Φθινόπωρο, ανομβρία και η ίδια η φύση επαναστατεί και αντιστέκεται…
Κάνει το δικό της αγώνα επιβίωσης, όπως και οι άνθρωποι!
Δύσκολοι καιροί μαθές για ονειροπόλους…
Έτσι, θα πρέπει να μάθουμε να σεβόμαστε τη σιωπή των ανθρώπων, της φύσης, ακόμα και των λουλουδιών της…
Όπως αυτών που φύτρωξαν στον τοίχο του σπιτιού…
Που λουλουδίζουν και ομορφαίνουν κόντρα στον καιρό…
Το γιατί, το ξέρουν μόνο αυτά!
Και βέβαια ο λαϊκός ριμαδόρος που θα μπορούσε να πει:
Βιόλα μου απού φύτρωξες, πάνω σε ξένο τοίχο…
άφησ’ με σκιας να σας αγαπώ, με της καρδιάς τον ήχο…
Βιόλα μου γιάντα φύτρωξες, στον τοίχο στο Μετόχι,
κοντό θαρρείς πως θα γενώ για σένα πρωτοβρόχι;
