η ηχώ, κι αναριγά ο Ρούβας με τις φυλλωσιές τις μαύρες και τους πηχτούς τους ίσκιους, αναριγούν κι οι βράχοι μέσα στο δάσος. Τελειώνει η δύναμή τους σαν και το παραλήρημά τους τελειώσει.
Πρόκειται για ένα έθιμο που χαρακτηρίζει το αποκριγίατικο ξεφάντωμα στον ορεινό Ρούβα και που παρουσιάστηκε και χθες. Οι αρκουδιάρηδες βγήκαν στο δρόμους δημιουργώντας πανδαιμόνιο με τους ήχους των κουδουνιών και χορεύοντας το δικό τους ξέφρενο ρυθμό. Οι χορευτές ήταν τραγόμορφοι κουδουνοφόροι, με μαυρισμένα πρόσωπα, οι οποίοι
είναι δεμένοι με σχοινιά μεταξύ τους και ο επικεφαλής της ομάδας προσπαθεί να τους οδηγήσει.
Σπορά και όργωμα
Το δρώμενο του «εικονικού οργώματος» που παρουσιάστηκε χθες στη Γέργερη, είναι και αυτό ένα ανοιξιάτικο αγροτικό έθιμο από τις πιο αρχέγονες μιμητικές σκηνές, με συμβολικό αναβλαστικό χαρακτήρα. Συνήθως συμμετέχουν τρία άτομα, από τα οποία οι δύο σέρνουν πίσω ένα πραγματικό αλέτρι και ο τρίτος οργώνει τη γη εικονικά και ταυτόχρονα σπέρνει. Αποτελεί δε στοιχείο πολλών βαλκανικών εθιμικών εκδηλώσεων.
Ο Γάμος
Πρόκειται για την αναπαράσταση – παρωδία ενός γάμου που δεν έγινε ποτέ, με μια νύφη και δύο γαμπρούς. Ο λαϊκός θρύλος λέει ότι η ετυμολογία του τοπωνυμίου Πανασός προέρχεται από δύο νεαρούς άρχοντες της Κρήτης, με ονόματα Παν και Άσσος, οι οποίοι αγάπησαν την ίδια γυναίκα την αρχοντοπούλα του χωριού. Η οποία μη μπορώντας να επιλέξει πιο από τους δύο να παντρευτεί, αποφάσισαν να μείνουν και οι τρεις άγαμοι αλλά και φίλοι μέχρι το τέλος της ζωής τους.