Του Γιώργου Μαμάκη
Μια φορά και έναν καιρό… γεννήθηκε μια ιδέα που έγραψε και συνεχίζει να γράφει την ιστορία της Αστροφυσικής στην Κρήτη με χρυσόσκονη από την ουρά του Χάλεϊ και χιόνι από τον Ψηλορείτη..
Μια ιδέα που γεννήθηκε σε μια συζήτηση του πρώτου διευθυντή του Αστεροσκοπείου, καθηγητή κ. Γιάννη Παπαμαστοράκη, με τον επικεφαλής του Ινστιτούτου Εξωγήινης Φυσικής “Μαξ Πλανκ” του Μονάχου, και εξελίχθηκε με σχεδόν μυθιστορηματικό τρόπο.
Μια ιδέα που συνεχίζεται με όλο και περισσότερα, πιο σημαντικά, πιο ζηλευτά επιτεύγματα που φέρνουν το ΙΤΕ, το Πανεπιστήμιο, την Κρήτη όλο και πιο ψηλά στην κορυφή της έρευνας και πιο κοντά στα μυστικά του Σύμπαντος με όρους αριστείας και καινοτομίας.
Συγκριτικό πλεονέκτημα του Αστεροσκοπείου του Σκινακα αποτελεί η θέση του, σε υψόμετρο 1.750 μέτρων στον Ψηλορείτη, σε περιοχή που διακρίνεται για τις εξαιρετικές συνθήκες παρατήρησης που προσφέρει.
Η ευκρίνεια της ατμόσφαιρας στον Σκίνακα τον καθιστά μοναδικό, καθώς είναι η καλύτερη που μέχρι σήμερα έχει μετρηθεί σε αστεροσκοπείο της ευρωπαϊκής ηπείρου!
