Ανακοίνωση από το Σύλλογο Αναπληρωτών Καθηγητών Ειδικής Αγωγής:
Μετά από λίγο διάστημα και αφού κατακάθισε ο κουρνιαχτός της δημοσιότητας θέλουμε να τοποθετηθούμε ως προς το θέμα της αναπληρώτριας εκπαιδευτικού που προσλήφθηκε στον νομό Χανίων και η οποία αφού παρουσιάστηκε για να αναλάβει υπηρεσία, τοποθετήθηκε στο σχολείο της Γαύδου.
Προφανώς, η συνάδελφος δεν κατοικούσε στον νομό Χανίων ώστε να είναι η οικογένεια της δίπλα της όπως κάθε οργανωμένη κοινωνία θα ήθελε να συμβαίνει. Κάτι που επίσης ισχύει για την πλειοψηφία των 18.000 αναπληρωτών που προσλαμβάνει το κράτος.
Προφανώς, δεν έχει τα δικαιώματα των υπολοίπων μονίμων δημοσίων υπαλλήλων ώστε ούσα μακριά να μπορεί να βλέπει την οικογένεια της καθώς τα εργασιακά της δικαιώματα δεν είναι τα ίδια με εκείνα του μόνιμου προσωπικού.
Προφανώς δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να νοικιάσει για πολλοστή φορά νέο σπίτι σε μια εποχή και περιοχή που εξαιτίας των νέων πρακτικών ενοικίασης οικιών πολλοί εκπαιδευτικοί μένουν σε σκηνές και πληρώνουν για ενοίκιο 400 και 500 ευρώ που αντιστοιχεί στο 60% του μισθού της.
Και προφανώς, μετά από τον χρόνιο εμπαιγμό των άμεσων διορισμών (κάθε χρόνο γινόμαστε μόνιμοι σε 3 μήνες αλλά ποτέ δεν έρχονται αυτοί οι μήνες) δεν είναι διατεθειμένη να θυσιάσει και άλλο την αξιοπρέπεια της αποδεχόμενη να κρίνεται από άτομα που το μόνο που τα ενδιαφέρει είναι το πως θα εκλεγούν ως τοπικοί άρχοντες.
Δυστυχώς σε αυτή την χώρα πράγματα που είναι προφανή και για τον πλέον αδαή, δεν λαμβάνονται υπόψη στον βωμό της προσωπικής προβολής και εξυπηρέτησης μικροπολιτικών στοχεύσεων.
Αλήθεια, ενδιαφέρθηκε κανείς από τους κατακριτές να μάθει το «ιστορικό» των χιλιάδων εκπαιδευτικών που κρατούν ζωντανή την δημόσια εκπαίδευση;
Αλήθεια, αγωνίστηκε κανείς από αυτούς ώστε να αποκτήσουν, όσοι κρατούν την δημόσια εκπαίδευση ζωντανή σε κάθε τόπο της Ελλάδας, δικαιώματα που για άλλους είναι αυτονόητα;
Όπως και να έχει, λυπούμαστε για την επιλογή της διαπόμπευσης μιας συναδέλφου που απλά να ζήσει ως άνθρωπος και να μην παρατήσει την οικογένεια της.
Συμπαραστεκόμαστε και επιδοκιμάζουμε την επιλογή της γιατί μέσω αυτής δόθηκε δημοσιότητα στον «τρόπο ζωής» κοντά 20.000 εκπαιδευτικών που κάθε χρόνο βρίσκονται στο ίδιο δίλημμα.
Καταδικάζουμε κάθε λογική κοινωνικού αυτοματισμού και θυμίζουμε σε όσους απλά μιλούν χωρίς να λένε τίποτα αυτό που διδάσκουμε στους μαθητές μας από την Α’ Δημοτικού,
«Πριν μιλήσεις, βούτα την γλώσσα στο μυαλό».
Εκ του ΔΣ του ΣΑΚΕΑ
