Στο φώς έρχεται ολόκληρη η κατάθεση του Μάνου Δασκαλάκη στην ανακρίτρια. Ο πατέρας των τριών παιδιών από την Πάτρα που έχασαν τη ζωή τους υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, στην κατάθεση αναφέρεται στη σχέση του με τη μητέρα τους και κατηγορούμενη για τη δολοφονία της 9χρονης Τζωρτζίνας, Ρούλα Πισπιρίγκου, ενώ μιλάει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για τον θάνατο της μικρής Ίριδας. Την κατάθεση έφερε στο φως το dikastiko.gr και, σε αυτήν πολλές φορές ο Δασκαλάκης παρουσιάζει την Πισπιρίγκου ως καλή μητέρα υπεράνω πάσης υποψίας, ενώ λέει ότι, μέχρι να ανακαλυφθεί στον οργανισμό της Τζωρτζίνας η κεταμίνη δεν τού είχε περάσει από το μυαλό ότι η ίδια θα μπορούσε να έχει κάνει κακό σε κανένα από τα τρία παιδιά.
Ο Δασκαλάκης εξήγησε στην ανακρίτρια ότι ο ίδιος ενημερώθηκε από την αδερφή της Ρούλας ότι η Ίριδα δεν αναπνέει και επέστρεψε στο σπίτι «Μόλις έφθασα αντίκρισα τη Ρούλα να κάνει ΚΑΡΠΑ στο παιδί μας και τη Τζωρτζίνα να φωνάζει “θεέ μου μη μου πάρεις την αδελφούλα μου” και τη Ρούλα να φωνάζει “δεν θα σε αφήσω και εσένα να μου φύγεις”», ενώ επιβεβαίωσε και τις πληροφορίες περί απιστίας της συζύγου του, που υπήρξε και η αφορμή ο ίδιος να φύγει από το σπίτι την πρώτη φορά. «(Έφυγα από το σπίτι) γιατί έμαθα ότι η σύζυγός μου είχε βρει έναν άλλον άνδρα, πράγμα που μου το επιβεβαίωσε και η ίδια», ανέφερε.
Ολόκληρη η κατάθεση του Μάνου Δασκαλάκη
«Με τη κα Πισπιρίγκου γνωριστήκαμε σε αγώνα ποδοσφαίρου, στο γήπεδο της Πάτρας το έτος 2013. Δημιουργήσαμε σχέση και αργότερα το ίδιο έτος ήρθε στη ζωή μας η Τζωρτζίνα. Επίσης το ίδιο έτος, στις 20-09-2013, παντρευτήκαμε με πολιτικό γάμο. Το έτος 2015 ήρθε στη ζωή μας το 2° παιδί μας η Μαλαίνα. Μέχρι το έτος 2019 που απεβίωσε η μικρή μας Μαλαίνα, της οποίας η αιτία θανάτου ήταν η ηπατική ανεπάρκεια, ήμασταν μια χαρά σαν οικογένεια. Ήταν όλα ιδανικά μεταξύ μας. Από το έτος 2019 και μετά και λόγω του θανάτου της μικρής μας Μαλαίνας άρχισαν τα μικροπροβλήματα στη σχέση μας χωρίς αυτό όμως να έχει αντίκτυπο στα παιδιά μας».
Όταν αναφέρεστε σε μικροπροβλήματα ακριβώς εννοείτε;
Εννοώ ότι μετά το θάνατο της Μαλαίνας αντί να μας δώσει όλο αυτό άρχισε να μας απομακρύνει και εμένα προσωπικά άρχισε να με απομακρύνει αυτό πιο πολύ συναισθηματικά από τη συζυγική μας σχέση, δηλαδή η Ρούλα προσπαθούσε να συνέλθει από την απώλεια του παιδιού μας, ενώ εγώ ασχολιόμουν περισσότερο με το άλλο μας παιδί με τη Τζωρτζίνα μας. Όλη αυτή η κατάσταση δημιούργησε μεταξύ μας ένα συναισθηματικό κενό. Μετά από 2 χρόνια από το θάνατο της Μαλαίνας έρχεται στη ζωή μας η μικρή μας Ίριδα και μέσα σε 6 μήνες μαθαίνω ότι έπαθε ανακοπή στη κούνια της.
Εκείνη τη περίοδο που απεβίωσε η Ίριδα εσείς συμβιώνατε με τη σύζυγο σας ή ήσασταν σε διάσταση;
Όχι, 2 με 3 ημέρες πριν το θάνατο της Ίριδας είχα φύγει από το σπίτι και έμενα στους γονείς μου.
Για ποιο λόγο είχατε φύγει από το σπίτι;
Γιατί έμαθα ότι η σύζυγός μου είχε βρει έναν άλλον άνδρα, πράγμα που μου το επιβεβαίωσε και η ίδια.
Φεύγοντας από το σπίτι της ανακοινώσατε ότι θα χωρίσετε οριστικά ζητώντας της διαζύγιο;
Όχι, απλώς έφυγα από το σπίτι χωρίς να της ανακοινώσω κάτι. Τέτοιου είδους ανακοίνωση έκανα αφού επήλθε ο θάνατος της Ίριδας.
Πως πληροφορηθήκατε το θάνατο της μικρής Ίριδας;
Με πήρε τηλέφωνο η αδελφή της και μου είπε ότι το παιδί δεν αναπνέει. Εκείνη την ώρα ήμουν σε πολύ κοντινή απόσταση από το σπίτι και κατέφθασα μέσα σε 2 με 3 λεπτά πριν έρθει το ασθενοφόρο. Μόλις έφθασα αντίκρισα τη Ρούλα να κάνει ΚΑΡΠΑ στο παιδί μας και τη Τζωρτζίνα να φωνάζει θεέ μου μη μου πάρεις την αδελφούλα μου και τη Ρούλα να φωνάζει δεν θα σε αφήσω και εσένα να μου φύγεις’. Καθώς έσπευσα να βοηθήσω τη Ρούλα έπιασα το ποδαράκι της Ίριδας και ήταν παγωμένο και τότε ήρθε και το ασθενοφόρο. Πήρε το ασθενοφόρο το παιδί μας, συνέχισαν μέσα στο ασθενοφόρο να προσπαθούν να επαναφέρουν το μωρό και μετά από 2 με 3 λεπτά ξεκινήσαμε για το ΚΑΡΑΜΑΝΔΑΝΕΙΟ νοσοκομείο. Φθάνοντας εκεί ανέλαβαν οι γιατροί το καθήκον τους, αλλά από όσο μας ενημέρωσαν ήταν ήδη αργά. Εκείνη την ώρα εγώ κατέρρευσα, δε μπορούσα να καταλάβω τι είχε γίνει και η Ρούλα ήταν σε κατάσταση σοκ και έκλαιγε συνέχεια.
Ποια ήταν η αιτία θανάτου της Ίριδας;
Εκείνη τη στιγμή οι γιατροί μας είπαν ότι είναι αδιευκρίνιστη η αιτία θανάτου. Συγκεκριμένα αναφέρθηκαν σε ανακοπή υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες. Μετά έγινε νεκροψία-νεκροτομή και λάβαμε την απάντηση ότι η αιτία θανάτου οφειλόταν σε αγενεσία φλεβοκόμβου. Τα αποτελέσματα της νεκροψίας νεκροτομής βγήκαν αρκετούς μήνες μετά και ενώ είχε πάθει ανακοπή και η Τζωρτζίνα. Μέσα σε όλο αυτό το διάστημα ο θεράπων ιατρός κος Ηλιάδης, σε συνεργασία με το Ωνάσειο, μας είχε πει να προβούμε σε γονιδιακό έλεγχο.
Ποια ήταν γενικά η κατάσταση υγείας της Τζωρτζίνας;
Όταν γεννήθηκε η Τζωρτζίνα και μέχρι τα 8 της χρόνια ήταν ένα υγιέστατο και πανέξυπνο παιδάκι. Στα 8 της χρόνια ένα πρωί πληροφορούμαι τηλεφωνικά από τη κατηγορουμένη και ενώ ήμασταν σε διάσταση και είχα φύγει από το σπίτι, ότι ενώ κοιμόταν μαζί με τη Τζωρτζίνα αυτή ξύπνησε και άρχισε να τρέμει στο σώμα της. Έλεγε η Τζωρτζίνα στη μαμά της ότι ένιωθε μια βόμβα στη πλάτη της και ζητούσε η μικρούλα να πάει στο γιατρό. Έτσι μεταφέρθηκε στο ΚΑΡΑΜΑΝΔΑΝΕΙΟ νοσοκομείο, από τους γονείς της Ρούλας και την ίδια. Εγώ πήγα στο νοσοκομείο κατά την ώρα της εισαγωγής της αλλά λόγω covid δε με άφησαν να μπω στο δωμάτιο.
Όσο νοσηλευόταν η Τζωρτζίνα στο νοσοκομείο εσείς την είδατε;
Φυσικά και την είδα, την ημέρα που έκανε ακτινογραφία θώρακος και άρχισε να πέφτει το οξυγόνο της και οι γιατροί μας είπαν ότι ξεκινάει μια βρογχοπνευμονία. Μέχρι τότε η πληροφόρηση μου από τη κατηγορουμένη ήταν ότι το παιδί έκανε εμετούς και από συνομιλίες μου με γιατρούς μου είπαν ότι ξεκινούσε μια γαστρεντερίτιδα. Μετά από την ακτινογραφία έφυγα και πήγα στο νοσοκομείο μετά από 1 με 2 ημέρες πάλι, δε θυμάμαι ακριβώς, προκειμένου να αλλάξω τη κατηγορουμένη για να πάει στο σπίτι της να ξεκουραστεί. Ήταν η ημέρα που το παιδί έπαθε την ανακοπή. Έμεινα στο νοσοκομείο από το πρωί μέχρι το μεσημέρι. Όταν επέστρεψε η κατηγορουμένη εγώ έφυγα από το νοσοκομείο γιατί δεν επιτρεπόταν να μένουν 2 άτομα μέσα στο δωμάτιο λόγω covid. Το απόγευμα με καλεί η κατηγορουμένη στο κινητό μου και μου είπε χαρακτηριστικά ότι το παιδί έμεινε, τρέξε’. Φθάνω στο νοσοκομείο και εκεί βλέπω τους γιατρούς και τους νοσηλευτές να κάνουν ΚΑΡΠΑ στο παιδί μου και τελικά το επανέφεραν μετά από 55 λεπτά, το διασωλήνωσαν και το μετέφεραν στη ΜΕΘ του νοσοκομείου του Ρίο, με εντατικολόγο τον κο Ηλιάδη. Αφού το παιδί επανήλθε και μπόρεσαν οι γιατροί να διαγνώσουν τη κατάσταση του, το επόμενο βήμα του κου Ηλιάδη ήταν να έρθει σε συνεννόηση με τον κο Παπαγιάννη του Ωνασείου ώστε να τοποθετηθεί στη Τζωρτζίνα απινιδωτής-βηματοδότης. Πήγαμε λοιπόν στο Ωνάσειο, όπου το πρώτο βράδυ εκεί η Τζωρτζίνα μου ξανά διασωληνώθηκε, χωρίς να γνωρίζουμε γιατί υπήρξε ξανά αυτό το επεισόδιο, δηλαδή επαναλήφθηκε το επεισόδιο της ανακοπής όμοιο με εκείνο του ΚΑΡΑΜΑΝΔΑΝΕΙΟΥ. Λέω ότι είναι όμοιο γιατί την ίδια περιγραφή την είχα ακούσει από την κατηγορουμένη και για το επεισόδιο που έκανε η Τζωρτζίνα στο ΚΑΡΑΜΑΝΔΑΝΕΙΟ. Την ώρα του επεισοδίου το παιδί ήταν στη ΜΕΘ χωρίς να έχει κανέναν δίπλα του. Οι γιατροί μας ειδοποίησαν τις πρώτες πρωινές ώρες, γύρω στις 07.00 και τρέξαμε να δούμε τι συμβαίνει. Εκεί μας ενημέρωσαν για ποιο λόγο διασωλήνωσαν τη Τζωρτζινα. Μέχρι να τοποθετηθεί ο απινιδωτής-βηματοδότης, το παιδί εμφάνισε και 2 μικρόβια, το 1 μάλιστα ήταν και θανατηφόρο, τα οποία κόλλησε στη ΜΕΘ του νοσοκομείου του Ωνασείου. Μέχρι να τοποθετηθεί ο απινιδωτής-βηματοδότης, ο κος Παπαγιάννης είχε φροντίσει να γίνουν όλες οι απαιτούμενες εξετάσεις για παθήσεις καρδιολογικής φύσεως, προκειμένου να βεβαιωθεί αν χρειάζεται ή όχι στο παιδί απινιδωτής- βηματοδότης. Από τις εξετάσεις αυτές ο κος Παπαγιάννης μας ενημέρωσε ότι δεν θεώρησε απαραίτητο να τοποθετηθεί στο παιδί απινιδωτής-βηματοδότης, γιατί πίστευε ότι τα αίτια της ανακοπής ήταν πνευμονολογικά ή νευρολογικά. Παρόλα αυτά ο κος Ηλιάδης, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε, επέμενε να μη φύγουμε από εκεί χωρίς να βάλουμε τον απινιδωτή-βηματοδότη. Αυτή η στιγμή ήταν τραγική γιατί από τη μια μεριά ο κος Ηλιάδης ζητούσε επίμονα να τοποθετηθεί απινιδωτής-βηματοδότης και μας έλεγε να μη φύγουμε από το Ωνάσειο και από την άλλη ο κος Παπαγιάννης μας έλεγε να μη τοποθετηθεί απινιδωτής-βηματοδότης. Προκειμένου να λυθεί το όλο θέμα και να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε ρώτησα τον κο Παπαγιάννη τι θα έκανε αν ηταν το δικό του το παιδί και υπήρχε ιστορικό με άλλους 2 θανάτους στην οικογένεια από ανακοπή, όπως και μια ίδια ανακοπή αυτή της Τζωρτζίνας. Εκείνη την ημέρα ο κος Παπαγιάννης μου είπε ότι θα έκανε μια αίτηση για να εγκριθεί ο απινιδωτής-βηματοδότης και έτσι έγινε, εγκρίθηκε, τοποθετήθηκε ο απινιδωτής βηματοδότης στο παιδί και επιστρέψαμε μετά στη ΜΕΘ του Ρίο. Επιστρέψαμε στο νοσοκομείο του Ρίο προκειμένου η μικρή να νοσηλευτεί για μικρό χρονικό διάστημα ώστε εμείς να αγοράσουμε τον απαραίτητο εξοπλισμό και να προετοιμαστούμε για τον τρόπο σίτισής της που θα ακολουθούσε στο σπίτι. Η Τζωρτζίνα λόγω της εγκεφαλοπάθειας δε μπορούσε να σιτιστεί από το στόμα, γιατί δε μπορούσε να καταπιεί και έτσι τοποθετήθηκε σωληνάκι γαστροστομίας. Αφού έγιναν όλα αυτά βγήκαμε από το νοσοκομείο και επιστρέψαμε σπίτι μας.
Εκείνη την περίοδο συμβιώνατε με τη σύζυγό σας;
Ναι, από την ημέρα που η Τζωρτζίνα έπαθε την ανακοπή εγώ γύρισα στο σπίτι και προσπαθούσαμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό για το παιδί ώστε να μη καταλάβει ότι οι γονείς του είναι χώρια. Για 9 μήνες κυλούσαν όλα ομαλά και φυσιολογικά. Εγώ λόγω δουλειάς έλειπα πολλές ώρες από το σπίτι. Εργαζόμουν ως οδηγός σε εταιρεία εξειδικευμένων ταχυμεταφορών. Παρόλο που εγώ έλειπα, το σπίτι επισκέπτονταν συγγενείς και φίλοι και γενικά υπήρχε κίνηση μέσα στο σπίτι και κόσμος. Σε κανένα από την οικογένειά μας ή σε φίλους μας η κατηγορούμενη δεν είχε δώσει το παραμικρό δικαίωμα ότι θα μπορούσε να κάνει κάποιο κακό στο παιδί. Ίσα ίσα που το φρόντιζε όπως όλα τα παιδιά με πάρα πολύ αγάπη και έκανε τα πάντα μόνη της. Αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν όσοι την έβλεπαν μαζί με το παιδί. Αυτή τη περίοδο το παιδί το παρακολουθούσε συστηματικά πρωί ή απόγευμα κατ’ οίκον και στην ιδιωτική κλινική (…) ο φυσιοθεραπευτής (…).
Πότε νοσηλεύτηκε η Τζωρτζίνα στο νοσοκομείο του Ρίο και μετά στο νοσοκομείο Παίδων Αγλαΐα Κυριακού;
Είχε προγραμματιστεί να γίνει μια μαγνητική εγκεφάλου στη Τζωρτζίνα στο νοσοκομείο του Ρίο. Καθόλη τη διάρκεια της παραμονής του παιδιού στο νοσοκομείο, ήμουν σε επικοινωνία με τη κατηγορουμένη, για τη κατάσταση υγείας του, γιατί είχε χορηγηθεί στο παιδί χλοράλη, ώστε να γίνει σωστά η μαγνητική. Μετά τη μαγνητική το παιδί επέστρεψε στη ΜΕΘ του Ρίο και από εκείνη την ώρα ενημερώθηκα από την κατηγορουμένη ότι το παιδί δε ξύπναγε και ότι οι γιατροί είπαν ότι αυτό συμβαίνει λόγω της κατάστασής της και ότι είναι καλό να την αφήσουμε να ξυπνήσει μόνη της. Τελικά το παιδί ξύπνησε μετά από αρκετές ώρες και γύρισε σπίτι. Επίσης πληροφορήθηκα από τη κατηγορουμένη ότι το παιδί θα πάει στο ΚΔΑΠ. Όταν το παιδί γύρισε από το ΚΔΑΠ συνομιλώντας με βιντεοκλήση με τη κατηγορουμένη είδα τη κόρη μου να κάνει ένα επεισόδιο και να βγάζει αφρούς από το στόμα. Εκείνη τη στιγμή της είπα να πάρει αμέσως τον κο Ηλιάδη για να της πει τι θα κάνει. Μου είπε ότι δεν απαντούσε ο κος Ηλιάδης και πήρε τη ΜΕΘ και της έδωσαν οδηγίες, της οποίες η κατηγορουμένη έκανε και το επεισόδιο της μικρής μου όπως μου είπε σταμάτησε. Άλλωστε όταν στη συνέχεια της έκανα βιντεοκλήση έβλεπα ότι το παιδί ήταν καλύτερα. Το ίδιο βράδυ γύρισα από τη δουλειά μου στο σπίτι μας, κοίταξα το παιδί να δω πως είναι και διέκρινα ότι είχε μια αδιαθεσία λόγω και της ταλαιπωρίας που είχε τραβήξει όλη τη προηγούμενη ημέρα. Καθώς καθόμασταν στο σαλόνι ακούσαμε το παιδί να κάνει εμετό και τρέξαμε γρήγορα κοντά της για να δούμε τι συμβαίνει. Πήραμε τον κο Ηλιάδη πάλι και σε συνεννόηση με την κατηγορουμένη της είπε να κάνει κάποιες διαδικασίες, δηλαδή να κοπούν τα φάρμακα και η σίτιση. Μια από τις επόμενες ημέρες ο φυσιοθεραπευτής του παιδιού ήρθε στο σπίτι και συνομίλησε τηλεφωνικά με τον κο Ηλιάδη για τον λόγο ότι το παιδί ό,τι του χορηγούνταν μέσω γαστροστομίας το έκανε εμετό. Η απάντηση του κου Ηλιάδη προς αυτόν ήταν ότι το παιδί δε πρέπει να το βλέπουμε ως τετραπληγικό αλλά ως ένα παιδί 9 ετών και ότι δε παθαίνει τίποτα αν μείνει κάποιες ημέρες χωρίς σίτιση. Την επόμενη από αυτό το τηλεφώνημα, σε επικοινωνία που έχω με τον κο Ηλιάδη, ενώ τον έχω παρακαλέσει να πάρει το παιδί στη ΜΕΘ για ενυδάτωση, προκειμένου να μη κολλήσει το παιδί μου κάποιο μικρόβιο σε κάποια άλλη κλινική λόγω covid, μου είπε ότι η ΜΕΘ δεν είναι για να ενυδατώνει παιδιά αλλά για να σώζει παιδιά στις κρίσιμες στιγμές τους και αυτό μου το είπε γιατί τα κρεβάτια στις ΜΕΘ είναι συγκεκριμένα και δε μπορεί να τα καταλάβει κάποιος χωρίς να υπάρχει σοβαρός λόγος υγείας και ήταν επιλογή μας να πάει το παιδί στα επείγοντα για να ενυδατωθεί και για το λόγο αυτό έγινε και η εισαγωγή της Τζωρτζίνας. Κατά την εισαγωγή του το παιδί μπήκε σε μόνωση λόγω covid, δηλαδή έπρεπε να νοσηλευτεί σε μονόκλινο δωμάτιο αλλά σε απομόνωση από τους άλλους ασθενείς μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα του PCR. Την 1η ή την 21 ημέρα γίνεται το πρώτο επεισόδιο σπασμών και το παιδί μεταφέρεται στη ΜΕΘ. Εμείς ζητήσαμε να παραμείνει στη ΜΕΘ, ειδικά μετά το 2° επεισόδιο που έκανε όπου ήμουν παρών αλλά οι γιατροί, έχω την αίσθηση ότι ήθελαν να στείλουν το παιδί αλλού. Τη 30 φορά που το παιδί ανέβηκε στη ΜΕΘ ο κος Ηλιάδης δέχτηκε να τη πάρει με τη προϋπόθεση ότι η παιδιατρική κλινική θα συνεννοηθεί να μεταφερθεί στο Παίδων Αγλαΐα Κυριακού για να γίνει εξέταση 24ωρου ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος. Και έτσι και έγινε. Μετά από αυτή τη συνεννόηση το παιδί διεκομίσθη στο Παίδων “Αγλαΐα Κυριακού’. Η διακομιδή έγινε μέσω ΕΚΑΒ και εμείς ως γονείς ακολουθούσαμε πίσω με το αυτοκίνητο. Φθάνοντας στο νοσοκομείο το παιδί το είδε μια ομάδα γιατρών και μετά μπήκαμε σε δωμάτιο μονόκλινο. Αυτό έγινε λόγω της σοβαρής κατάστασης του παιδιού εξαιτίας της εγκεφαλοπάθειας που είχε. Έκατσα στο νοσοκομείο μέχρι και την επομένη που το παιδί υπεβλήθη σε κάποιες εξετάσεις και μετά εγώ έφυγα γιατί έπρεπε να γυρίσω στη δουλειά μου και έμεινε μαζί με το παιδί η μητέρα του. Μέχρι το μοιραίο περιστατικό δεν ήμουν στο νοσοκομείο και έμαθα για την απώλεια της κόρης μου ενώ ήμουν εντός λεωφορείου από Πάτρα για Αθήνα. Το χρονικό διάστημα που νοσηλευόταν το παιδί στο Παίδων Αγλαΐα Κυριακού επικοινωνούσα με το παιδί μέσω βίντεο κλήσεων που έκανα στη μητέρα του. Την ώρα που μου ανήγγειλαν την απώλεια της μικρής ήμουν στο λεωφορείο στη περιοχή του Κιάτο. Φθάνω στην Αθήνα, με παραλαμβάνει το αφεντικό μου και πήγαμε κατευθείαν στο νοσοκομείο. Εκεί βλέπω τη Ρούλα καθισμένη σε μια καρέκλα έξω από το δωμάτιο, της μίλαγα αλλά δεν απαντούσε, ήταν σε κατάσταση σοκ και μετά από λίγο βγήκαν οι νοσηλεύτριες από το δωμάτιο και μας είπαν να μπούμε μέσα να δούμε το παιδί. Μόλις μπήκαμε η Ρούλα αγκάλιασε το παιδί και ξέσπασε σε κλάματα και λυγμούς, το ίδιο και εγώ μη μπορώντας να καταλάβω τι είχε συμβεί. Βγήκα από το δωμάτιο και είπα στις νοσηλεύτριες να επισπεύσουν τη διαδικασία απομάκρυνσης του παιδιού από το δωμάτιο για να μη το βλέπει η Ρούλα και προετοιμασίας του για μεταφορά του στο νεκροτομείο. Επίσης μίλησα με τους γιατρούς και τους είπα πώς μπορώ να προχωρήσω τη διαδικασία ώστε η νεκροψία-νεκροτομή να γίνει στη Πάτρα και όχι στην Αθήνα, γιατί λόγω του θανάτου της Μαλαίνας βρισκόμασταν σε αντιδικία με την ιατροδικαστική υπηρεσία Αθηνών. Οι γιατροί μου είπαν ότι πρέπει να απευθυνθώ στο Α.Τ. Αμπελοκήπων, όπου και πήγα. Από εκεί μου είπαν να απευθυνθώ στον Εισαγγελέα ακροάσεων όπου και εκεί πήγα και μου είπαν να πάω μετά στον εισαγγελέα Ανηλίκων. Τελικά δεν έβγαλα άκρη και το παιδί παρέμεινε στην Αθήνα και έγινε εδώ η νεκροτοψία-νεκροτομή. Μετά από 5 ημέρες περίπου από το τραγικό συμβάν και αφού είχε γίνει η νεκροψία-νεκροτομή η Τζωρτζίνα μεταφέρθηκε στη Πάτρα για να γίνει η κηδεία της. Ενώ εξελισσόταν η ταφή, η κατηγορούμενη, επειδή και στους προηγούμενους θανάτους την ώρα της ταφής έβαζε μαζί με το παιδί και κάποιο αγαπημένο του αντικείμενο, εκείνη την ημέρα έβαλε στο φέρετρο το τάμπλετ του παιδιού.
Η ενέργεια αυτή της κας Πισπιρίγκου σας έκανε εντύπωση;
Εκείνη τη στιγμή όχι γιατί θεώρησα όπως σας είπα ότι ήταν κάτι που είχε κάνει και στις 2 προηγούμενες ταφές. Τώρα όμως το βλέπω ύποπτο και πιστεύω ότι πρέπει να ελεγχθεί το τάμπλετ.
Σε όλη αυτή την περιπέτεια της υγείας της Τζωρτζίνας, σε συνδυασμό με τους θανάτους και των άλλων 2 παιδιών σας που προηγήθηκαν, υποπτευθήκατε μήπως κάτι δεν πάει καλά;
Καθόλη τη διάρκεια που συμβιώναμε με τη κατηγορουμένη, όπως και μετά κατά τη διάρκεια των προβλημάτων υγείας της Τζωρτζίνας και των άλλων παιδιών μας, δεν υποπτευόμουν κάτι διότι η συμπεριφορά της ήταν όπως έπρεπε να είναι, δηλαδή μιας μητέρας που αγαπάει τα παιδιά της και τα φροντίζει και είναι υπερπροστατευτική. Μάλιστα οποιονδήποτε και αν ρωτήσετε από τους συγγενείς και φίλους μας θα σας πουν τα ίδια. Έτσι ουδέποτε μου πέρασε από το μυαλό ότι θα μπορούσε να βλάψει τα παιδιά μου. Όταν άρχισε να ανακινείται το θέμα του θανάτου της Τζωρτζίνας, διαπίστωσα ότι είχε μια ανησυχία και βρισκόταν συνεχώς στα τηλεοπτικά μέσα εκθέτοντας τις δικές τις απόψεις και έχοντας συνεχώς στο νου της εάν θα πουν κάτι σχετικά με το θάνατο της Τζωρτζίνας η εάν έχουν ανακαλύψει κάτι. Ο τρόπος αυτός δε μου άρεσε και μάλιστα της έλεγα για ποιο λόγο έχει απορροφηθεί τόσο πολύ και είναι συνεχώς εκτεθειμένη σε τηλεοπτικές εκπομπές μιλώντας για τα αίτια του θανάτου του παιδιού μας. Εκείνη τη περίοδο εγώ τη στήριξα αρχικά δίνοντας μια κοινή τηλεοπτική συνέντευξη. Αυτό έγινε γιατί πραγματικά τη πίστευα και δεν είχα λόγο να την αμφισβητώ και γιατί και οι 2 τότε λέγαμε και πιστεύαμε ότι τα αποτελέσματα των τοξικολογικών εξετάσεων θα ήταν καθαρά όποτε και δεν υπήρχε λόγος να ανησυχούμε. Η κατηγορούμενη όμως δε σταμάτησε σε αυτή τη τηλεοπτική συνέντευξη αλλά συνέχισε να συνομιλεί με κάθε τρόπο σε κάθε τηλεοπτικό μέσο και σε κάθε δημοσιογράφο. Μάλιστα επειδή καλούσαν και εμένα συνεχώς τους έλεγα ότι δεν έχω να πω κάτι επιπλέον από αυτά που είπα στη κοινή τηλεοπτική συνέντευξη που δώσαμε και ότι η στάση μου είναι η ίδια. Κράτησα αυτή τη στάση γιατί θεώρησα ότι το σωστό ήταν να στηρίξω τη κατηγορουμένη και να είμαι δίπλα της. Αυτό έγινε μέχρι τη στιγμή που συνελήφθη. Συγκεκριμένα, λίγη ώρα πριν συλληφθεί επικοινώνησε μαζί μου τηλεφωνικά και μου είπε ότι άκουσε από το δημοσιογράφο Λαμπρόπουλο να λέει ότι στο αίμα της Τζωρτζίνας βρέθηκε η ουσία κεταμίνη και με ρωτούσε τι είναι αυτό. Μετά ενημερώθηκα από την αδελφή της ότι ήρθαν από την αστυνομία και της είπαν να τους ακολουθήσει στη ΓΑΔΑ για να δώσει κατάθεση. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά καθόσον συνελήφθη. Επικοινώνησα μαζί της μετά τη σύλληψή της μόνο 2 φορές, ενώ βρισκόταν στη ΓΑΔΑ και προσπάθησα να την καθησυχάσω μέχρι και εγώ να μάθω τι ακριβώς συμβαίνει. Από εκεί και πέρα δεν επικοινώνησα ξανά μαζί της γιατί ήδη άκουγα ότι βρέθηκε μεγάλη ποσότητα της ουσίας κεταμίνη στο αίμα της Τζωρτζίνας και πλέον το έχω επιβεβαιώσει αφού έλαβα αντίγραφα της δικογραφίας και είδα με τα μάτια μου την τοξικολογική εξέταση, η οποία δεν επιδέχεται αμφισβήτηση.
Θα μπορούσε η κα Πισπιρίγκου να βρει την ουσία κεταμίνη με κάποιο τρόπο;
Δε θεωρώ ότι θα ήταν κάτι εύκολο για εκείνη να βρει, γιατί δεν υπάρχει στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον κάποιος που να γνωρίζει από τέτοιου είδους ουσίες. Τίποτε άλλο δεν έχω να προσθέσω».
Πηγή: ethnos.gr
