Πάνε κι έρχονται από χθες το βράδυ οι μαντινάδες τέτοιες ώρες!
Συγκεντρώσαμε μερικές και σας τις παρουσιάζουμε:
Επώνυμες στο f/b…
Ο ήλιος λάμπει σήμερο, για του Χριστού τη γέννα
να μην εργάσει, μη γραθεί, μη χιονιστεί η Παρθένα!
Απόψε κάμετε σιγή, ξεχάσετε τα πάθη
μωρό τσ’ αγάπης, τση χαράς μα και τσ’ ελπίδας θά ‘ρθει.
Μια φάτνη, τέσσερις βοσκοί, τρεις μάγοι κι ένα αστέρι
του Θεανθρώπου η γέννηση, ό,τι ποθείς να φέρει !
(Αριστείδης Σταυρακάκης)
Μ’ αγάπη, υγεία και χαρές, μέρα τω Χριστογέννω,
κι ένα ζεστό χαμόγελο… στω μ-παραπονεμένω!
τη γ-καρδιά, που ’ναι κλειστή, να μπει να τη ζεστάνει
τω Χριστογέννω, τση γιορτής, το θάμα να πληθιάνει.
Γεμάτ’ άμα ’ναι η καρδιά και τρύπες να ’χει η ζέπη
χαρούμενα Χριστόγεννα, να κάμετ’, επιτρέπει.
Γιάννης Πασπαράκης
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΧΑΡΕΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΡΥΦΟΥΣ ΔΙΑΒΑΙΝΩ
ΚΑΙ ΨΑΧΝΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΝΑ ΒΡΩ ΤΟ ΦΩΣ ΤΩ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩ…¨
(ΠΑΝΗΓΥΡΑΚΗΣ.Σ)
Και άλλες Μαντινάδες
Στέλνω σας χίλιες δυο ευχές, με όποιον θα δω στο δρόμο,
Ήλιο, φεγγάρι και πουλιά, έκαμα ταχυδρόμο
Μέσα στη φάτνη τση καρδιάς, αν γεννηθεί ο Χριστός μας,
θα ‘χει ειρήνη κι ανθρωπιά, ο κόσμος ο δικός μας…
Όσες ευχές απλόχερα οι άλλοι θα σου πούνε,
Εγώ απλά σου εύχομαι, αληθινές να βγούνε
Λένε πολλοί χρόνια πολλά, ευχή συνηθισμένη,
Εγώ σας εύχομαι η χαρά, στο σπίτι σας να μπαίνει
Την Άγια μέρα σήμερα, ευχή καρδιάς θα κάνω,
η μοίρα να σκορπά χαρές, να περπατάς επάνω
Εγώ την φετινή μου ευχή την έδωκα τα’ ανέμου,
με μια φυσέ ντου όπου αγαπώ να τηνε πάει Θε μου
Εφέτος δεν εμπνεύστηκα να γράψω δυο στιχάκια,
γι’ αυτό στέλνω χρόνια πολλά, σ’ όλα τα φιλαράκια
Φέτος θα πω χρόνια πολλά σε λιγοστούς ανθρώπους.
Σ΄ εκείνους που έχουνε ψυχή, τιμή και τρόπους.
Όσα τα ‘στίρια τ’ ουρανού και των βουνών τα χιόνια,
τόσα κι εγώ σας εύχομαι ευτυχισμένα χρόνια!
Κρόσσια κρατώ του φεγγαριού, του ήλιου ακτίνες παίρνω,
για να κεντήσω τις ευχές που σήμερα σου στέλνω!
Θα πηαίνω κόντρα στον καιρό, οφέτος, κι όπου βγάλει…
να μη λυγίζουμε ποτέ, μας μά’ θαν οι δασκάλοι…
