Γράφει ο Κώστας Παραδεισανός
Τ’ Αυγούστου στσ’ εικοσιεφτά Δευτέρα ξημερώνει,
του Ψηλορείτη τη γ-κορφή η πατούλια μας ξαμώνει!
Ήταν ένα τάμα κι ένα όνειρο ζωής του συγχωριανού μας Γιώργου Γαζοράκη η ανάβαση και το προσκύνημα στον Τίμιο Σταυρό. Ο Γιώργος δεν χρειάζεται συστάσεις. Είναι ένας αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας, με σημαντικό κοινωνικό έργο, που δεν ξέχασε το χωριό του και κάθε χρόνο το επισκέπτεται με την οικογένειά του.
Και πότε θ’ ανεβούμε στον Ψηλορείτη Κώστα? Μήπως στην πανσέληνο?
Και ήρθε η ώρα. Θα προσεγγίζαμε την ιερή κορυφή από τη θέση “Ακώλυτα” της Λοχριάς ξημερώνοντας η Δευτέρα, ανήμερα τ’ Άη Φανούρη. Ο Παπαγιώργης πιστός στο ραντεβού του, όπως και Αϊγιαννιώτες, Φουρφουριανοί, Νιθαυριανοί, Σακτουριανοί, Πλατανιανιοί και φίλοι, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του Συλλόγου Αϊγιαννιωτών “ο Κυμινάρης”.
Μια ασημένια φεγγαρόστρατα μας οδηγούσε στην κορφή, τη νύχτα της αυγουστιάτικης πανσελήνου. Οι μικρότεροι της παρέας, ο δεκάχρονος Νίκος, ο Χάρης, ο Σταύρος και τα νεαρά κορίτσια από τα Σακτούρια, με σταθερό βηματισμό και το χαμόγελο στο πρόσωπο οδηγούσαν την ομάδα δίπλα στο φίλο μας Μανόλη-το μέλος του ορειβατικού Μοιρών- που προσφέρθηκε να βοηθήσει. Κι ο Παπαγιώργης να ενθαρρύνει και τον τελευταίο συνοδοιπόρο. Αφεθήκαμε στη μαγεία των αστεριών και της ήρεμης αυγουστιάτικης βραδιάς, ενώ το χάραμα μας πρόλαβε λίγο πριν την κορυφή. Φτάσαμε στην εκκλησία. Η κορυφή βυθισμένη στο απόλυτο γαλάζιο και τις αποχρώσεις του πάνω σε μια μπαμπακένια ρούγα, σε μια απόλυτη ηρεμία. Ο στεριανός, ο υδάτινος κι ο έναστρος κόσμος στη αγκαλιά μας!
Η καμπάνα της εκκλησίας, δια χειρός Γιώργου, διαλαλεί τον ερχομό των προσκυνητών.
“Σώσον Κύριε τον λαόν σου…” ακούγεται από τα ευσεβή χείλη του παπά Γιώργη, ενώ επαναλαμβάνεται από τα χείλη του Βαγγέλη, του Δημήτρη, του Κώστα και των άλλων πιστών. Μετά την αρτοκλασία και το αντίδωρο, ανοίξαμε τα βουργιαλάκια μας με τα λιτά εδέσματα. Η ρακή και το κρασάκι είχαν την τιμητική τους. Καθίσαμε κι απολαύσαμε τη μαγεία της Μεγαλονήσου μας, από το Κρητικό μέχρι το Λυβικό πέλαγος. Από τις Σφακιανές Μαδάρες μέχρι τα Λασιθιώτικα βουνά. Ο νους αφήνεται και ταξιδεύει…!!! Οι πιο αισιόδοξοι ετοίμασαν και το πρόγραμμα των επόμενων ορειβατικών εξορμήσεων: Τον αποπάνω χρόνο στον Όλυμπο και τον παραπάνω στα Ιμαλάια! Ακούστηκαν χειροκροτήματα, μα ο λόγος του Κώστα …προσγείωσε στην πραγματικότητα.
Στον Όλυμπο θα βγούμενε με τσι θεούς θα πιούμε/
όμως τα Ιμαλάια στο χάρτη θα τα δούμε!
Με κλεφτές ματιές αποχαιρετάμε, παίρνοντας το δρόμο του γυρισμού.
Στον Αϊ- Γιάννη “καλά στρωμένη τάβλα ” με τα “ελέη του Θεού” περίμενε όχι μόνο τους προσκυνητές αλλά και ολόκληρο το χωριό, μια ακόμα προσφορά αγάπης του Γιώργου Γαζοράκη για τους συγχωριανούς του. Απολαύσαμε τα παραδοσιακά εδέσματα, ήπιαμε στην υγεία του Γιώργου και της οικογένειάς του, στην υγεία όλων.
Να σμίγουνε οι άνθρωποι…και οι καρδιές να σμίγουν…!!!
Και του χρόνου με υγεία!!!
Αϊ Γιάννης Αμαρίου
Αύγουστος, Πανσέληνος, 2018
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
