Ο Γεώργιος Καμηλάκης γεννήθηκε γύρω στα 1880-85 και ήταν από το Καστέλι Καινούργιου Ηρακλείου [ή το Καστέλλι Κισσάμου κατ’ άλλους] έδρασε ως Ομαδάρχης στον Μακεδονικό αγώνα με 16 άνδρες κοντά στον Καπετάν “Νίδα” [Νικόστρατος Καλομενόπουλος]. Με την ομάδα του έδωσε το παρόν σε όλες τις μάχες του Μακεδονικού μετώπου και είχε την ατυχία να συλληφθεί από τις Οθωμανικές αρχές και να φυλακιστεί μαζί με τον Αρχηγό του στις φυλακές του “Κατιλχανέ” του Μοναστηρίου.
Την Μεγάλη Παρασκευή 15 Απριλίου 1905 το σώμα του Καλομενόπουλου κυκλώθηκε από 200 περίπου Τούρκους στο χωριό Μπελκαμένη ή Βελκαμένη [Δροσοπηγή Φλώρινας].
Ο Καλομενόπουλος ακολουθώντας τις οδηγίες που είχε να μη συγκρουσθεί με τον τουρκικό στρατό αλλά μόνο με τους Βουλγάρους, αποφάσισε να παραδοθεί. Ορισμένοι από τους υπαρχηγούς του ωστόσο ήταν αποφασισμένοι να πραγματοποιήσουν έξοδο και το έκαναν. Μεταξύ αυτών και ο Καμηλάκης με τους άνδρες του. Αρκετοί σκοτώθηκαν, ο Καλομενόπουλος μαζί κι ο Γεώργιος Καμηλάκης και σαράντα πέντε περίπου άντρες όταν είδαν πως στριμώχνονται παραδόθηκαν και οδηγήθηκαν στη Φλώρινα και από εκεί στο Μοναστήρι.
Στην ίδια φυλακή κι ο Ιωάννης Σεϊμένης ο εκδικητής αδερφός του δολοφονημένου Χωροφύλακα της Κρητικής Χωροφυλακής και Μακεδονομάχου Οπλαρχηγού Σφακιανού εξ Ανωπόλεως Γεώργιου Σεϊμένη, ο Καπετάν Γαλλιανός [Ευάγγελος Φραγκιαδάκης] από τον Γάλλο Ρεθύμνου, καθώς και ο Γρεβενιώτης Καπετάνιος Αδαμάντιος (Διαμαντής) Μάνος, [καπετάν Κόκκινος] ή καπετάν Ντίμπρας (για να ξεχωρίζει από τον άλλο Γρεβενιώτη Οπλαρχηγό Λουκά ή Λούκα Κόκκινο).
Στην φυλακή ο καπετάν Νίδας με τον Σεϊμένη σχεδίασαν κι επιχείρησαν απόδραση.
Πρότειναν και στον Καπετάν Κόκκινο να τους ακολουθήσει μα εκείνος αρνήθηκε ευελπιστώντας σε απελευθέρωση τους. “Όχι δεν έρχομαι παιδί μου είπε. Ο Θεός να είναι μαζί σας. Θέλω, παιδί μου, να ησυχάσω πια. Έζησα και έκαμα όσα αν εζούσε άλλος διακόσια χρόνια δεν θα έκαμε. Τώρα θέλω να πεθάνω. Όσες μέρες ζήσω ακόμη, θα τις περάσω με την ενθύμησιν των περασμένων. Τώρα για σας τα παιδιά είναι ο κόσμος.”
Ο Σεϊμένης κατά την απόδραση έγινε αντιληπτός και τουφεκίστηκε από Τούρκους φρουρούς στις 27 Μαρτίου 1906, ενώ ο Καπετάν Νίδας γλύτωσε μη αντιληπτός κι επέστρεψε στην φυλακή όπου έμεινε τελικά τρία χρόνια μέχρι να καταφέρει να αποδράσει.
Κατά τα φαινόμενα οι Καμηλάκης και Καπετάν Κόκκινος ίσως επιχείρησαν εξέγερση στις φυλακές ή απόδραση, διότι τελικά οι Τούρκοι τους δίκασαν και τους καταδίκασαν δι’ απαγχονισμού μαζί και τους δύο στην πλατεία του Μοναστηρίου “Ατ-Παζάρ”. Ήταν ένα μήνα μετά, στις 25 Απριλίου 1907.
-*Κατά τα Βουλγαρικά μέσα ενημέρωσης ο Γιώργης Καμηλάκης απαγχονίστηκε στις 20 Μαΐου 1907 στη Μπίτολα. Καθώς επίσης πως ήταν γεννημένος στο Καστέλι Καινούργιου στο Ηράκλειο.
Αυτό ήταν το φριχτό τέλος του ηρωικού αυτού νέου του Γιώργη Καμηλάκη από το Καστέλλι… Όποιο Καστέλλι κι αν ήταν αυτό της Κρήτης..!! Σημασία για μας έχει η θυσία αυτού του παιδιού που είχε όνειρα, ιδανικά, ελπίδες σαν τόσα και τόσα άλλα παιδιά και τα θυσίασε για την λευτεριά της πατρίδος μας.
Πηγή: ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ Joanna Dimitriadou ·
