Του Γιώργου Βεν. Ντισπυράκη
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι του σύγχρονου πολιτισμού μας. Εύκολος και άμεσος τρόπος έκφρασης.
Το τελευταίο διάστημα παρατηρώ πρώην και νυν υποψηφίους συμβούλους να εκφράζονται δημόσια για άλλους υποψήφιους χωρίς να τους έχουν γνωρίσει ποτέ, χωρίς να έχουν μοιραστεί ποτέ διάλογο μεταξύ τους και κατά συνέπεια χωρίς να έχουν τεκμηριώσει άποψη για αυτούς.
Να χρησιμοποιούν υποθετικές φράσεις όπως «θα του τάξανε και μπήκε» για «ταξιμομηχανές» κ.α. αποκλείοντας κάθε πιθανότητα θέλησης για ανιδιοτελή συμμετοχή και προσφορά στα κοινά του τόπου μας, του τόπου των προγόνων μας αλλά κυρίως του τόπου που θα παραλάβουν οι απόγονοι μας, τα παιδιά μας.
Η προσωπική μου άποψη πάντα ήταν’ πως σε όλους τους τομείς και για όλα τα θέματα όταν κάποιος κρίνει χωρίς να γνωρίζει τότε’ “κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια”.
Κρίνει προσωπικότητες ή συμπεριφορές άλλων έχοντας ως μέτρο αξιολόγησης τον ίδιο του τον εαυτό. Στη προκειμένη περίπτωση με τι κριτήριο δηλαδή θα αποφάσιζε ο ίδιος να ασχοληθεί με τα κοινά.
*Αλλότρια = Ξένα
Καλό Καλοκαίρι,
Με υγεία και ειρήνη..
