Μια παραλλαγή του τραγουδιού του Δημητρίου Λόγιου καταγράφτηκε από τον αείμνηστο δάσκαλο Παντελή Γ. Μαρκατάτο και δημοσιεύτηκε στο βιβλίο του «Κρητικά δημοτικά τραγούδια» σε εικονογράφηση Γεωργίου Πατεράκη (Αθήνα 1982).
Μάλιστα είναι ενδιαφέρον ότι το τραγούδι καταγράφτηκε, όχι στη Μεσαρά, αλλά στις Γωνιές Μαλεβυζίου, γεγονός που δίνει το εύρος της αναγνώρισης της προσφοράς του Λόγιου σε όλη την Κρήτη.
«Μοίρα στο μοιροχάρτι σου γιάντα το ‘χεις γραμμένο,
στο στρώμα να μην ξεψυχά ποτέ αντρειωμένος.
Μοίρα ζηλές τσή λεβεδιάς και τήν-ε- καταστρέφεις
κι άπ’ τ’ άντρειωμένου την ψυχή τα μάθια άποστρέφεις.
Ο Λόγιος ήταν-ε- γιατρός, μα άξιο παλικάρι
και ήβλεπε τή Μεσαριά σαν το καλό λιοντάρι
κι ήκαμε κατορθώματα πού άλλος δεν τα κάνει·
στο θάρρος, στην παλικαργιά, κιανείς δεν τόν-ε- φτάνει.
Εις τή Φαλαντριανή κορφή του στέσαν το καρτέρι
κι εκειδά τον εξέβγαλε το άτιμο μιλέτι.
Λόγιε και που το κάτεχες πώς ήταν-ε γραφτό σου
στ’ Αγριγιολίδη την αυλή να βρεις το θάνατό σου.
Μα σένα δε σε πχιάναν-ε- γιατ’ ήσουνα περάτης,
μόνο γιατί σε πρόδωσε ό σκύλος ό αράπης.
Άχι και να-ν- ήγίνουνταν ν’ αναστηθείς, καημένε,
να δεις τσι πατριώτες σου εις τη σκλαβιά πως κλαίνε.
Να δεις τσι πατριώτες μας, που μαύρια δάκρυα χύνουν,
πού ατιμίες, προσβολές κι έχθρητες καταπίνουν,
να ξεκρεμάσεις το σπαθί, να βάλεις τ’ άρματά σου,
να λάμψει όλ’ η Μεσαργιά απού την ομορφιά σου».
Υπαγόρευση: Μιχάλης Σμαραγδής, έτών 94 (1981)
από Γωνιές Μαλεβιζίου
