Βρετανικός, το μικρό αδελφάκι του Τιτανικού με κοινή μοίρα τον χαμό. Όμως το πλωτό νοσοκομείο του Βρετανικού είχε ένα ακόμα μειονέκτημα: κακό καπετάνιο!
Και τα μικρά παιδιά γνωρίζουν πια την ιστορία του Τιτανικού ή έστω τι συμβολίζει το όνομα «Τιτανικός». Λιγότεροι γνωρίζουν την ύπαρξη του Βρετανικού και την κοινή μοίρα του με το αδελφό του πλοίο: ο Τιτανικός προσέκρουσε σε παγόβουνο, ο Βρετανικός σε νάρκη· και τα δυο στην ίδια ρότα: βυθός!
Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 21 Νοεμβρίου του 1916. Η θάλασσα ανάμεσα Μακρόνησο και Τζια ήταν ακύμαντη, όμως λίγα μέτρα από την επιφάνεια μια νάρκη, που είχε ποντίσει γερμανικό υποβρύχιο U-73 έφερε την καταστροφή.
Ο Βρετανικός είχε ναυπηγηθεί και καθελκυστεί στις 26 Φεβρουαρίου του 1914 από το ναυπηγείο «Harland and Wolff» στο Μπέλφαστ της Βορείου Ιρλανδίας. Ο Βρετανικός βρισκόταν ακόμα στο ναυπηγείο όταν βυθίστηκε το αδελφό πλοίο ο Τιτανικός. Η βύθιση του Τιτανικού, οδήγησε τους ναυπηγούς να αλλάξουν πολλά από τα σχέδια τους την τελευταία στιγμή για να βελτιώσουν τα συστήματα ασφαλείας του πλοίου. Παρά τις βελτιωτικές τροποποιήσεις το 50.000 τόνων πλοίο Βρετανικός (ήταν μεγαλύτερο τον Τιτανικό) δεν χρειάστηκε παρά 55 λεπτά για να χαθεί από την επιφάνεια της θάλασσας!
Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, είχε επιταχτεί από το Βρετανικό Ναυαρχείο και είχε μετατραπεί σε πλωτό νοσοκομείο. Στις 21 Νοεμβρίου του 1916, ενώ ταξίδευε προς τον νοσοκομειακό σταθμό της Λήμνου προσέκρουσε σε νάρκη. Έπειτα από μόλις 55 λεπτά, το σκαρί των 269 μέτρων ξάπλωσε… ξέπνοο στο βυθό, σε βάθος 120 μέτρων. Οι επιβαίνοντες ήταν 1.300 άτομα, ο απολογισμός των νεκρών 21 μέλη του πληρώματος και 9 άνδρες του Βασιλικού Υγειονομικού Σώματος, σύνολο 30 άτομα.
Όταν έχεις καλό καπετάνιο…
Οι μαρτυρίες λένε ότι ο καπετάνιος προσπάθησε να οδηγήσει το πλοίο στις ακτές και να το προσαράξει· το μόνο που κατόρθωσε ήταν να παρασύρει με την πλώρη του και να βυθίσει τις σωστικές λέμβους, που δεν είχαν απομακρυνθεί έγκαιρα! Αποκαλύφθηκε ότι 2 λέμβοι παρασύρθηκαν από το ρεύμα που δημιουργούσαν οι έλικες και οι επιβαίνοντες κυριολεκτικά κομματιάστηκαν. Μάλιστα περισσότεροι ήταν οι νεκροί από αυτή την κίνηση του πλοιάρχου (Charles Bartlett) παρά από την έκρηξη.
Ακουγόταν κάτι, που επιβεβαιώθηκε από τις καταδύσεις στο ναυάγιο χρόνια μετά, ότι το πλοίο μετέφερε πυρομαχικά που εξερράγησαν από την πρόσκρουση στη νάρκη. Οι τραυματίες διακομίστηκαν στο λιμάνι της Τζιας, την Κορησσία, για τις πρώτες βοήθειες. Στους διασωθέντες προσφέρθηκε βοήθεια από τους κατοίκους και τους ψαράδες, που έσωσαν εκατοντάδες ναυαγούς.
Το 1975 ο Ζακ Υβ Κουστώ, ανακάλυψε το κουφάρι του «Βρετανικού» σε βάθος 120 μέτρων. Ο ίδιος και η ομάδα του ήταν οι πρώτοι που το εξερεύνησαν ένα χρόνο αργότερα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ο Βρετανός ερασιτέχνης ιστορικός Σάιμον Μιλς (Simon Mills) αγόρασε το ναυάγιο. Η συνεισφορά του Μιλς στην έρευνα της ιστορίας του πλοίου ήταν μεγάλη, καθώς έγραψε δύο βιβλία, συμμετείχε στην παραγωγή αρκετών τηλεοπτικών προγραμμάτων και είχε βασικό ρόλο στην οργάνωση όλων των καταδυτικών αποστολών που έλαβαν χώρα από το 1995 μέχρι το 2006.
Πηγή: ethnos.gr
