Του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κ.κ. Αναστάσιου
Ο Ιωάννης Παλαιοκρασσάς υπήρξε ένας άνθρωπος με σπάνια ποιότητα, γνήσιος, αυθεντικός, αληθινός, με πηγαία απλότητα και καλοσύνη.
Ήταν ακέραιος, δίκαιος, πρότυπο οικογενειάρχη.
Με την εκλεκτή σύζυγό του Ναταλία δημιούργησαν μια όμορφη οικογένεια.
Ο Ιωάννης Παλαιοκρασσάς υπήρξε ιδιαίτερα δημιουργικός.
Σε όσες θέσεις ανέλαβε, συχνά κορυφαίες, στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, διακρίθηκε για την υπευθυνότητα, την πρωτοτυπία, τη δημιουργική σκέψη, τη συνέπεια και την αποτελεσματικότητα.
Οι πολιτικές και οικονομικές δραστηριότητές του έχουν ήδη τονιστεί από πολλούς αρμοδίους πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς.
Και κάτι λιγότερο γνωστό: υπήρξε πολύτιμος συνεργάτης σε πρωτοπόρα πνευματικά ανοίγματα, από τη νεανική μας ηλικία που γνωριζόμαστε έως τα ύστερα χρόνια μας: στην αγγλόφωνη έκδοση του πρώτου Ορθοδόξου Περιοδικού Εξωτερικής Ιεραποστολής «Πορευθέντες» το 1959, έως τις τελευταίες δεκαετίες στη διοίκηση του Πανεπιστημιακού Κολεγίου «Λόγος» και το υδροηλεκτρικό έργο της Εκκλησίας της Αλβανία.
Ο αδελφικός φίλος Ιωάννης διακρινόταν για την εξαιρετική ευρύτητα που είχαν η σκέψις, τα ενδιαφέροντα και ο ορίζοντάς του.
Ήταν άνθρωπος της οικουμένης.
Εργάστηκε σε διάφορες περιοχές (Αγγλία, ΗΠΑ, Γκάνα, Ελλάδα, Βέλγιο), σε κορυφαίες θέσεις, εκπροσωπώντας με άψογο τρόπο την Ελλάδα και προσφέροντας τη σπάνια εμπειρία του και τη διορατική του κρίση.
Δεν θέλει ιδιαίτερη προσπάθεια να διαπιστώσει κανείς ότι η πηγή της δυνάμεως και της καρποφορίας του βίου του υπήρξε η συνειδητή ορθόδοξη πίστη.
Μελέτησε, στοχάστηκε, βίωσε το μυστήριο της χριστιανικής αποκαλύψεως που συνοψίζει ο στίχος: «Ὁ θεὸς ἀγάπη ἐστίν, καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ θεῷ μένει καὶ ὁ θεὸς ἐν αὐτῷ» (Α’ Ιω. 4:16).
Και ο ίδιος αγωνίστηκε να «μένει» συνεχώς «ἐν Χριστῷ Ίησοῦ» με σταυροαναστάσιμο φρόνημα.
Συλλυπούμενοι εκ βαθέων την προσφιλή οικογένειά του και μετέχοντες στην οδύνη, ευχόμεθα ταπεινά ο Θεός να τον αναπαύει «ἐν σκηναῖς δικαίων».
Δοξολογούμε συγχρόνως τον Θεό για το μεγάλο δώρο που μας χάρισε, έναν αληθινό άνθρωπο του Θεού της αγάπης στη διακονία της κοινωνίας και των πολλαπλών αναγκών των μελών της, Αιωνία του μνήμη!
