Του Πέτρου Μηλιαράκη*
Όταν το «ευρωβαρόμετρο» διαπιστώνει ότι τρεις στους τέσσερις Έλληνες αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους βέβαιο είναι ότι το «πολιτικό σύστημα» που πολιτεύεται είτε «εντός» είτε «εκτός» του «μνημονιακού τόξου», έχει διαπιστώσει ότι η κοινωνία βρίσκεται σε απόκρημνη κατάσταση από άποψη διαβίωσης. Εν όψει αυτού διαμορφώνεται το «πολιτικό πρόβλημα» με αντικειμενική τοποθέτηση και αναντίρρητες αποδείξεις.
- ΣΕ ΚΡΙΣΗ ΤΟ 83% ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Η παρούσα κατάσταση, που αφορά στους τρεις από τους τέσσερις της ελληνικής κοινωνίας, αφενός δεν μπορεί να παραμείνει ως έχει και αφετέρου δεν μπορεί να είναι άμοιρη πολιτικών εξελίξεων. Επειδή δε ο χρόνος των εκλογών δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος από τις 16 περίπου μήνες από τον παρόντα χρόνο, και επειδή κατ’ ουσίαν η χώρα έχει εισέλθει σε κατ’ ουσίαν προεκλογική περίοδο δεν αποκλείεται εκλογικός αιφνιδιασμός!
Άλλωστε η οριακή κατάσταση της οικονομίας με ασύμμετρες πρακτικές αισχροκέρδειας και πλουτισμού ελάχιστων συμφερόντων απέναντι στο σύνολο της κοινωνίας και της πραγματικής οικονομίας, προοιωνίζει σοβαρή αντίδραση της κοινωνίας, η οποία οπωσδήποτε θα κορυφωθεί, αν όχι εντός του θέρους, σίγουρα με την έναρξη του φθινοπώρου, όπου τότε τα προβλήματα θα έχουν σωρευθεί. Τότε θα κάνει ταμείο η κοινωνία… Υπ’ όψιν δε ότι ο χειμώνας αναμένεται με βαρύτατο «οικονομικό χαμηλό»!
Η πραγματικότητα δε καθορίζεται από αδιάσειστα στοιχεία, με προσφυγή στην ΕΛΣΤΑΤ. Ουδείς αμφισβητεί ότι οι τιμές του φυσικού αερίου έχουν αυξηθεί κατά 78,5% και του ηλεκτρικού ρεύματος κατά 71,4%…Και αυτό εξαιτίας του «Ελληνικού Χρηματιστηρίου Ενέργειας» , όπου οι «παίκτες» είναι μόλις τέσσερις! Χρηματιστήριο δε με τέσσερις παίκτες, σημαίνει μονοπώλιο, δεσπόζουσα θέση στην αγορά και εμπαιγμό!
Στα είδη δε διατροφής, οι αυξήσεις 16,8%, που σημειώθηκαν τον τελευταίο χρόνο στα έλαια και λίπη, 15,2% στα λαχανικά, 14,4% στο κρέας , δημιουργούν και ζητήματα συντήρησης.
- ΤΙΘΕΝΤΑΙ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΧΗΣ
Επ’ ευκαιρία των εορτών του Πάσχα,έγινε γνωστό ότι στην κοινωνία διαβιούν 1.744.962 δικαιούχοι επιδομάτων, δηλαδή χαμηλοσυνταξιούχοι, άτομα που διαβιούν με το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και άτομα με αναπηρία. Ειδικότερα, η κοινωνική διαστρωμάτωση των ατόμων που διαβιούν ως απολύτως φτωχοποιημένοι άνθρωποι συμπολίτες μας αφορούν:
α) σε 34.964 ανασφάλιστους υπερήλικες,
β) σε 166.982 δικαιούχους επιδομάτων ΑΜΕΑ και
γ) σε 241.281 δικαιούχους ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.
Δηλαδή 448.227 συμπολίτες μας διαβιούν σε απόκρημνη κατάσταση.
Πέραν, όμως αυτών, οι μη προνομιούχοι Έλληνες αφορούν στο 83% της ελληνικής κοινωνίας.
Και τούτο διότι, μετά από δώδεκα (12) έτη λιτότητας ισχύουν τα εξής:
- 3,75 εκατομμύρια Έλληνες πολίτες ή το 59% του ελληνικού πληθυσμού δηλώνει εισόδημα έως και 10.000 ευρώ. Και :
- 1,55 εκατομμύριο ή το 24%, του συνόλου των πολιτών δηλώνει εισόδημα από 10.000 έως 20.000 ευρώ.
Εξ’ αυτών των λόγων το ιδιωτικό χρέος απο ιδιώτη σε ιδιώτη- άρα και σε Τράπεζα, αλλά και προς το Δημόσιο, ήδη ξεπερνά τα 243 δις ευρώ και αφορά εν συνόλω 4.278.506 Ελλήνων πολιτών που δεν μπορούν να πληρώσουν! Περίπου δηλαδή ο μισός ενεργός πληθυσμό της Ελλάδας, αδυνατεί να ανταπεξέλθει:
α) σε υποχρεώσεις που έχει συνομολογήσει σε ιδιωτικό επίπεδο, κατά κανόνα σε Τράπεζες και
β) σε υποχρεώσεις που αφορούν στο κράτος.
Ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας διαβιεί σε φυλακή χρέους προς τον ιδιωτικό τομέα και προς τον δημόσιο τομέα. Σε αυτό το πλαίσιο εάν αθροίσουμε και το 1.744.962 δικαιούχων επιδομάτων, εν τοις πράγμασι προκύπτει «συγκροτημένη φτωχοποιημένη κοινωνία».
Αυτό, όμως, το αδιέξοδο συνεπάγεται και τη δημιουργία του πολιτικού μας προβλήματος. Στο πρόβλημα αυτό προστίθεται και το δημόσιο χρέος,το χρέος της Ελλάδας δηλαδή – αναφέρομαι στο κρατικό χρέος των 413 δις ευρώ.
Πραγματικά υφίσταται φυλακή και δημοσίου χρέους της τάξης του 223.01% του ΑΕΠ, με βάση διεθνή στοιχεία του Απριλίου 2022. Όταν η Ελλάδα «φυλακίστηκε» στα μνημόνια γιατί το δημόσιο χρέος ήταν 140%, στο ΑΕΠ, αποδείχτηκε πως η πολιτική της λιτότητας και τα μνημόνια, αντί να μειώσουν το χρέος το αύξησαν! Αυτή είναι η αλήθεια χωρίς κανένα λαϊκισμό. Αντιθέτως ο λαϊκισμός αφορά αυτούς που εμμένουν στις πολιτικές της λιτότητας. Η Ελλάδα δε όλο και δανείζεται με επιτόκια διπλάσια ή τριπλάσια της αγοράς, αυξάνοντας έτσι διαρκώς το χρέος της!..
Το ιστορικό, όμως, δίδαγμα είναι ότι με μνημονιακές πολιτικές δεν μπορεί να υπάρξει έξοδος από την κρίση…Εάν η Ελλάδα δεν θέσει βέτο (veto) σε εταίρους και δανειστές ότι μόνο με αύξηση του ΑΕΠ θα αποπληρώνεται το κρατικό χρέος και όχι με αιματηρά υπερπλεονάσματα που είναι μοναδικά στην παγκόσμια ιστορία της οικονομίας – γιατί περί αυτού πρόκειται –έξοδος από την κρίση δεν θα υπάρξει! Απεναντίας θα υπάρχει επιδείνωση γιατί θα αυξάνεται διαρκώς το δημόσιο χρέος και το ιδιωτικό χρέος!
Το πολιτικό πρόβλημα όμως αφορά στο ότι απαιτούνται πολιτικοί που γνωρίζουν, θέλουν και μπορούν να πάρουν επάνω τους-στην πλάτη τους, τη διαπραγμάτευση! Με τέτοια επιλογή θα πρέπει να αντιμετωπιστεί το πολιτικό μας πρόβλημα – γιατί έτσι ακριβώς έχει!
*Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC – EU).
