Για εκείνες που γιορτάζουν στις ψυχές και στη μνήμη των παιδιών τους…
για εκείνες που θα έδιναν τα πάντα για να ζήσουν ένα λεπτό παραπάνω…
για εκείνες που θα ήθελαν να δουν τα παιδιά τους να μεγαλώνουν, να ευτυχούν, να προοδεύουν…
Για τις μανάδες που φύγαν…
για όλες εκείνες που δεν πρόλαβαν να δώσουν ένα φιλί, ένα χάδι, μια αγκαλιά παραπάνω…
για εκείνες που η απουσία τους αποτελεί μία τρύπα στην καρδιά για τους ανθρώπους που τις αγάπησαν…
για εκείνες που ήλπιζαν, που έκαναν όνειρα, που σχεδίασαν αλλά η τύχη ή μοίρα επέλεξε κάτι διαφορετικό για αυτές…
για τις μαμάδες που φύγαν…
Οι μαμάδες που έφυγαν νωρίς δεν ξεχάστηκαν ποτέ.
Είναι κομμάτι τη ζωή μας, του dna μας, είναι κομμάτι της ψυχής μας. Κάποια βράδια έρχονται στα όνειρά μας, είναι εκεί στις αγωνίες και στα θέλω μας, είναι εκεί σε κάθε χαρά και σε κάθε λύπη, είναι εδώ, στη ζωή μας, στην καρδιά μας, στο δάκρυ που αφήνουμε κάποια στιγμή, στη θύμηση, στη πιο σημαντική μας στιγμή.
Σε εκείνη τη στιγμή που και εμείς θα δίναμε τα πάντα για να βρίσκονται κοντά μας.
Κάποια παιδιά δεν υπήρξαν τυχερά, γιατί δεν είχαν την ευκαιρία να ζωγραφίσουν μία ζωγραφιά αφιερωμένη σε αυτές, να μοιραστούν μύχιους πόθους και όνειρα, να βρουν το καταφύγιο σε στιγμές που το αναζητούσαν.
Είναι τυχερά όμως μόνο για ένα πράγμα…
Γιατί κατάλαβαν την ουσία, τη μοναδικότητα, την αξία αυτού που ονομάζουμε: μητέρα.
Την αξία να τιμάς και να αγαπάς τη μάνα σου, σαν ότι πιο πολύτιμο στον κόσμο!
Χρόνια πολλά!
Πηγή: https://www.paidi.gr/
