Θλίψη στον πνευματικό κόσμο της Κρήτης.
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 77 χρόνων ο Απόστολος Παπαϊωάννου, Ομότιμος Καθηγητής Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Ένας άνθρωπος που αγάπησε τη Μεσαρά και την Κρήτη, στήριξε πολλούς υποψήφιους και μετέπειτα Διδάκτορες από το νησί μας, βοήθησε στην επιστημονική ιστορική έρευνα στην Κρήτη, ήταν δίπλα στην εξομοίωση των πτυχίων των Νηπιαγωγών στο νησί μας, αγάπησε και αγαπήθηκε από τους εκπαιδευτικούς.
Ιδιαίτεροι οι δεσμοί του με τ΄Ανώγεια και την ιστορία τους στα χρόνια της μεγάλης επανάστασης του 1866…
Τη Μεγάλη Δευτέρα στο Δόλο Πωγωνίου Ιωαννίνων, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στις 11:00 π.μ. θα τελεσθεί η εξόδιος ακολουθία.
Το “e-mesara.gr” εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στο γιο του και την ευγνωμοσύνη του για την προσφορά του στον τόπο μας.
Σύντομο Βιογραφικό Σημείωμα
Απόστολος Γ. Παπαϊωάννου, Καθηγητής Ιστορίας Νεότερης Ελλάδας και Νεοελληνικού Πολιτισμού στη Σχολή Επιστημών Αγωγής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Γεννήθηκε 4.10.1945 στο Δολό Πωγωνίου Ιωαννίνων.
Σπουδές: Φιλοσοφική Σχολή Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, διδάκτορας το 1986. Διετής φοίτηση στη Σχολή Αρχειονομίας, Παλαιογραφίας και Διπλωματικής του Κρατικού Αρχείου Βενετίας και τριετής ερευνητική εργασία στο Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας.
Σταδιοδρομία: 1974-1977 και 1984-1988 Καθηγητής στη Μέση εκπαίδευση, 1977-1980 ταξινόμηση και καταλογογράφηση της Βιβλιοθήκης της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας Τεργέστης, 1980-1983 ερευνητής στο Ελληνικό Ινστιτούτο Βενετίας, 1989-1994 Επίκουρος Καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1994 ως σήμερα: Καθηγητής Ιστορίας Νεότερης Ελλάδας και Νεοελληνικού Πολιτισμού στη Σχολή Επιστημών Αγωγής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Σήμερα στην ίδια σχολή διευθύνει Εργαστήριο Ιστορίας του γνωστικού του αντικειμένου. Μέλος του Centro Studi di Niccolό Tommaseo και της Societa Artistica e Letteraria di Trieste. Διατέλεσε Πρόεδρος του Οργανισμού Ηπειρωτικού Θεάτρου (1984-1985). Κατά τη διάρκεια της δικτακτορίας 1967-1974 ανέπτυξε αντιστασιακή δράση και φυλακίστηκε.
Κυριότερα βιβλία: « Τα Ελληνικά παλαιότυπα του Διονυσίου Θεριανού στη Biblioteca Civica της Τεργέστης (1744-1863)», Padova 1983, « La Biblioteca della Cοmunita Greco-Orientale di Τrieste», Τrieste 1982, « Οι Επιγραφές του ελληνικού νεκροταφείου στο νησί S. Michele Βενετίας», Βενετία 1982. «Οι Έλληνες της Βενετίας και η Βενετική Επανάσταση του 1848-1849», Ιωάννινα 1986, «Ζητήματα Διδακτικής της Ιστορίας», Ιωάννινα 1988, « Το Ιστορικό Αρχείο της Χριστιανικής Δημογεροντίας Λασιθίου (1869-1898)», Ιωάννινα 2003, «Μανόλης Σκουλάς, ο πυρπολητής του Αρκαδίου (1866)», Ιωάννινα 2005.
Γλώσσες: αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά.
Σημαντικότατη η επιστημονική του δράση, αλλά και η υποστήριξή του σε 65 διδακτορικές διατριβές με την τελευταία στις 17/1/2022.