Γράφει η Χαριστή Κουκουμπεδάκη
Ήταν και θα είναι ο αγαπητός κυρ-Μανώλης της καρδιάς μας ο γνωστός Χατζομανώλης όπως τον λέγανε… από τη Γαλιά… παππούς του Παραολυμπιονίκη Μανώλη Στεφανουδάκη……
Ήταν παράδειγμα προς μίμησιν….
Τίμιος, Εργατικός, Ειλικρινής, Δίκαιος, Πονετικός, Καλός Οικογενειάρχης, Καλοδικούσης, Ντομπραλής, Καλοσυνάτος και με πλείστες άλλες αρετές που κι αν έφυγε από τη ζωή το ξημέρωμα της Αρχη-χρονιάς θα είναι πάντα στη σκέψη μας…
Λόγια καρδιάς για τη μνήμη του…
Οντε μισεύγουν τση τιμής και τση πρεπιάς αθρώποι
‘σκημίζουν και φτωχαίνουνε οι εδικοί μας τόποι….
Άντρες που την πατούν τη γης με τση τιμής το ζάλο
κι ανε μισέψουν ‘φήνουνε νάμι πολλά μεγάλο…
Αθρώποι που παλαίψανε για τση ζωής τα δίκια
ακόμη και στο θάνατο μισεύγουνε αντρίκια….
Άντρες που ολόκληρη ζωή κρατήξανε στα χέρια
του Χάρου δεν φοβήθηκαν σπαθιά μούδε μαχαίρια….
Αθρώποι που στο ζάλο ντως έχουν την αντρειοσύνη
στο γέλιο του προσώπου ντως φαίνετ’ η καλοσύνη….
Άντρες απού δεν έχουνε εις την τιμή ψεγάδι
ωσάν τ’ αστέρι τση Βηθλέμ θα λάμπουνε στον άδη. .
Εύχομαι να τον κατατάξει ο Παντοδύναμος Θεός μετά των Δικαίων του….
