Κείμενο – Φωτογραφίες: Νικόλαος Φουκαράκης
Ο Σεπτέμβρης στο Λασίθι ήταν και είναι πάντα ένας μήνας με αγώνα για τους ανθρώπους του.
Οι πατάτες μπορεί σχεδόν να έχουν μαζευτεί από όλους τους κήπους αλλά οι δουλειές ποτέ δεν ξέμεναν.
Τα καρποφόρα δέντρα όπως οι καρυδιές , μηλιές , αχλαδιές κ.α έπρεπε να μαζευτούν αλλά και τα κρασάμπελα και αυτά στα τέλη του μήνα έπρεπε να τρυγηθούν για να γεμίσουν το βαρέλι στο σπίτι με κρασί μια που για όλους τους Λασιθιώτες το κρασί και η ρακί που παράγεται από τα στράφυλα του σταφυλιού ήταν μια βασική ανάγκη γι’αυτούς και έπρεπε να τα έχουν πάντα στο σπιτικό τους καθώς πάντα ήταν ιδιαίτερα λάτρεις τους.
Στο περβόλι του κήπου γίνονται και τα τελευταία μαζέματα από τα φασόλια,τις ντομάτες, τις γούλες, τους κελντανέδες ( πράσα ) ,τα μεστομένα αγγούρια, τις κολοκύθες κ.α.
Ένας αγώνας αξέχαστος μακρινός και πάντα κοντινός .
