Γράφει ο π. Αρσένιος Προκοπάκης
Η Λατρεμένη μου Γερόντισσα Θεοδοσία!
Η πνευματική μου Μάνα, η οικογενειακή Γιαγιά της καρδιάς μας, η Θεία, η Εξαδέλφη, η Συγγενής μας, ο άνθρωπος που μας έμαθε να αγαπούμε τον Θεό!!!
..εσύ με ανέθρεψες πνευματικά και μου έδωσες μέσα από την απλότητα σου την γνώση της εμπειρικής σου Πίστης!
μου έμαθες να μην τα παρατώ αλλά να αγωνίζομαι και να προχωρώ…χαρακτηριστικά μου έλεγες πάντοτε..
-Αρσένιε μου, συγχώρα και προχώρα!!το κρατώ παρακαταθήκη…
θυμάμαι την αγωνία σου κατά τα μαθητικά μου χρόνια, την φροντίδα σου την περίοδο της μελέτης μου στο μοναστήρι της Παληανής μας, την στοργή σου σε ότι με απασχολούσε.. μένω στη αγωνία σου τα πρώτα χρόνια των πειρασμών μου στην εκκλησιαστική ζωή!!
μου συμπαραστάθηκες σαν Μάνα..σαν ασπίδα πνευματική..πολλές φορές δεν χρειαζόταν να πεις πολλά! το έδειχναν οι πράξεις σου!!
έκανες τα πάντα για μένα!!
Δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσο με στήριξες κατά την δύσκολη περίοδο ανεγέρσεως του ναού του Άγιου Σάββα μας, τον Άγιο που τόσο αγάπησες!!
Σήμερα η εορτή σου..γιορτάζει Η Αγία Θεοδοσία!!σε εορτάζω οχι όπως καθε χρόνο..η πνευματική χαρά μετατρέπεται σε ανθρώπινη λύπη..
δεν μπορώ να διανοηθώ ότι φεύγεις για την αιωνιότητα..
χάνω την πνευματική μου πυξίδα..την νοικοκυρά της ψυχής όπως σε χαρακτήριζε ο μακαριστός μας Δεσπότης Νεκτάριος…
θα σε υποδεχτούν τόσες Αγίες ψυχές των μοναζουσών που αγάπησες…
θα ζείς αιώνια στην καρδιά μου…
καλό σου ταξίδι λατρεμένη μου Γερόντισσα…
Γερόντισσα της καρδιάς μου….
