Μεγάλες αλλαγές που συνάντησαν οι μαθητές τον Σεπτέμβριο επιστρέφοντας στα σχολεία. Η υποχρεωτική μάσκα δεν είναι η μόνη…
Από την καθαρεύουσα στη δημοτική
Η καθαρεύουσα, που ψηφίζεται ως επίσημη γλώσσα του ελληνικού κράτους στην πρώτη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1917, σταδιακά καταργείται και το 1920 η δημοτική μπαίνει στα σχολεία. Η καθαρεύουσα επανέρχεται ως επίσημη γλώσσα μέχρι το 1929, με τη δεύτερη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Στις 28/1/1976 καταργείται ξανά (και οριστικά) από τον υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων Γεώργιο Ράλλη και επιβάλλεται η νεοελληνική (δημοτική), «άνευ ιδιωματισμών και ακροτήτων», σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Από τα σχολεία αρρένων και θηλέων στα μεικτά
Ο διαχωρισμός των γυμνασίων σε «αρρένων» και «θηλέων» είναι χαρακτηριστικό στοιχείο της εκπαίδευσης κατά το μεγαλύτερο μέρος του 20ού αιώνα. Το 1976 ξεκινούν οι συζητήσεις για τη δημιουργία μεικτών σχολείων και το υπουργείο Παιδείας ζητά από τους γονείς να δηλώσουν αν επιθυμούν τα παιδιά τους να φοιτήσουν σε μεικτά σχολεία. Η πλειοψηφία διαφωνεί! Ωστόσο, έως το 1982 η μονοφυλική εκπαίδευση έχει καταργηθεί εντελώς.
Καταργείται το πηλήκιο
Το 1964 το πηλήκιο με την κουκουβάγια, που ήταν υποχρεωτικό μέχρι τότε για τους μαθητές (κυρίως της επαρχίας, γιατί στην Αθήνα είχε αρχίσει να εξασθενεί ως επιταγή), καταργείται. Ο τότε υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων Γ. Παπανδρέου δηλώνει στη Βουλή: «Το μέτρον τούτο εφαρμόζεται σήμερον όχι εις την πρωτεύουσαν αλλά μόνον εις τας επαρχίας, ωσάν να μην έχουν τα ίδια δικαιώματα εις την αμφίεσίν των οι επαρχιώται μαθηταί με τους μαθητάς των Αθηνών».
Κατάργηση της ποδιάς
Το 1965, με υπουργική απόφαση, οι ποδιές των μαθητών και μαθητριών από μαύρες γίνονται «μπλε του ουρανού και της θάλασσας, προς ενίσχυσιν του εθνικού φρονήματος». Από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 η ποδιά μετατρέπεται σε αξεσουάρ αποκλειστικά για μαθήτριες – για τους μαθητές έχει άτυπα χαλαρώσει η υποχρέωση να τη φορούν. Αυτό ισχύει μέχρι και τις 6/2/1982, οπότε με εγκύκλιο του Λευτέρη Βερυβάκη η ποδιά καταργείται εντελώς.
Καταργούνται τα μαθήματα το Σάββατο
Η πενθήμερη εβδομάδα εργασίας ξεκίνησε επίσημα τον Απρίλιο του 1980, επί Ράλλη, όμως για τα σχολεία ίσχυσε από 1/1/81. Μέχρι τότε οι μαθητές (και οι εκπαιδευτικοί) πήγαιναν στο σχολείο και Σάββατο.
Από το πολυτονικό στο μονοτονικό
H πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πήρε την απόφαση τον Νοέμβριο του 1981 να καταργηθεί το πολυτονικό σύστημα και τον Ιανουάριο του 1982, με πρόταση του τότε υπουργού Παιδείας Ελευθέριου Βερυβάκη, ψηφίστηκε στη Βουλή η χρήση της οξείας και μόνο (που από τότε ονομάζεται απλώς «τόνος») και των διαλυτικών, παρακάμπτοντας τη βαρεία και την περισπωμένη.
Καθιερώνεται το ολοήμερο σχολείο
Στις 23/9/1997 ξεκινά η λειτουργία του Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου (έχουν προηγηθεί τα Ολοήμερα Νηπιαγωγεία μερικούς μήνες νωρίτερα) που περιλαμβάνει, εκτός από την «υποχρεωτική εφαρμογή του οικείου προγράμματος διδασκαλίας μαθημάτων», «προαιρετική εφαρμογή προγραμμάτων ενισχυτικής διδασκαλίας», όπως και «προαιρετική εφαρμογή μελέτης των μαθημάτων της επόμενης μέρας και προγραμμάτων δημιουργικής απασχόλησης».
Η χρήση της μάσκας γίνεται υποχρεωτική στα σχολεία
Μετά από επτά μήνες πανδημίας και με τα κρούσματα του Covid-19 σε έξαρση παγκοσμίως, σύμφωνα με την ΚΥΑ η χρήση μη ιατρικής μάσκας είναι υποχρεωτική στα ελληνικά σχολεία για τους μαθητές κάθε ηλικίας: «α) σε όλους τους εσωτερικούς χώρους των σχολικών μονάδων, β) στους εξωτερικούς χώρους των σχολικών μονάδων, όταν υπάρχει συνωστισμός, όπως ενδεικτικά κατά την προσέλευση και αποχώρηση από τη σχολική μονάδα, καθώς και στην περίπτωση συνωστισμού σε κυλικεία εξωτερικού χώρου, γ) στα μέσα μεταφοράς μαθητών, δ) κατά την περίοδο προσαρμογής στο νηπιαγωγείο, από υγιή, σταθερό συνοδό (γονέα, κηδεμόνα ή άλλο πρόσωπο)».
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
Πηγή: lifo.gr
