Γράφει η Ζαμπία Λαζανάκη*
(Το κείμενο έχει γραφτεί για παλιότερο Αύγουστο, αλλά παραμένει πάντα επίκαιρο…)
Αν δεν έχεις χαρίσει έστω κάποια από τα καλοκαίρια σου σε ένα χωριό, ίσως δε ξέρεις για τί πράγμα μιλάω…
Αν δεν έχεις σταματήσει ακίνητος μετά από καιρό, μπροστά στην επιγραφή του χωριού σου και νομίζεις ότι γράφει “Καλώς ήλθατε στον παράδεισο”, δεν έχεις νιώσει νοσταλγία!
Αν δεν έχεις σημάδια από ματωμένα γόνατα, μετάλλια από ατέλειωτο κρυφτό και κυνηγητό, δεν έχεις περάσει στο πανεπιστήμιο του παιγνιδιού!
Αν δεν έχεις κάνει το λαγωνικό για να δεις ποιός φούρνος του χωριού ξεφουρνίζει, δεν έχεις γευτεί νοστιμότερο ψωμί!
Αν δεν έχεις πιάσει τζιτζίκια με ένα τζιτζικοκάλαμο φτιαγμένο από άδειο μπουκάλι και καλάμι, δε ξέρεις τι θα πει … εφεύρεση!
Αν δεν έχεις τρέξει σα σίφουνας μια θεοσκότεινη νύχτα για να γυρίσεις σπίτι, δε ξέρεις τι θα πει καρδιοχτύπι!
Αν δεν έχεις χαράξει με άσπρη πέτρα στο τσιμέντο “είσαι βλάκας”, δε ξέρεις τι θα πει παιδικός σεβντάς!
Αν ο μόνος λόγος για να μεγαλώσεις είναι για να γίνεις μεγάλος και να σε πιάνουν στο χορό, τότε ξέρεις πόσο πονάνε τα λόγια: «Παρακαλούνται τα παιδιά να κατέβουν από την πίστα»!
Αν δεν έχεις απλώσει τα χρόνια της νιότης σου στα σοκάκια ενός χωριού, ίσως κάτι έχασες ….ίσως!
* Η Ζαμπία Λαζανάκη είναι Νηπιαγωγός και συγγραφέας παιδικών βιβλίων, από τον Αμπελούζο του Δήμου Γόρτυνας…
