Του Γιώργου Βιτώρου
Πιο φτωχό από σήμερα το νησί μας, αφού ”έφυγε” ένας από τους πιο σημαντικούς Κρητικούς. Ένας μέγιστος μοχλός στην αντιμετώπιση του αναλφαβητισμού στον τόπο μας κι ένας ιεροφάντης για τον εκπολιτισμό και την αποθησαύριση του λαογραφικού μας πλούτου.
Ο Δάσκαλος Σταμάτης Αποστολάκης, δεν είναι πια κοντά μας να μας καθοδηγεί μα τις σοφές συμβουλές του. Ακρογωνιαίος λίθος στο εκπαιδευτικό γίγνεσθαι της Κρήτης και αγκωνάρι στο πρώτο σάλπισμα αφύπνισης και ανάτασης της κρητικής ψυχής.
Είναι χαρακτηριστικό αυτό που μου είχε διηγηθεί σε μια του συνέντευξη. Την πρώτη χρονιά στο σχολειό ενός χωριού της ακριτικής Καστοριάς, τον ειδοποίησε ο επιθεωρητής ότι θα έχει σημαντικούς επισκέπτες, για να παρακολουθήσουν τις σχολικές επιδείξεις. Υπέθεσε πως ο Νομάρχης θα ήταν ο επίσημος ή κάποιος Δήμαρχος. Με έκπληξή του είδε να κάθονται στα πρώτα καθίσματα, η βασίλισσα κι ο πρωθυπουργός της χώρας Κωνσταντίνος Καραμανλής. Όταν του έδωσαν συγχαρητήρια δεν φοβήθηκε να ζητήσει καινούργιο σχολείο, αφού το υπάρχον ήταν ένα αχούρι. Τον επόμενο χρόνο τα παιδιά έκαναν μάθημα σε ολοκαίνουργιο σχολείο, αφού ο Καραμανλής φάνηκε συνεπής στην υπόσχεσή του.
Δάσκαλε να πας στο καλό κι ας έμειναν στη μέση, δυο θέματα μεγάλα που μου είχες υποσχεθεί να κάναμε στην ”ΝΕΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΡΗΤΗΣ”:
Το ένα ήταν ο Μεγάλος ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ Κισσάμου και Σελίνου, που σε σπούδασε και δεν το ξέχασες ποτέ, και το άλλο ο ”ΑΓΙΟΣ ΕΥΤΥΧΙΟΣ” και τα θαύματά του”
Στη γυναίκα σου και στους δικούς σου τα θερμά μου συλλυπητήρια.:
Ας ήταν να γινόμουνα
μικιό ξανά δασκάλι,
να μου βαστάς τη χέρα μου
το -ο- να γράψω πάλι…!!!
