Η Εθιά είναι ένας οικισμός που έχει κηρυχθεί παραδοσιακός. Αποτελεί τυπικό δείγμα κρητικού ορεινού χωριού πάνω στην οροσειρά των Αστερουσίων (σε υψόμετρο 740μ.) ανάμεσα σε πέντε βουνοκορφές.
Είναι ένας τόπος άκρως εντυπωσιακός και πολύ καλά διατηρημένος, χάρη στις προσπάθειες των ίδιων των κατοίκων που επί χρόνια εργάζονται ακούραστα για την αναστύλωση κτιρίων, την πλακόστρωση καλντεριμιών και, κυρίως, για να παραμείνει το χωριό τους ζωντανό, παρά τις δυσκολίες που δημιουργεί η απομακρυσμένη θέση του.
Το όνομα Εθιά (Ιτέα – Ιτιά) είναι φυτωνυμικής προέλευσης, όπως και άλλα χωριά της περιοχής (Αμύγδαλος, Μουρνιά).
Οι θρύλοι λένε για ένα μεγάλο δέντρο με πελώρια κλαδιά που πρόσφερε τον ίσκιο του σε ντόπιους και περαστικούς και κάτω από τη φυλλωσιά του στήνονταν φαγοπότια και γλέντια.
Σήμερα δεν θα βρείτε τα ίχνη του θρυλικού αυτού δέντρου, παίρνοντας όμως τον ανηφορικό δρόμο που σκαρφαλώνει στο γυμνό πέτρινο βουνό πάνω από το Ροτάσι, η ματιά πέφτει πρώτα στα νεαρά καταπράσινα πεύκα που αλλάζουν απότομα το τοπίο καθώς φτάνετε στην είσοδο του χωριού.
Είναι ένα αλσύλλιο που φύτεψαν πριν χρόνια οι ίδιοι οι κάτοικοι και που σήμερα έχει γίνει μια όαση πρασίνου στην άδενδρη κορυφογραμμή των Αστερουσίων.
Οι κάτοικοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία αλλά και τη γεωργία. Κύρια προϊόντα είναι τα παράγωγα της εκτροφής αιγοπροβάτων (κρέας, γάλα και τυροκομικά προϊόντα) το λάδι και η σταφίδα, όπως επίσης και τα κτηνοτροφικά φυτά.
Η Εθιά είναι γνωστή και για τον Εθιανό Πηδηχτό, μια ενδιαφέρουσα παραλλαγή του κρητικού πηδηχτού που δε χορεύεται πουθενά αλλού στην Κρήτη.
Για την Εθιά έχει γυριστεί ντοκιμαντέρ με τίτλο «Το Παλατάκι των Αορίων» του Βασίλη Παναγιωτακόπουλου.
