35 μέρες μετά…
“Εκείνους με το καθαρό βλέμμα, μην τους φοβάσαι
Πολλές φορές, όταν ο κόσμος με βαραίνει, όταν τα λόγια γίνονται ανυπόφορα και η καθημερινότητα κάνει τη σκέψη μου να ασφυκτιά, αποζητώ ένα ταξίδι μέσα σε μια καθαρή ματιά μ’ ένα χάρτινο βαρκάκι γεμάτο ειλικρίνεια και με άνεμο γλυκό που νανουρίζει και γαληνεύει την ψυχή.
Καθαρή ματιά, βλέμματα από εκείνα που μένουν στη μνήμη ισόβια.
Είναι εκείνοι οι λίγο πιο φωτεινοί άνθρωποι που όταν βρεθείς κοντά τους, γυρίζεις να τους κοιτάξεις ασυναίσθητα και για μια στιγμή μαγνητίζουν τη ματιά και τη σκέψη σου.
Για κάποιο ανεξήγητο λόγο, πιάνεις τον εαυτό σου να τους θαυμάζει.
Έχουν κάτι το διαφορετικό, όχι τόσο στην εικόνα τους, αλλά στο φως που εκπέμπουν.
Είναι δυνατότερο από των υπολοίπων.”
Κείμενο: Παρή Στιβακτάκη! Στη μνήμη της Αρχαιολόγου Κατερίνας Μυλοποταμιτάκη
