Επί τουρκοκρατίας οι Κρητικοί φόραγαν το σπαστό κόκκινο φέσι, με την μακριά φούντα το οποίο δεν έχει καμιά σχέση με το φέσι των Τούρκων. Μαζί με το τύλιγαν ένα μεγάλο μαντίλι, το σαρίκι. Που τότε το αποκαλούσαν και πέτσα.
Σήμερα το σαρίκι, το παραδοσιακό υφαντό , συμβολίζει την κατοχή του Τουρκικού ζυγού στην Κρήτη. Καθώς επίσης και το ολοκαύτωμα της μονής Αρκαδίου. Τα πολλά κρόσσια συμβολίζουν τα πολλά χρόνια της Τουρκοκρατίας στην Κρήτη και τη θλίψη, τα δάκρυα και το θρήνο που προκάλεσε το ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου.
Η Unesco έχει χαρακτηρίσει το Αρκάδι Ευρωπαϊκό Μνημείο Ελευθερίας.
Τα χώματα του σαρικιού μαύρο και άσπρο από μετάξι. Το άσπρο φοριέται σε χαρμόσυνες περιστάσεις, γάμους, βαφτίσεις ,στις χαρές που λέμε εμείς εδώ στην Κρήτη. Το μαύρο από την άλλη είναι το χρώμα της λεβεντιάς και της περηφάνιας, αλλά και του πένθους .
Και τώρα πάμε στην απίστευτη παραδοσιακή γεύση της σαρικόπιτας και στην πανεύκολη συνταγή της.
Η γέμιση τους με ξινομυζήθρα κλασικά, όμως την σαρακοστή τις γεμίζουμε με χόρτα ή και ξηρούς καρπούς, καρύδια χονδροσπασμένα, αμύγδαλα, κανέλα.
Σαρικόπιτες
Υλικά:
½ κιλό ξινή μυζήθρα AMARI
2 ποτήρια χλιαρό νερό
½ ρακοπότηρο χυμό λεμονιού,
½ ρακοπότηρο ρακή,
½ ρακοπότηρο λάδι
λίγο αλάτι
4-5 ποτήρια αλεύρι μαλακό περίπου.
Εκτέλεση:
Βάζουμε τα 4 ποτήρια αλεύρι στον πάγκο μας και ανοίγουμε μία τρύπα στην μέση. Εκεί ρίχνουμε το λεμόνι,τη ρακή,το λάδι το αλάτι και σιγά-σιγά το νερό. Ενώνω όλα τα υλικά και ζυμώνω συνεχώς. Αφού προσθέσουμε όλο το νερό, προσθέτουμε πάλι σιγά-σιγά αλεύρι και δουλεύουμε. Μπορεί να μην τα πάρει και τα 5 ποτήρια. Όταν προκύψει μία μαλακή εύπλαστη και αφράτη ζύμη,την αφήνουμε 15-20 λεπτά στην άκρη και σπάμε την ξινομυζύθρα. Μπορείτε να βάλετε και λίγο φρέσκο ανθότυρο για να γλυκάνει το αποτέλεσμα.
Αλευρώνουμε τον πάγκο μας και χωρίζουμε το ζυμάρι μας σε 8-10 μπαλάκια τα οποία ανοίγουμε σε λεπτό φύλλο και στην συνέχεια τα κόβουμε μακρόστενες λωρίδες.
Μέσα στις μακρόστενες λωρίδες βάζουμε το τυρί μας και κλείνουμε. τυλίγουμε σε σαλιγκάρι και συνεχίζουμε μέχρι να τις τελειώσουμε όλες.
Τηγανίζουμε σε ελαιόλαδο που είναι πολύ ζεστό και από τις δύο πλευρές.
Τις τρώμε σκέτες ή τις περιχύνουμε με θυμαρίσιο μέλι.
Πηγή: evaparakentaki.com
